ترامپ یک سیاستمدار حرفه‌ای نیست

۱۳۹۸/۰۵/۱۷ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۵۰۴۳۴
ترامپ یک سیاستمدار حرفه‌ای نیست

در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹ ولادیمیر پوتین،رییس‌جمهور روسیه، در آستانه نشست  G٢٠ در اوزاکا با «لیونل باربر»، سردبیر فایننشال تایمز و هنری فوی، رییس دفتر این نشریه در مسکو، مصاحبه‌ای در کاخ کرملین انجام داد.

این اولین مصاحبه ولادیمیر پوتین با یک روزنامه بین‌المللی است که طی ۱۶ سال گذشته انجام شده است .

متن کامل این مصاحبه منحصر به فرد که از سوی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری منتشر شده در ذیل آمده است:

  فایننشال‌تایمز: آقای رییس‌جمهور، شما به زودی به عنوان باسابقه‌ترین رییس دولت G٢٠ به اوزاکا می‌روید. طی ۲۰ سال گذشته و در زمانی که شما در روسیه بر سر قدرت بوده‌اید، هیچ فرد دیگری به اندازه شما در جلسات بین‌المللی این گروه و گروه G٧ شرکت نکرده است. پیش از آنکه ما درباره برنامه کاری G٢٠ و اهداف شما صحبت کنیم، می‌دانیم که تنش‌های میان امریکا و چین در زمینه تجارت و خطر درگیری در خلیج فارس در حال افزایش است. من بسیار سپاسگزار خواهم بود اگر اندکی در مورد چگونگی تغییر جهان طی ۲۰ سال گذشته و در حالی که شما بر سر قدرت بوده‌اید صحبت کنید.

پوتین: اولا، من در تمام این ۲۰ سال قدرت را در دست نداشته‌ام. همانطور که می‌دانید، من مدت چهار سال نخست‌وزیر بودم و این بالاترین مقام در فدراسیون روسیه به شمار نمی‌رود. اما با وجود این، من برای مدت‌های طولانی در دولت و در سطوح بالاتر حضور داشته و بنابراین می‌توانم قضاوت کنم که چه چیزهایی و چگونه تغییر کرده‌اند. به واقع، شما نیز خود به آنچه که تغییر کرده و چگونگی آن اشاره کردید. شما از جنگ‌های تجاری و تحولات خلیج فارس سخن گفتید. من بطور محتاطانه می‌گویم که وضعیت به سمت بهبود تغییر نکرده، اما من تا حدودی خوش‌بین هستم. اما بطور خلاصه، وضعیت قطعا بیش از پیش دراماتیک و حساس شده است.

  فایننشال‌تایمز: آیا شما اعتقاد دارید که جهان در حال حاضر بیش از گذشته تقسیم و چندپاره شده است؟

پوتین: البته، زیرا در دوران جنگ سرد، بزرگ‌ترین خطر همان جنگ سرد بود. این درست است. اما در آن زمان حداقل برخی قوانین وجود داشت که همه شرکت‌کنندگان در ارتباطات بین‌المللی کمابیش از آن پیروی نموده یا حداقل در این راستا تلاش می‌کردند. در حال حاضر به نظر می‌رسد که دیگر هیچ قانونی وجود ندارد. بر این اساس، جهان به واقع چند پاره‌تر شده و کمتر قابل پیش‌بینی است، امری که بسیار مهم و نگران‌کننده است.

  فایننشال‌تایمز: ما به موضوع جهان بدون قوانین، چند پاره و بیش از پیش تراکنشی باز خواهیم گشت. اما در درجه اول، آقای رییس‌جمهور، به ما بگویید با توجه به روابط شما با سایر شرکت‌کنندگان، می‌خواهید در اوزاکا به چه نتیجه‌ای دست یابید؟ اهداف اصلی شما در این نشست چیست؟

