حتی با وجود تحریم‌های امریکا، میدان گازی پارس جنوبی در مرکز استراتژی ایران برای تولید هر چه زودتر حداقل یک میلیارد مترمکعب در روز گاز قرار دارد.
پس از خروج موقت چین از فاز 11 میدان گازی بزرگ پارس جنوبی ایران به خاطر مسائل سیاسی، شرکت نفت ایران به دنبال شرکت‌های داخلی برای ادامه تولید می‌گردد. بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران با توجه به محدودیت‌های فنی و مالی شرکت‌های داخلی برای بر عهده گرفتن چنین پروژه‌های بزرگی، عناصر فازهای 11، 15 و 21 را جدا کرده و سه فاز دیگر 25، 26 و 27 ساخته است. بیشتر کارهای این فازهای جدید قبلا انجام شده‌اند. زنگنه هفته گذشته اظهار داشت که تمامی بخش‌های دریایی فازهای پارس جنوبی در نیمه اول 2020 کاملا توسعه خواهند یافت.
به گزارش تسنیم، حتی با وجود تحریم‌های امریکا، میدان گاز طبیعی پارس جنوبی در مرکز استراتژی ایران برای تولید هر چه زودتر حداقل یک میلیارد مترمکعب در روز گاز قرار دارد. تولید این میدان در حال حاضر 875 میلیون مترمکعب در روز است.
این بخش 3700 کیلومترمربعی از حوزه گازی 9700 کیلومتر مربعی که ایران با قطر در آن شریک است، تقریبا 14.2 تریلیون مترمکعب ذخایر گازی (معادل 8 درصد کل ذخایر دنیا) به علاوه 18 میلیارد بشکه میعانات گازی دارد. این حوزه برای تبدیل شدن ایران به یک بازیگر جهانی اصلی در بازار گاز طبیعی مایع بسیار حساس است. در واقع، پارس جنوبی در حال حاضر حدود 60 درصد کل تولید گاز ایران را تشکیل می‌دهد.
کار در اکثر فازهای اصلی این میدان رو به پایان است. زنگنه اعلام کرد که فاز 14 این پروژه تا پایان سال جاری ایرانی پایان خواهد یافت. این سکو پس از عملیاتی شدن قرار است 14.1 میلیون مترمکعب گاز طبیعی در روز تولید کند. هدف فاز 13 هم تولید 57 میلیون مترمکعب گاز در روز است.
به این ترتیب راه برای تولید حدود 28 میلیون مترمکعب گاز طبیعی در روز بعلاوه 75 هزار بشکه میعانات گازی و سایر محصولات همراه باز می‌شود. پس از خروج امریکا از برجام و آغاز تحریم‌ها، سرعت توسعه فازهای 17 و 18 و 20 کند شده است ولی تقریبا 95 درصد آماده هستند. کل تولید فازهای 17 و 18 حدود 39 تا 41 میلیون مترمکعب در روز است که برای بخش تولید برق داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قرار بود فازهای 22 تا 24 تا پایان سال جاری ایرانی 51 میلیون مترمکعب در روز تولید داشته باشند ولی کمبود ارز خارجی پس از خروج امریکا از برجام باعث تغییراتی در تاریخ تولید آنها شد. پس از خروج امریکا از برجام و بی‌ثباتی به وجود آمده در شرکت‌های غربی، ایده جایگزینی فناوری روسیه و چین مطرح شد. این پیشنهاد زمانی مطرح شد که روسیه هم درگیر تحریم‌های بیشتر از طرف امریکا بود. چین کاملاً متعهد به شراکت در فازهای مختلف این پروژه بود تا زمانی که دورنمای این مشارکت برای پکن مشخص شد. با توجه به این محدودیت‌ها، فازهای 22، 23 و 24 در حال حاضر با ظرفیت کامل خود فعالیت نمی‌کنند و 50 تا 55 درصد کارایی خود را ارایه می‌دهند.
تاکنون 33 میلیارد دلار در فازهای عملیاتی شده پارس جنوبی هزینه شده است. حدود 90 میلیارد دلار دیگر لازم است تا فازهای باقیمانده عملیاتی شوند و ظرفیت تمام فازها تا هدف مورد نظر افزایش یابد. تخفیفی که ایران به مذاکره‌کنندگان خصوصی پیشنهاد داده 9 تا 14 درصد کمتر از نرخ تعیین شده است.
