ترجمه| مهدی نیکوئی|
در آستانه دیدار روسیه و قدرت‌های نفتی جهان در وین، فعالان بازارهای جهانی، پیام ساده و روشنی به گوش کسانی رساندند که می‌خواهند قیمت‌های نفت را در سطوح کنونی خود تثبیت کنند: اکنون زمان لغزش نیست.
مدت‌هاست که انتظار غالب بازار آن است که پس از دیدار روز پنج‌شنبه (فردا) کشورهای اوپکی و غیراوپکی، خبر تمدید توافق کاهش تولید آنها به گوش برسد. با این حال در چند هفته اخیر، تردیدهایی درباره احتمال شکست این توافق قوت گرفته است. ریشه اصلی این تردید‌ها در سخنان سران روسیه است که در مورد صعود قیمت نفت به سطوح بیش از 60دلار ابراز نگرانی کردند و آن را عاملی دانستند که می‌تواند موجی از تولیدات رقیب
(نفت شیل) را به بازار روانه کند.
با این حال فعالان بازار می‌گویند: ضربه زدن به برنامه‌یی که تا حد زیادی موفقیت‌آمیز بوده، خطرناک است. اکنون در پی انجام برنامه کاهش تولید اوپک، ذخایر تجاری جهان در حال ته‌کشیدن هستند، قیمت‌ها در حال احیا هستند و هنوز توانایی نفت شیل آمریکا برای پاسخ به تقاضای رو به رشد نفت، یک سوال بزرگ است.
مارکو دوناند مدیرعامل شرکت مرکوریا یکی از 5 شرکت بزرگ غیردولتی فعال در تجارت نفت جهان می‌گوید: «آنچه باید انجام شود، بسیار ساده است. آنها باید به آنچه هم‌اکنون انجام می‌دهند، پایبند بمانند. »
«آنها اگر انضباط خود را حفظ کنند، شاهد سقوط ذخایر تجاری به سطوحی خواهیم بود که برای داشتن قیمت‌های 60 دلار در هر بشکه کافی است. اگر قیمت‌ها بیش از اندازه رشد کنند، سران اوپک می‌توانند دوباره با یکدیگر ملاقات کرده و تصمیم جدیدی بگیرند، اما در حال حاضر دورنما بیش از حد خوش‌بینانه نیست. » این هفته، اوپک با چالش‌های فراوانی روبه‌روست و نباید اجازه دهد با پررنگ شدن این چالش‌ها، قربانی موفقیت خود شود. قیمت نفت برنت، این پایه نفتی جهانی از 12 ماه پیش که توافق کاهش تولید اوپک شروع شد، 30 درصد رشد داشته است.
رشد قابل اتکای تقاضای نفت از ابتدای برنامه تاکنون باعث شده تا اثر منفی ناشی از احیای چشمگیر تولیدات نفت شیل آمریکا خنثی شود. افزایش تولید نفت شیل آمریکا، همان چیزی است که هنوز هم بسیاری از تولیدکنندگان اوپکی و غیراوپکی نگران هستند باعث از ریل خارج کردن برنامه‌هایشان شود.
با آنکه رشد تقاضای نفتی تا این زمان مانع از رخ دادن چنین اتفاقی شده است، هنوز هم سقوط نفت از قیمت‌های بالای 100دلار خود در خاطر تولیدکنندگان مانده و هراس آنها از ظهور دوباره شیل آمریکا، کاملا هم بی‌اساس نیست.
توربیان تانک‌فیست مدیرعامل شرکت گونور سوییس که یکی دیگر از شرکت‌های بزرگ بازارهای جهانی است، عنوان می‌کند: هرچند پیامدهای شکست در تمدید توافق، «بسیار بدبینانه تفسیر شده است»، فعالان بازار نگرانی و هراس کشورهایی مانند روسیه را درک می‌کنند.