پوتین: من تمایل دارم که همه شرکت‌کنندگان در این رویداد، از آنجایی که به نظر من امروزه G٢٠ یک نشست کلیدی برای توسعه اقتصادی بین‌المللی است، بار دیگر عزم خود را – یا حداقل قصد خود را – برای تعیین برخی قوانین کلی که همگان باید از آنها پیروی کنند، آشکار و تثبیت نموده و تعهد و پایبندی خود را به تقویت موسسات مالی و تجاری بین‌المللی نشان دهند. هر نکته دیگر، فقط جزییاتی هستند که مباحث اصلی را به طریقی تکمیل می‌کنند. ما قطعا از ریاست ژاپن [بر این اجلاس] حمایت می‌کنیم. همچنین در مورد توسعه تکنولوژی مدرن، دنیای اطلاعات، اقتصاد اطلاعات و همچنین توجه همکاران ژاپنی ما به موضوعاتی مانند طول عمر و محیط زیست – همه این موارد بسیار مهم است و مطمئنا از آن حمایت خواهیم کرد و در همه بحث‌ها شرکت خواهیم داشت. هرچند در شرایط کنونی به دشواری می‌توان انتظار هر گونه پیشرفت یا اتخاذ تصمیمات متحول‌کننده را داشت؛ ما امروزه به سختی می‌توانیم روی آن حساب کنیم. اما در هر صورت، حداقل این امید وجود دارد که طی این نشست‌های عمومی و جلسات دوجانبه، بتوانیم اختلافات موجود را حل و فصل نموده و پایه و اساسی را برای حرکت مثبت رو به جلو ایجاد کنیم.

  فایننشال‌تایمز: شما با محمد بن سلمان در اوزاکا دیدار خواهید کرد. آیا ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم توافق فعلی در مورد تولید نفت ادامه داشته باشد؟ یا محدودیت‌هایی [اعمال شود]؟

پوتین: همانطور که می‌دانید، روسیه یکی از اعضای اوپک نیست، اگرچه یکی از بزرگ‌ترین تولید‌کنندگان نفت جهان است. من گمان دارم که روزانه ما ١١,٣ میلیون بشکه نفت تولید می‌کنیم. البته امریکا از ما سبقت گرفته است. با وجود این، معتقدیم که توافق ما با عربستان سعودی و اوپک بر سر تثبیت میزان تولید، در مجموع تاثیر مثبتی بر تثبیت بازار و قابل پیش بینی بودن آن داشته است. من معتقدم که هم تولید‌کنندگان انرژی که در این مورد کشورهای تولید‌کننده نفت هستند و هم مصرف‌کنندگان به این مورد علاقه‌مند هستند، زیرا در حال حاضر قطعا شاهد کمبود ثبات هستیم. موافقت نامه‌های ما با عربستان سعودی و سایر اعضای اوپک بدون شک این ثبات را تقویت می‌کند. در مورد اینکه آیا ما توافق را تمدید خواهیم کرد، طی چند روز آینده از نتیجه آگاه خواهید شد. من قبل از این مصاحبه، با مدیران ارشد شرکت‌های بزرگ نفتی و اعضای دولت جلسه‌ای درباره این موضوع برگزار کردم.

  فایننشال‌تایمز: آنها کمی سرخورده هستند. آنها میل دارند تولید را افزایش دهند. آیا این درست است؟

پوتین: آنها یک سیاست هوشمندانه دارند. موضوع بر سر افزایش تولید نیست، اگرچه این بخش اصلی فعالیت شرکت‌های بزرگ نفتی است. موضوع اصلی بر سر وضعیت بازار است. آنها چشم‌اندازی جامع از وضعیت و همچنین درآمد و هزینه‌های خود دارند. البته، آنها همچنین به تقویت صنعت، سرمایه‌گذاری به موقع، روش‌های جذب و استفاده از تکنولوژی مدرن و همچنین جذاب‌تر ساختن این صنعت حیاتی برای سرمایه‌گذاران فکر می‌کنند. با این حال، افزایش یا کاهش چشمگیر قیمت‌ها به ثبات بازار کمک نکرده و سرمایه‌گذاری را تشویق و ترغیب نمی‌کند. به همین علت است که امروز ما در مورد تمامی این مسائل بحث و گفت‌وگو کردیم.

