یک اقتصاددان می‌گوید: ساختار اقتصادی ایران به گونه‌یی است که برخی با استفاده از منافع که فرصت‌های نابرابر در اختیارشان قرار داده است، درآمدهای قابل توجهی کسب می‌کنند. این در حالی است که آحاد جامعه از آن بی‌بهره‌اند و این موضوع عامل گسترش فقر و نابرابری در کشور است.
محمود جامساز در گفت‌وگو با ایسنا درباره سخنان اخیر نوبخت مبنی بر رساندن ضریب جینی به 0.34 و سخنان اخیر نهاوندیان مبنی بر بالا بردن ۱۰ میلیون نفر از جمعیت کشور به بالای خط فقر اظهار کرد: یکی از خصوصیات کشورهای با اقتصاد دولتی، توزیع فقر به جای توزیع ثروت است. به این مفهوم که هر چه انباشت سرمایه و درآمد بر اقشار درآمدی بالا که وابسته به قدرت‌های انحصاری دولت و رانت‌های اطلاعاتی و سیاسی است، بیشتر شود، به‌شدت درجه فقر و نابرابری درآمدها و گسترش دامنه آن افزوده می‌شود، چرا که سهم اندکی از منابع به اقشار فقیر و کم‌درآمد جامعه می‌رسد. این اقتصاددان با اشاره به اینکه در تحلیل و بررسی سطح نابرابری درآمدها در یک جامعه از روش‌های متعددی استفاده می‌شود که یکی از معمول‌ترین و متعارف‌ترین آنها محاسبه ضریب جینی است که توسط آمارشناس ایتالیایی، کورادو جینی در سال ۱۹۱۲ ابداع شد، گفت: این ضریب کمیتی بین صفر و یک است که به ترتیب حداقل و حداکثر نابرابری را نشان می‌دهد. هر چه تعداد فقرا در کشوری افزایش یابد یا تعداد بیشتری از آحاد جامعه زیر خط فقر و همچنین خط فقر نسبی قرار گیرند، ضریب جینی بیشتر متمایل به یک می‌شود و عکس آن نیز صادق است.
جامساز با بیان اینکه اکنون هدف رساندن ضریب جینی به 0.34 است که طبق آمارهای رسمی
۱۲ میلیون نفر از جمعیت کشور زیر خط فقر مطلق هستند و بنا بر تایید وزارت رفاه ۲۰میلیون نفر از امنیت غذایی محروم‌اند، گفت: در حالی که نرخ بیکاری 12.6درصد اعلام شده و شوربختانه ۴۰درصد بیکاران از تحصیلات عالی برخوردارند، طبیعتا بیکاری، فقر به دنبال دارد و به عبارت دیگر فقر زاییده بیکاری است. متاسفانه فقر تنها معطوف به بیکاران نیست، بلکه بسیاری از شاغلان نیز از فقر رنج می‌برند و سبد معیشتی افراد وابسته به طبقه متوسط نیز روز به روز تحلیل می‌رود.
