ایسنا| کشورهای نفتی باید به متنوع‌سازی اقتصادشان بپردازند و وابستگی خود به تولید نفت را کاهش دهند در غیر این صورت در سال‌های آینده با ریسک‌های مالی مواجه خواهند شد. این نتیجه گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی با عنوان دورنمای اقتصادهای تولیدکننده نفت بوده که در آن هشدار داده شده است تغییر سیستم انرژی، اقتصاد کشورهای تولیدکننده نفت را تهدید می‌کند. این تهدید به اشکال گوناگون در هر بخش عرضه و تقاضا خود را نشان می‌دهد. بهره وری انرژی، خودروهای برقی و سایر تغییرات فناوری پرسش‌هایی را درباره پیک تقاضا برمی‌انگیزند. مقررات جوی نیز ممکن است مصرف را نابود کند. در بخش عرضه، شیل امریکا ممکن است عمده افزایش تقاضا را که ممکن بود از سوی سایر تولیدکنندگان نفت برآورد شود، به دست بگیرد. این عوامل تهدیدهای جدی را برای تولیدکنندگان بزرگ نفت ایجاد می‌کند و آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش خود روی شش کشور عراق، نیجریه، روسیه، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و ونزوئلا متمرکز شده است. تمامی این کشورها تولیدکننده بزرگ نفت هستند و برای تامین بودجه، وابستگی بالایی به درآمدهای نفتی دارند. این وابستگی در سیکل‌های معمولی یک ریسک به شمار می‌رود. آژانس بین‌المللی انرژی در این گزارش خاطرنشان کرده است که عراق پس از ریزش قیمت نفت در سال ۲۰۱۴، با افت ۴۰ درصدی درآمد نفتی خود مواجه شد در حالی که درآمد ونزوئلا ۷۰ درصد کاهش یافت. نوسان شدید در درآمد هیدروکربن ممکن است وضعیت فاینانس این کشورها را به‌شدت بی‌ثبات کند و این اقتصادها منعطف نیستند.این مشکل وابستگی به پول نفت در آینده وخامت بیشتری پیدا خواهد کرد، زیرا خودروهای برقی سرانجام رقیب جایگزینی برای نفت در بخش حمل و نقل عرضه خواهند کند و همزمان محدودیت های آلایندگی، تغییر الگوی مصرف از سوخت های فسیلی به سوخت های پاک‌تر را تسریع خواهد کرد. این به معنای آن است که تهدیدها در آینده ساختاری بوده و دوره‌ای نیستند. بر اساس سناریوی سیاست‌های جدید که در گزارش آژانس مطرح شده، بحران در کمین تولیدکنندگان نفت، ممکن است در دهه ۲۰۲۰ حاد نشود زیرا انتظار می‌رود روند رشد تولید شیل امریکا ثابت شود و احتمال محدودیت عرضه در میان مدت، درآمدها را بالا نگه دارد. با این حال این امر ممکن است گذر انرژی را تسریع کند.