  فایننشال‌تایمز: آقای رییس‌جمهور، شما چهار و شاید حتی پنج رییس‌جمهور امریکا را از نزدیک مشاهده کرده‌اید و تجربه برخورد مستقیم با آنها داشته‌اید. آقای ترامپ از چه لحاظی متفاوت است؟

پوتین: همه ما متفاوت هستیم. هیچ دو نفری یکسان نیستند، همانطور که دو اثر انگشت یکسان وجود ندارد. هر فردی مزایا و نقاط قوت خود را داشته، و رای‌دهندگان درباره کاستی‌ها و نقاط ضعف آنها قضاوت می‌کنند. بطور کلی، من از روابط نسبتا خوب و پایداری با تمام رهبران امریکا برخوردار بودم. البته من فرصتی برای برقراری ارتباط بیشتر با برخی از آنها نیز داشتم.

بیل کلینتون، نخستین رییس‌جمهور امریکا بود که من با وی برخورد و ارتباط داشتم. در مجموع، من این را به عنوان یک تجربه مثبت در نظر می‌گیرم. ما فقط برای مدت کوتاهی ارتباطات پایدار و شبه تجاری داشتیم، زیرا وی در اواخر دوران ریاست‌جمهوری خود به سر می‌برد. در آن زمان من فقط یک رییس‌جمهور خیلی جوان بودم که تازه شروع به کار کرده بود. من همچنان به خاطر دارم که او چگونه روابطی شراکت گونه با من برقرار کرد. من از او بسیار سپاسگزار و قدردان هستم.

دوره‌های مختلفی وجود داشته است و ما با همه همکاران مان به تلاش برای حل مشکلات مختلف پرداخته‌ایم. متأسفانه این تلاش‌ها اغلب مملو از بحث و اختلاف نظرها بوده و نظرات ما درباره برخی مسائل که به نظر من، می‌توان آنها را جنبه‌های مهم و بسیار اساسی برای روسیه، امریکا و کل دنیا نامید، یکسان نبود.

به عنوان مثال، این اختلاف نظرها شامل خروج یک جانبه امریکا از پیمان ضد موشک‌های بالستیکی است که بر اساس اعتقاد و باور همیشگی ما، سنگ بنای کل سیستم امنیتی بین‌المللی است. ما برای مدت طولانی بر سر این موضوع بحث و استدلال کردیم و راه‌حل‌های مختلفی پیشنهاد دادیم. در هر صورت، من تلاش‌های زیادی برای متقاعد کردن شرکای امریکایی به عدم خروج از این معاهده انجام دادم؛ به علاوه، اگر طرف امریکایی همچنان قصد داشت از این پیمان خارج شود، باید این کار را به شیوه‌ای انجام می‌داد تا امنیت بین‌المللی را برای یک دوره طولانی تضمین کند. من چنین چیزی را پیشنهاد کردم، قبلا در این مورد به صورت علنی صحبت کرده‌ام و تکرار می‌کنم که این کار را انجام دادم زیرا این موضوع بسیار مهمی است. من پیشنهاد یک همکاری مشترک را در مورد پروژه‌های دفاع موشکی که امریکا، روسیه و اروپا در آن مشارکت داشته باشند، مطرح کردم. آنها پارامترهای خاصی برای این همکاری تعیین کردند، گرایش‌های خطرناک موشکی را مشخص کرده و تبادلات فناوری، گسترش ساز و کارهای تصمیم‌گیری و غیره را به تصویر کشیدند.

اینها پیشنهادات کاملا مشخصی بودند. من متقاعد هستم که اگر شرکای امریکایی این پیشنهاد را می‌پذیرفتند، جهان امروز مکان متفاوتی می‌بود. متاسفانه این اتفاق رخ نداد. اکنون ما می‌بینیم که وضعیت به سمت دیگری در حال توسعه و پیشروی است؛ سلاح‌های جدید و تکنولوژی پیشرفته نظامی در کانون توجه قرار گرفته‌اند. خوب، این انتخاب ما نیست. اما امروز، ما حداقل باید کاری انجام دهیم تا موجب وخامت اوضاع نشویم.

