دغدغه، نوعی نگرانی دلسوزانه و دوست داشتنی منتقدانه است. نگرشی از سر اصلاح و خیرخواهی و امام خمینی (ره) به عنوان معمار اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران در طول حیات مبارک خویش پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره بیشترین دغدغه و نگرانی‌ها را در حفظ نظام داشته و آن را از هر امری مهم‌تر می‌دانستند. امسال به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و در آستانه بیست و نهمین سالروز رحلت آن امام عزیز، بخش‌هایی از این دغدغه‌ها را به تناوب در اختیار مخاطبان سایت قرار می‌دهیم.
ایشان در جمع پاسداران و روحانیون تربت حیدریه بخشی از نگرانی‌های خود را این‌گونه مطرح کردند: «آن چیزى که من را حالا نگران دارد و اگر عرض کنم آقایان هم نگران خواهند شد، این است که در این وقت که با همت همه قشرها، همه طبقات، این نهضت را به اینجا رسانده‌‌اند و دشمن را از صحنه بیرون کرده اند و دست اجانب را کوتاه کردند، حالا یک خطرى بدتر از آن خطرها متوجه ماست و آن خطر این است که از این دو طایفه، یعنى طایفه روحانیون و پاسدارها که روحانیون هم جزو پاسدارها هستند؛ آنها هم پاسدار اسلام اند، دیگران هم پاسدارند؛ بلکه همه ملت پاسدار اسلام باید باشند: کلُّکم راعٍ و کلُّکم مسوول آن خطرى که الآن من را نگران کرده است- و من تکرار می‌‌کنم، هر دسته اى که بیایند اینجا تکرار می‌‌کنم آن را- آن خطر این نیست که ما شکست بخوریم؛ شکست خوردن خطر نیست؛ اولیاى خدا هم بسیارى‌‌شان در جنگ‌ها شکست مى‌‌خورده‌‌اند؛ حتى خود پیغمبر هم گاهى شکست مى‌‌خورد؛ حضرت امیر هم از معاویه شکست خورد. اگر ما در آن رژیمى که بود و قیام کردیم و شما قیام کردید فرض کردیم که... ما را شکست مى‌‌دادند، هیچ اشکالى در کار نبود؛ ما را هم می‌‌کشتند براى اسلام بود؛ کارى نبود. آنکه الآن موجب نگرانى است این است که از این دو قشر- مهم این دو قشرند و سایرین هم هستند که... اسم می‌‌برم- قشر روحانیون که پاسداران اسلام و قرآن هستند از صدر اسلام تا حالا و قشر پاسدارهاى اسلامى و اضافه کنید به اینها کمیته‌ها، دادگاه‌هاى انقلاب اسلامى، اگر خداى نخواسته اینها که در نظام اسلام الان هستند- ما مدعى هستیم که پاسدار احکام اسلام هستیم و شما هم پاسدارید از این انقلاب اسلامى و همه ملت هم باید پاسدار از اسلام باشند- الان که نظام اسلامى است و ما رژیم را رژیم جمهورى اسلامى می‌‌دانیم، راى دادید، همه ملت رأى دادند و الان رسما مملکت ما رژیمش جمهورى اسلامى است، اگر از ما یا از شما یا از کمیته‌ها یا از دادگاه هاى انقلاب یک اعمالى صادر بشود که در نظر عالم این اعمال بر خلاف رویه باشد، این اسباب این می‌‌شود که آنهایى که با ما دشمن هستند و عددشان هم در خارج خیلى زیاد است و در داخل هم هست و مراقب این هستند که یک قدم خلافى از ماها ببینند و یکى را هزارها کنند و منعکس کنند در روزنامه‌هاى خارج، در مجلات خارج و در داخل هم با اشارات و بگویند که «نظام اسلامى هم همین است؛ اینها پاسدارهایش و اینها روحانیونش و اینها بازارى‌هایش و آنها هم سایر طبقاتش و مکتب ما را متزلزل کنند. اسلام را معرفى کنند به اینکه «اینها پاسدارهاى اسلام‌‌اند، الآن جمهورى اسلامى است و جمهورى اسلامى هم با سابق فرقى نکرد؛ آن وقت محمدرضا پهلوى و سازمان امنیت خلافکارى می‌‌کردند، حالا آقایان روحانیون و آقایان پاسداران و دادگاه‌هاى انقلاب و کمیته‌ها خلافکارى مى‌‌کنند؛ پس معلوم می‌‌شود که اسلام هم- همین- مثل سایر رژیم‌ها مى‌ماند.» نمى‌‌گویند که من یک کار خلاف کردم، آقا یک کار خلاف کرده، - شما- مى‌‌گویند که «الان رژیم اسلامى است و جمهورى اسلامى است و اینها هم که می‌‌گویند ما پاسدار جمهورى اسلامى هستیم، روحانیون هم که مى‌‌گویند ما از اول پاسدار اسلام بودیم و دادگاه‌ها هم مى‌‌گویند دادگاه انقلاب اسلامى و کمیته‌ها هم می‌‌گویند کمیته‌‌هاى اسلامى، اینها همه با اسم اسلام،» الان این جماعات هستند و به ما بگویند که «جمهورى اسلامى هم مثل رژیم شاهنشاهى است؛ منتها آن وقت یک دسته‌‌یى آن کارها را می‌‌کردند، حالا یک دسته دیگرى؛ آن وقت آن دسته می‌‌ریختند توى خانه‌‌هاى مردم و کارهاى خلافى مى‌‌کردند، حالا هم این دسته هست؛ آن وقت آن دسته کارى مى‌‌کردند، حالا به اسم کمیته اسلامى تعدى میکنند؛ آن وقت محمدرضا و اتباعش این کار را می‌‌کردند، حالا روحانیون این کار را میکنند. مهره‌ها عوض شده، مسائل همان مسائل است!» این خطرى است که مصیبتى است که از همه مصیبت‌ها بالاتر است.»
صحیفه امام؛ ج 8، ص 418-420
