سیاست انکار جواب نمی‌دهد

۱۳۹۷/۰۶/۱۹ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۲۹۲۳۵
سیاست انکار جواب نمی‌دهد

رضا امیدی با بیان اینکه ما در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی باید از یکسری از سیاست‌های غلط خود بازگردیم، اظهار کرد: ما باید بپذیریم که تجاری‌سازی آموزش و بهداشت و کالایی کردن اساسی‌ترین حقوق اجتماعی باعث آسیب دیدن جامعه خواهد شد. این تجاری سازی در حوزه‌های آموزش و بهداشت حتی باعث ناکارآمدتر کردن این حوزه‌ها هم شده است. در برخی از کشورها که مثلا نظام بازنشستگی شان را به سمت خصوصی‌سازی برده‌اند بعد از چند سال متوجه اشتباه خود شده‌اند و دوباره سیستم را به حالت قبلی خود برگردانده‌اند. برای مثال در کشور آلمان نظام بیمه‌ای را با نظام سلامت ترکیب کردند که بعد از چند سال که متوجه اشتباهشان شدند آن را به حالت قبل برگرداندند.  وی با بیان اینکه متاسفانه سیاست‌گذاران ما به جای استراتژی بازگشت و پذیرش اشتباهات، استراتژی انکار دارند، به ایسنا اظهار کرد: مطالعاتی که در حوزه مسکن انجام شده نشان می‌دهد که اتفاقاتی که در ۱۲ ماه اخیر در حوزه مسکن در حوزه دسترسی به مسکن اتفاق افتاده پیامدهایی معادل هشت ساله دوره احمدی‌نژاد داشته است. ضریب دسترسی به مسکن در دوره ۱۲ ماهه گذشته هفت و نیم سال افزایش داشته است در حالی که در دوره احمدی‌نژاد ضریب دسترسی چهار سال افزایش را تجربه کرد.

 این استاد دانشگاه با اشاره به توافق انجام شده موسوم به برجام هم اظهار کرد: واقعیت این است که منافع حاصل از برجام هم تنها به نفع برخی از طبقات بالای ساکن در کلانشهرها بود و طبقات کم برخوردار کمترین نفع را از آن داشته‌اند که این یعنی اینکه اگر حتی برجام هم به هم نمی‌خورد این ناکارآمدی‌ها بالاخره خود را نشان می‌داد.

امیدی در ادامه به برخی برنامه ایجاد اشتغال در جوامع مختلف هم اشاره کرد و گفت: در برخی مناطق مانند هند دولت برنامه‌های مشاغل عمومی را اجرا می‌کند. به این صورت که برای هر شهروند ۱۰۰ روز کار را تامین می‌أکند و معادل آن را حقوق حداقلی پرداخت می‌کند. اینگونه برنامه‌ها هم برای ایران قابل اجرا هستند، اما واقعیت این است که ما در ایران نیازمند تغییر پارادایم و مسیر در برخی از حوزه‌ها هستیم که یکی از آن حوزه سیاست است.  وی با بیان اینکه همبستگی اجتماعی دو بال دارد گفت که یکی از این بال‌ها مساله تقویت پیوندهای اجتماعی و دیگری مساله عدالت اجتماعی است. به همین خاطر سیاست‌گذاری‌ها هم باید به نحوی باشد که هم کاهش حداکثری در نابرابری‌ها را به وجود بیاورد و هم اینکه ائتلاف‌های اجتماعی را گسترده‌تر کند؛ در حالی که سیاست‌های اخذ شده ما تقریبا برعکس این محورها بوده است.

 این استاد دانشگاه در پایان با بیان اینکه ما با یک نوع اعیان سازی در حوزه‌های مختلف مواجه هستیم اظهار کرد: این شکاف‌های بزرگ اجتماعی بین درصدی کم با بقیه افراد جامعه می‌تواند باعث کاهش بیش از پیش همبستگی‌های اجتماعی شود.

 

 

ارسال نظر