  فایننشال‌تایمز: آقای رییس‌جمهور، شما تاریخ را مطالعه کرده و ساعت‌ها با هنری کیسینجر گفت‌وگو و مکالمه داشته‌اید. شما قریب به یقین کتاب وی را به نام «نظم جهانی» خوانده‌اید. با بر سر کار آمدن آقای ترامپ، ما شاهد رویه‌ای جدید و سودا گرایانه‌تر هستیم. او از اتحادها و متحدان اروپایی خود بسیار انتقاد می‌کند. آیا این چیزی است که به نفع روسیه است؟

پوتین: بهتر است بپرسید که در این صورت چه چیزی به نفع امریکا خواهد بود. آقای ترامپ یک سیاستمدار حرفه‌ای نیست. او چشم‌انداز متفاوتی از جهان و منافع ملی امریکا دارد. من با بسیاری از روش‌های وی برای رسیدگی به مشکلات موافق نیستم. اما می‌دانید من چه فکر می‌کنم؟

من فکر می‌کنم او یک فرد با استعداد است. او به خوبی می‌داند رأی‌دهندگان از او چه انتظاری دارند. روسیه به دخالت در انتخابات امریکا متهم شده، و بطور عجیبی با وجود گزارش مولر، هنوز هم در مظان اتهام قرار دارد. اما به واقع چه اتفاقی افتاد؟ آقای ترامپ نگرش مخالفانش را نسبت به خود بررسی نمود، تغییرات جامعه امریکا را در نظر گرفت و از این موضوع به نفع خود استفاده کرد.

من و شما در آستانه جلسه G٢٠ با یکدیگر صحبت می‌کنیم. این یک نشست اقتصادی است و بدون شک طی آن در مورد جهانی شدن، تجارت جهانی و وضعیت مالی بین‌المللی بحث و گفت‌وگو خواهد شد. آیا کسی تا به حال فکر کرده است که چه کسی به واقع از این وضعیت سود برده و چه مزایایی از جهانی شدن به دست آمده است، رویه‌ای که ما از دهه ٩٠ میلادی شاهد آن بوده و طی ٢٥ سال گذشته در آن مشارکت داشته ایم؟

چین به ویژه از جهانی شدن استفاده کرده است تا میلیون‌ها چینی را از چنگال فقر نجات دهد.

در امریکا چه اتفاقی و چگونه رخ داد؟ در امریکا، شرکت‌های برجسته امریکایی – شرکت‌ها، مدیران، سهامداران و شرکای آنان – از این منافع استفاده کردند. طبقه متوسط از جهانی شدن تقریبا هیچ سودی نبرده است. میزان خالص دریافتی در امریکا (احتمالا بعدا درباره درآمد واقعی در روسیه صحبت خواهیم کرد که نیازمند توجه ویژه دولت است) . طبقه متوسط در امریکا از جهانی شدن سود نبرد؛ وقتی این کیک تقسیم شد، آنها سهمی نبردند.

تیم ترامپ بطور کامل و دقیق از این موضوع آگاه بود و از آن در انتخابات استفاده کردند. این موضوعی است که باید به عنوان عامل پیروزی ترامپ در نظر گرفته شود، نه یک مداخله خارجی. این نکته‌ای است که ما باید در مورد آن صحبت کنیم، از جمله در رابطه با اقتصاد جهانی. من معتقدم که این موضوع می‌تواند تصمیمات ظاهرا غیرمعمول اقتصادی و حتی روابط وی با شرکا و متحدانش را توضیح دهد. او معتقد است که توزیع منابع و منافع جهانی‌سازی طی دهه گذشته در قبال امریکا ناعادلانه بوده است.

من نمی‌خواهم بحث کنم که آیا این منصفانه بوده یا نه، همچنین نمی‌خواهم بگویم کاری که انجام می‌دهد درست یا غلط است. من می‌خواهم انگیزه‌هایش را دریابم، این همان چیزی است که شما از من پرسیدید. شاید این نکته بتواند رفتار غیر معمول او را توضیح دهد.

