نادی صبوری
دبیر گروه انرژی
این روزها رسانه‌های طرفدار سیاست بازار آزاد که دست بر قضا خود بیشترین نفع را از چنین سیاست‌هایی مى‌برند، سرمست از تصمیم دولت برای افزایش قیمت بنزین، با پنهان کردن بخشی از واقعیت و ارائه صرفا قسمتی از آن که مورد دلخواه‌شان است، افکار عمومی را آماده این تصمیم غیرمنطقی می‌کنند که به‌طور قطع معیشت مردم در سال آینده را بسیار دشوار خواهد کرد. فصل مشترک این اظهارات تکیه بر «ارزان بودن قیمت بنزین» در ایران نسبت به سایر کشورهای جهان است. این رسانه‌ها با تاکید بر این موضوع، از سیاست‌های افزایش قیمت بنزین دولت دفاع کرده و حتی آن‌قدر فرار به جلو می‌کنند که درنهایت خواننده بی‌نوا دست در جیب کرده و از همین حالا قیمت بنزین را به جای لیتری 1000 تومان لیتری 1500تومان پرداخت کند. در این بین اما تمام این طرفداران بازار آزاد مجبورند از مقوله «کیفیت» گذر کنند، چراکه کیفیت بنزین تولیدی در ایران دقیقا پاشنه آشیل تمام تئوری‌های در ظاهر زیبای دفاع از افزایش قیمت به‌دلیل کم بودن آن در مقابل قیمت‌های جهانی است. تئوری‌هایی که به ذات نیز بسیار موردانتقاد هستند اما حداقل این‌بار و اینجا در مورد افزایش قیمت بنزین احتیاجی به نقد ریشه‌یی آنها نیست. این سوال بسیار مهم است که چرا در کنار بررسی قیمت بنزین ایران در قیاس با سایر کشورها، این رسانه‌ها دست به قیاس کیفیت این بنزین با سایر کشورها نمی‌زنند؟ کیفیت بنزین ایران که اکنون حتی در کلان‌شهرهای مورد ادعای وزیر نفت نیز با کشورهای مورد ادعای این دوستان فاصله جدی دارد. بدین‌ترتیب ما حتی اگر بخواهیم در چارچوب بازار رقابتی نیز به موضوع افزایش قیمت بنزین و واقعی شدن آن نگاه کنیم تنها در حالتی توجیه‌پذیر خواهد بود که شرکت‌های معتبر تولید بنزین وارد ایران شده و مردم بتوانند از میان بنزین با کیفیت و بنزین معمولی هر کدام را با قیمت واقعی آن خریداری کنند. در این مورد به‌خصوص اما رسانه‌های فوق‌الذکر که کم‌کم تبدیل به بولتن دولتی شده‌اند، دانسته یا ندانسته راه اجرایی شدن سیاست‌هایی را هموار می‌کنند که نتیجه آن چیزی جز فشار بیشتر بر مردم نخواهد بود.
