حضور نظامی و اشغالگری امریکا پس از ۲۰ سال جنگ در افغانستان رسما پایان یافت. پنتاگون اعلام کرد آخرین نیروها و سربازان این کشور هم از افغانستان خارج شدند. امریکا پیش از خروج نیروهای خود بسیاری از ادوات جنگی مستقر در کابل را امحا کرد.
ارتش ایالات متحده پس از ۲۰ سال اشغال به استقرار خود در افغانستان پایان داد. آخرین هواپیمای نظامی امریکا از فرودگاه کابل به پرواز درآمد و ماموریت تخلیه نظامی نیز به پایان رسید.
جو بایدن، رییس‌جمهور امریکا دستور خروج کامل نیروهای خود را تا ۸ شهریور (۳۱ اوت) صادر کرده بود.
خبر خروج کامل نیروهای نظامی امریکا از افغانستان را ژنرال فرانک مککنزی، فرمانده ستاد مرکزی ایالات متحده (سنتکام) رسما اعلام کرد و گفت راس ویلسون، سفیر موقت امریکا در کابل نیز جزو افرادی بوده که با آخرین پرواز سی-۱۷ افغانستان را ترک کرده است.
نیروهای امریکایی ساعاتی پیش از خروج خود تعداد زیادی هواپیما و خودروهای زرهی و همچنین سیستم دفاع موشکی فرودگاه کابل را «غیرفعال» کردند تا در دست طالبان یا دیگر گروه‌های اسلام‌گرا قرار نگیرند.
ژنرال فرانک مککنزی، فرمانده سنتکام (ستاد فرماندهی کل نیروهای ارتش امریکا در خاورمیانه و شمال آفریقا) اعلام کرد ۲۷ فروند خودروی هاموی و ۷۰ خودروی زرهی MRAP که هر یک تا یک میلیون دلار ارزش داشت، امحا شده است. امریکا سیستم دفاع موشکی C-RAM را هم که برای محافظت از فرودگاه کابل در برابر حملات موشکی استفاده می‌شد، «غیرفعال» کرد. به کمک این سیستم دفاعی حملات موشکی داعش به فرودگاه دفع شده بود. مککنزی تاکید کرد: «ما تصمیم گرفتیم این سیستم‌ها را تا آخرین دقیقه قبل از پرواز آخرین هواپیمای امریکایی فعال نگه داریم. برچیدن این سیستم‌ها یک فرایند پیچیده و زمانبر است. بنابراین ما آنها را «غیرنظامی» کردیم تا دیگر هرگز مورد استفاده قرار نگیرند.» این ژنرال امریکایی همچنین افزود در مجموع ۷۳ هواپیما که قبلاً در فرودگاه بین‌المللی حامد کرزی مستقر بودند، توسط نیروهای امریکایی امحا شدند. از آغاز عملیات خروج نیروهای امریکایی و ناتو و همکاران محلی، فعالان مدنی و مدافعین حقوق زنان حدود ۱۲۰ هزار نفر از افغانستان خارج شدند. خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان بر ساس توافق امریکا و طالبان در دوحه، پایتخت قطر در سال ۲۰۲۰ انجام گرفته است. پس از این توافقنامه نیروهای امریکایی و ناتو روند خروج خود از افغانستان را شروع کردند. دونالد ترامپ، رییس‌جمهور پیشین امریکا، در سال ۲۰۲۰ توافقنامه‌ای را با طالبان امضا کرد که در آن تاریخ خروج نیروهای بین‌المللی اول ماه مه ۲۰۲۱ ذکر شده بود، اما جو بایدن، رییس‌جمهور جدید امریکا این تاریخ را به ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱ به تاخیر انداخت و این عملیات رسما روز سه‌شنبه ۸ شهریور (۳۱ اوت) به پایان رسید
جشن طالبان پس از خروج نیروهای امریکا
سربازان امریکایی رسما از افغانستان خارج شدند. نیمه‌شب سه‌شنبه به وقت محلی همه‌چیز تمام شده به نظر می‌رسید. آخرین سربازان امریکایی فرودگاه را با هواپیماهای بزرگ نظامی ترک کردند و بدین‌ترتیب امریکا عملیات نظامی خود را در افغانستان پس از ۲۰ سال به پایان رساند. طالبان نیز بلافاصله خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان را جشن گرفتند. ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت: «سربازان امریکایی میدان هوایی کابل را ترک کردند و ملت ما استقلال کامل خود را به دست آورد.» طرفداران طالبان در شبکه‌های اجتماعی به یکدیگر تبریک گفتند و نوشتند «افغانستان آزاد است». برخی دیگر می‌نویسند که «افسانه شکست‌ناپذیری امریکا در افغانستان شکسته شد». یکی دیگر از کاربران نوشته «شما ساعت داشتید، اما ما وقت داشتیم.» با خروج سربازان امریکایی و ناتو عملا راه برای ورود جنگجویان طالبان به منطقه فرودگاه هموار شده است. گروه طالبان اعلام کرد که خواهان روابط دیپلماتیک خوب با ایالات متحده امریکا است. زلمای خلیل‌زاد، فرستاده ویژه امریکا برای صلح در افغانستان نیز پس از خروج نیروهای امریکایی گفت: «طالبان در حال حاضر در برابر یک آزمون قرار گرفته‌اند. آیا آنها می‌توانند کشور خود را به سوی آینده‌ای امن و مرفه هدایت کنند که در آن همه شهروندان، مردان و زنان فرصت توسعه پتانسیل خود را داشته باشند؟»
نامه سرگشاده نمایندگان رسانه به سازمان ملل: از ما محافظت کنید!
شبکه خبری «طلوع‌نیوز» افغانستان از نامه سرگشاده روزنامه‌نگاران و فعالان مطبوعاتی خبر داده است. طلوع‌نیوز نوشته است: هم‌زمان با سقوط حکومت پیشین به دست طالبان، بیشتر کارمندان رسانه‌ها، به ویژه خبرنگاران زن، از فعالیت‌های رسانه‌ای دور شده‌اند و در سرنوشت ناروشنی قرار دارند. در قسمتی از این نامه سرگشاده چنین آمده است: «با توجه به مشکلات موجود و تهدید فزاینده که متوجه جان، مال و خانواده اهل رسانه‌ها می‌شود، از سازمان ملل متحد و کشورهای حمایت‌‌کننده می‌خواهیم که برای نجات جان ما و خانواده‌های‌مان دست همکاری دراز کنند.»
خبرنگاران و تصویربرداران می‌گویند که کشورهای دنیا و سازمان‌های جهانی باید برای نجات جان آنها اقدام کنند.