  فایننشال‌تایمز: قطعا در ادامه به اقتصاد روسیه خواهیم پرداخت. اما آنچه شما گفتید بسیار جذاب است. شما به عنوان رییس‌جمهور روسیه و همراه با رییس‌جمهور شی، از جهانی‌سازی دفاع می‌کنید، در حالی که آقای ترامپ به جهانی‌سازی حمله کرده و در مورد «امریکا در درجه اول» سخن می‌گوید. چگونه این تناقض را توضیح می‌دهید؟

پوتین: من فکر نمی‌کنم که تمایل او برای قرار دادن امریکا در اولویت اول، دارای تناقض باشد. من نیز می‌خواهم روسیه در اولویت اول باشد و این به عنوان یک تناقض در نظر گرفته نمی‌شود؛ هیچ چیز

غیر معمولی در این راستا وجود ندارد. من پیش تر نیز درباره این نکته که او به برخی از مظاهر جهانی‌سازی حمله می‌کند، توضیح دادم.

به نظر می‌رسد او بر این باور است که نتایج جهانی شدن می‌تواند برای امریکا بسیار بهتر و بیشتر از آنچه که هست، باشد. این پیامدهای جهانی‌سازی اثرات مطلوبی را برای امریکا در بر نداشته و او مبارزه خود را علیه برخی عناصر و بخش‌های جهانی شدن آغاز کرده است. این موضوع به همه و در درجه اول، بازیگران عمده در نظام همکاری اقتصادی بین‌المللی، از جمله متحدان [امریکا] مربوط می‌شود.

  فایننشال‌تایمز: آقای رییس‌جمهور، شما دیدارهای متعددی با رییس‌جمهور چین داشته، و روسیه و چین قطعا به یکدیگر نزدیک‌تر شده‌اند. آیا شما تخم مرغ‌های بیش از حد زیادی را در سبد چین قرار نداده‌اید؟ زیرا سیاست خارجی روسیه، از جمله در دوران رهبری شما، همواره به گفت‌وگو با همگان ارزش و اهمیت زیادی داده است.

پوتین: اول از همه، ما تخم مرغ‌های کافی داریم، اما سبدهای زیادی وجود ندارد که این تخم‌ها را بتوان در آن قرار داد. این اولین نکته است. ثانیا، ما همواره خطرات را ارزیابی می‌کنیم. ثالثا، روابط ما با چین بر اساس ملاحظات سیاسی روزمره یا هر گونه ملاحظات دیگری نیست.

اجازه دهید اشاره کنم که قرارداد دوستی با چین در سال ٢٠٠١ امضا شد، اگر به درستی به خاطر داشته باشم، این اتفاق مدت‌ها قبل از وضعیت کنونی و اختلافات اقتصادی فعلی بین امریکا و چین رخ داد. ما نیازی به پیوستن به هیچ چیز نداریم، و مجبور نیستیم سیاست خود را علیه یکی از طرفین هدایت کنیم.

در حقیقت، روسیه و چین سیاست خود را علیه هیچ کسی هدایت نمی‌کنند. ما فقط بطور مداوم برنامه‌های خود را برای گسترش همکاری اجرا می‌کنیم. ما این کار را از سال ٢٠٠١ انجام داده‌ایم و همچنان بطور مداوم این برنامه‌ها را اجرا می‌کنیم. به آنچه که در آن [توافق] نوشته شده، نگاهی بیندازید. ما هیچ کاری فراتر از چارچوب این توافقات انجام نداده‌ایم. بنابراین نکته‌ای غیرعادی در اینجا وجود نداشته و شما نباید در پی عواقب احتمالی ناشی از نزدیکی روابط چین و روسیه باشید.

البته، ما تحولات جاری جهانی را ارزیابی می‌کنیم؛ مواضع ما در برخی مسائل مربوط به دستور کار فعلی جهانی همگام و مشابه است، از جمله نگرش ما در قبال پیروی از قوانین معمول و پذیرفته شده در تجارت، سیستم مالی بین‌المللی، پرداخت‌ها و تسویه حساب‌ها.

