نوشته: جوزف استیگلیتز|
ترجمه: منصور بیطرف|
فصل 6
چالش فناوری‌های نو
«سیلیکون ولی» و همراه با آن پیشرفت در فناوری، نماد ابداع امریکایی و کارآفرینی شده است. چهره‌های بزرگ و اسطوره‌ای مانند استیو جابز و مارک زاکربرگ برای مصرف‌کنندگان اطراف جهان محصولاتی را ارایه کرده‌اند- محصولاتی که مصرف‌کنندگان دوست دارند و این امکان را برای ما فراهم می‌سازد تا با یکدیگر ارتباط بهتر برقرار کنیم. این افراد اینتل چیپ‌هایی را تولید کرده که باعث می‌شود محصولات ما تندتر از بهترین مغزهای جهان «فکر» کنند و محاسبات را سریع‌تر انجام دهند. هوش مصنوعی می‌تواند انسان را نه تنها در بازی‌های ساده‌ای مانند شطرنج بلکه در بازی‌های پیشرفت‌های مانند «گو» که تعداد حرکات آن بییشتر از اتم‌های جهان است، شکست دهد. به نظر می‌رسد بیل گیتس با تخمین انباشت 135 میلیارد دلار ثروت، روح امریکایی را به بهترین وجه به تصویر می‌کشد. او مقدار زیادی از این ثروت را صرف امور خیریه کرده و از انرژی خود برای مبارزه با بیماری‌های سراسر جهان استفاده و تلاش می‌کند تا آموزش در ایالات متحده بهبود یابد.
با تمامی آنچه درباره فضیلت‌ها قید شد، این پیشرفت‌ها یک وجه سیاه‌تری هم دارد و آن نگرانی مشروع درباره از دست دادن شغل‌هاست. همچنین صنایع جدید در معرض سوء‌استفاده‌های زیادی هستند از قدرت بازار گرفته تا هجوم به امر خصوصی و دستکاری‌های سیاسی.
اشتغال کامل در دنیای «های‌تک»
اکنون نگرانی‌های قابل توجهی نسبت به بازار شغل وجود دارد. در قرن بیستم ماشین‌هایی ساختیم که قوی‌تر از انسان بودند. حالا ولی ما قادر هستیم ماشین‌هایی که در شغل‌های متداول از انسان کارآمدتر هستند را بسازیم. اکنون هوش مصنوعی چالشی بزرگ‌تر را پیش روی بشریت گذاشته است. ما می‌توانیم ماشین‌هایی بسازیم که نه‌تنها وظایف برنامه‌ریزی شده را بهتر از بشر انجام می‌دهند بلکه حداقل در محدوده‌های مشخص بهتر هم یاد می‌گیرند. بنابراین ماشین‌ها می‌توانند در بسیاری از شغل‌های کلیدی بهتر از مردم کار کنند. شاید آموزش بهتر و تربیت شغلی برای کارگران یک درمان کوتاه‌مدت باشد اما کامپیوترها می‌توانند رادیولوژیست شوند و دارند جایگزین آنها هم می‌شوند. بنابراین در چنین شرایطی برای شخصی با درجه «دکتر»، هم مکان امنی وجود ندارد. پیش‌بینی می‌شود که طی چند سال آینده خودروها و کامیون‌های بدون راننده جایگزین رانندگان شوند، اگر این موضوع حقیقت داشته باشد، نگرانی‌های جدی مطرح می‌شود زیرا کامیون‌هایی که امروز رانده می‌شوند منبع بزرگی از اشتغال هستند که توسط افرادی رانده می‌شوند که دیپلم دبیرستان یا مدرک پایین‌تری دارند.
