نوشته: جوزف استیگلیتز|
ترجمه: منصور بیطرف|
سرویس‌های پخش ویدئو نمونه خوبی است که نشان می‌دهد چگونه حذف بی‌طرفی محض می‌تواند به رقابت آسیب بزند به‌طوری که مزیت شرکت‌های به ظاهر پرقدرت و حتی بزرگ را از بین ببرد. نت فیلیکس یک شرکت به‌شدت «داده‌بر» است و به این خاطر مطلوب مشتریانی است که بر انتقال سریع و یکپارچه ویدئو متکی هستند . برای همین نت فیلیکس نیازمند یک مسیر سریع و بزرگ داده‌ای به منازل مشتریان است. بنابراین، پایین آوردن سرعت‌های اینترنت که نت فیلیکس به آن دسترسی دارد آسیب جدی به قابلیت توانایی آن به عنوان یک کسب و کار می‌زند. اگر یک فراهم‌کننده اینترنت، خودش یک پخش ویدئویی داشته باشد که با نت فیلیکس رقابت کند می‌تواند با انسداد دسترسی نت فیلیکس به پهنای باند، مزیت خودش را به دست آورد . با نبود بی‌طرفی، فراهم‌کننده انحصاری اینترنت، این توانایی را دارد تا از کاربرهایی مانند نت فیلیکس، یک بخش بزرگی از منافع‌شان را استخراج کند و از نت فیلیکس به خاطر دسترسی به سرعت‌های بالا، یک پرداخت جداگانه‌ای را طلب کند. اگر نت فیلیکس آن را ندهد، به این معنی است که نت فیلیکس تا زمانی که فدیه را پرداخت نکند، فراهم‌کننده اینترنت می‌تواند بطور تصادفی خدمات را پایین بیاورد حتی زمانی که هیچ مشکل ظرفیتی وجود نداشته باشد. بی اعتبار کردن بی‌طرفی محض مانند این ادعا است که بازار این نوع از موارد را رده‌بندی می‌کند: اگر مشتریان آنچه را که می‌خواهند به دست نیاورند، آنها به فراهم‌کننده دیگر اینترنت که نت فیلیکس را بطور قابل اعتمادی با سرعت‌های بالا پخش می‌کند، رجوع می‌کنند. اما با سه فراهم‌کننده اصلی اینترنت در کشور، مشتریان حق انتخاب محدودی دارند؛ در واقع در بسیاری از بخش‌های کشور، مشتریانی که پهنای باند می‌خواهند فقط حق یک انتخاب دارند . حتی اگر در درازمدت تازه واردانی وجود داشته باشند که خدمات مطمئن اینترنتی ارایه کنند، درست مانند آن چیزی است که جان مینارد کینز در یک مطلب دیگری گفته بود که در این دراز مدت، همه ما مرده‌ایم: نت فیلیکس قادر نیست صبر کند . با دانشی که فراهم‌کنندگان اینترنت دارند، آن قدرت بازاری را شکل می‌دهند که می‌توانند بر ابداع کل صنعت یک خفه‌کننده بگذارند . نتیجه حاصل از آن نابرابری بیشتر، ابداع کمتر و رشد پایین‌تر است .