G٢٠ نقش مهمی ایفا کرده است. از زمان تاسیس این گروه در سال ۲۰۰۸، یعنی زمانی که بحران مالی به وجود آمد، G٢٠ اقدامات مفید متعددی برای تثبیت سیستم مالی جهانی، توسعه تجارت جهانی و تضمین ثبات آن انجام داده است. من در مورد جنبه مالیاتی دستور کار جهانی، مبارزه با فساد و غیره صحبت می‌کنم.

هم چین و هم روسیه از این مفهوم پیروی می‌کنند. G٢٠ با حمایت از تغییرات سهمیه‌ها در صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، بسیار موفق عمل کرده است. روسیه و چین نیز با این رویکرد موافق هستند. با توجه به افزایش عمده سهم اقتصاد جهانی از بازارهای نوظهور، چنین چیزی منصفانه و درست است و ما از همان ابتدا این موضع را علنا پذیرفته‌ایم. همچنین ما خوشحالیم که این گروه همچنان به توسعه و پیشروی همگام با تغییرات در تجارت جهانی ادامه می‌دهد.

طی ٢٥ سال گذشته یا بیشتر (به گمان من ۲۵ سال است)، سهم کشورهای G٧ در تولید ناخالص داخلی جهانی از ۵۸ درصد به ۴۰ درصد کاهش یافته است. این واقعیت باید در نهادهای بین‌المللی به نحوی منعکس شود. این موضع مشترک روسیه و چین است. چنین چیزی عادلانه بوده و هیچ چیز خاصی در این رابطه وجود ندارد.

بله، روسیه و چین دارای منافع مشترک هستند، این درست است. این اشتراک منافع، عامل ارتباطات و تماس‌های مکرر ما با رییس‌جمهور شی جین پینگ است. البته، ما روابط شخصی بسیار نزدیکی نیز ایجاد کرده‌ایم و این امری طبیعی است. بنابراین، ما در مسیر دستور کار اصلی دو جانبه خود که در سال ۲۰۰۱ شکل گرفته بود، حرکت کرده و همچنین به سرعت به تحولات جهانی پاسخ می‌دهیم. ما هرگز از روابط دوجانبه خود علیه هیچ کشوری استفاده نمی‌کنیم. ما مخالف کسی نیستیم، ما در جبهه خودمان قرار داریم.

  فایننشال‌تایمز: من خوشحالم که تعداد تخم‌مرغ‌های شما کافی و رضایت‌بخش است. اما از شوخی بگذریم، آقای رییس‌جمهور شما با کتاب گراهام آلیسون به نام تله توسیدید (The Thucydides’s Trap) آشنا هستید: خطر تنش یا یک درگیری نظامی میان یک قدرت غالب و یک قدرت در حال ظهور، امریکا و چین. آیا شما فکر می‌کنید که در دوران ریاست‌جمهوری شما بین شما، امریکا و چین یک درگیری نظامی رخ خواهد داد؟

پوتین: همانطور که می‌دانید، تاریخ بشر همواره مملو از درگیری‌های نظامی بوده، اما از زمان ظهور سلاح‌های هسته‌ای، خطر درگیری‌های جهانی به دلیل عواقب احتمالی فاجعه بار برای تمام جمعیت جهان در صورت بروز تعارض میان دو دولت هسته‌ای، کاهش یافته است. امیدوارم چنین اتفاقی رخ ندهد.

با وجود این، باید بپذیریم که موضوع صرفا بر سر یارانه‌های صنعتی چین از یک سو یا سیاست‌های تعرفه‌ای امریکا از سوی دیگر نیست. اول از همه، ما در مورد سکوها و سیستم‌های مختلف توسعه در چین و امریکا صحبت می‌کنیم. این سیستم‌ها کاملا متفاوت بوده و شما نیز به عنوان یک تاریخ نگار، احتمالا با من موافق هستید. آنها همچنین احتمالا فلسفه‌های متفاوتی در زمینه سیاست خارجی و داخلی دارند.

اما من می‌خواهم برخی از مشاهدات شخصی خود را با شما به اشتراک بگذارم. این مشاهدات بر اساس روابط دوستانه با یک کشور یا تقابل با دیگری نیستند؛ من فقط آنچه را که در حال حاضر اتفاق می‌افتد، بررسی می‌کنم. در حال حاضر، چین وفاداری و انعطاف‌پذیری خود را در قبال همپیمانان و مخالفانش نشان می‌دهد. شاید این مربوط به ویژگی‌های تاریخی فلسفه چینی و رویکرد آنها برای ایجاد روابط باشد. بدین علت، من فکر نمی‌کنم که شاهد چنین تهدیدی از سوی چین باشیم. واقعا نمی‌توانم چنین چیزی را تصور کنم.

اما دشوار می‌توان گفت که آیا امریکا صبر کافی برای عدم اتخاذ تصمیم‌های عجولانه و احترام به شرکای خود با وجود اختلاف نظرها داشته باشد. اما امیدوارم، من مایلم دوباره بر این بخش تاکید کنم، امیدوارم که هیچ گونه درگیری نظامی رخ ندهد.

  فایننشال‌تایمز: کنترل تسلیحاتی. ما می‌دانیم که پیمان منع گسترش موشک‌های هسته‌ای میان برد (INF) در معرض خطر جدی قرار دارد. آیا از دیدگاه روسیه، در آینده جایگاهی برای قراردادهای کنترل تسلیحاتی وجود داشته یا ما در دوران جدیدی قرار داریم که احتمالا شاهد یک مسابقه تسلیحات هسته‌ای جدید خواهیم بود؟ (تعادل: امریکا هفته گذشته از این پیمان خارج شد .)

پوتین: من معتقدم که چنین خطری وجود دارد. همانطور که قبلا گفتم، امریکا بطور یک جانبه از پیمان موشک‌های ضد بالستیک (ABM) خارج شد و اخیرا نیز خروج خود را از پیمان موشک‌های هسته‌ای میان برد اعلام کرد. اما این‌بار علتی برای خروج پیدا کرد، و روسیه را بهانه قرار داد. من فکر نمی‌کنم که روسیه برای آنها اهمیت و معنایی داشته باشد، زیرا بعید است این تئاتر جنگی در اروپا برای امریکا چندان قابل توجه و مهم باشد، با وجود گسترش نیروهای ناتو و متحدان آن در مرزهای ما.

ادامه در صفحه9

  من فکر می‌کنم او یک فرد با استعداد است. او به خوبی می‌داند رأی‌دهندگان از او چه انتظاری دارند. روسیه به دخالت در انتخابات امریکا متهم شده، و بطور عجیبی با وجود گزارش مولر، هنوز هم در مظان اتهام قرار دارد. اما به واقع چه اتفاقی افتاد؟ آقای ترامپ نگرش مخالفانش را نسبت به خود بررسی نمود، تغییرات جامعه امریکا را در نظر گرفت و از این موضوع به نفع خود استفاده کرد. من و شما در آستانه جلسه G٢٠ با یکدیگر صحبت می‌کنیم. این یک نشست اقتصادی است و بدون شک طی آن در مورد جهانی شدن، تجارت جهانی و وضعیت مالی بین‌المللی بحث و گفت‌وگو خواهد شد

  اجازه دهید اشاره کنم که قرارداد دوستی با چین در سال ٢٠٠١ امضا شد، اگر به درستی به خاطر داشته باشم، این اتفاق مدت‌ها قبل از وضعیت کنونی و اختلافات اقتصادی فعلی بین امریکا و چین رخ داد. ما نیازی به پیوستن به هیچ چیز نداریم، و مجبور نیستیم سیاست خود را علیه یکی از طرفین هدایت کنیم. در حقیقت، روسیه و چین سیاست خود را علیه هیچ کسی هدایت نمی‌کنند. ما فقط بطور مداوم برنامه‌های خود را برای گسترش همکاری اجرا می‌کنیم. ما این کار را از سال ٢٠٠١ انجام داده‌ایم و همچنان بطور مداوم این برنامه‌ها را اجرا می‌کنیم

 

ارسال نظر