وی ادامه می‌دهد: «اکنون تولیدکنندگان باید تصمیم بسیار حساس و دشواری بگیرند: تصمیمی که قیمت‌های نفت را در سطوح بالای 60 دلار تثبیت می‌کند، اما به‌طور همزمان سرمایه‌گذاری‌های غیراوپکی در نفت را حتی از مقدار کنونی هم بالاتر می‌برد. »
تانک‌فیست بیان می‌کند: «تاریخ به خوبی به همه ما نشان داده که چقدر دشوار است که بتوان در یک لحظه هم از سهم بازار دفاع کرد و هم از سطح قیمت‌ها. البته احتمالا آنها (سران کشورهای اوپکی و غیراوپکی) می‌خواهند دست‌کم از کف قیمتی 50دلاری دفاع کنند تا بودجه‌هایشان متوازن باشد. » در هر صورت، فعالان و تحلیلگران عنوان می‌کنند که هنوز ابهام‌های زیادی در چشم‌انداز عرضه و تقاضای سال بعد باقی مانده و این وضعیت به اوپک اجازه نمی‌دهد که ریسک‌های زیادی را بپذیرد.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی می‌کند که تولید نفت خام این کشور در سال آینده، 720 هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت و تولید کل آن را به رکورد بالای 10میلیون بشکه در روز خواهد رساند. اما پیش‌بینی‌های دیگر از رشد کندتر تولید شیل آمریکا سخن می‌گویند که با مشکلات فراوانی هم مواجه خواهد بود. بیشتر افزایش تولید نفت خام آمریکا در سال آینده، در صنعتی نسبتا جوان رخ می‌دهد که در سطوح کنونی قیمتی آزمایش خود را پس نداده‌اند و هزینه‌های تامین مالی زیادی هم دارند. جیوانی سریو رییس تحقیقات جهانی ویتول، بزرگ‌ترین شرکت غیردولتی خرید و فروش نفت خام در جهان اظهار می‌کند: کشورهای عضو اوپک و روسیه باید این موضوع را در نظر داشته باشند که بازار سال آینده چندان قدرتمند به نظر نمی‌رسد. وی ادامه می‌دهد: افزایش عرضه تولیدکنندگان خارج از کارتل نفتی اوپک مانند کانادا، برزیل و ایالات متحده این نگرانی را ایجاد می‌کند که توافق کاهش 1.8 میلیون بشکه‌یی در روز اوپک، زودتر از انتظار به پایان برسد و قیمت‌ها واکنش «منفی» از خود نشان دهند. سریو بیان می‌کند: «تعادل در بازار نفتی 2017، حتی با ثابت ماندن تولید کنونی اوپک، لرزان‌تر از پیش به نظر می‌رسد. سوالی که مطرح است، این است که آیا آنها می‌خواهند نفت را در سطح بالای 60 دلار در هر بشکه نگه دارند یا خیر؟»
برای برخی فعالان بازار یک دغدغه احتمالی دیگر وزرای نفت و انرژی، وضعیت پوزیشن‌های فروش است. در حال حاضر صندوق‌های پوشش ریسک با دارا بودن مجموع یک‌میلیارد بشکه پوزیشن‌های خرید خوش‌بینانه نفت برنت و وست‌تگزاس اینترمدییت از اوپک حمایت می‌کنند. با این حال، ممکن است یکی از نگرانی‌های وزرای نفت و انرژی تولیدکنندگان اوپکی و غیراوپکی در نشست روز پنج‌شنبه، آن باشد که با افزایش قیمت نفت، تمام این پوزیشن‌ها به سرعت به فروش برسند.
تونی هال یکی از بنیانگذاران شرکت «ژنو انرژی مارکت» می‌گوید: «تمدید توافق کاهش تولید اوپک برای 9 ماه دیگر تنها در همان لحظه برگزاری نشست ارزش دارد و اگر این اتفاق نیفتد، پیامدهای دردناکی در انتظار اعضا خواهد بود. »
وی ادامه می‌دهد: «اگر آنها اعلام کنند که در فصل نخست سال 2018 تصمیم خواهند گرفت (اقدامی که ممکن است برخی آن را منطقی بدانند)، بازار ضربه خواهد خورد. »
این دیدگاه در سخنان داگ‌کینگ مدیرعامل صندوق مرچنت کامودیتی هم تکرار می‌شود. او دلیل می‌آورد که برای اوپک، بهتر آن است که ریسک بالا بردن بیش از حد قیمت‌ها در کوتاه‌مدت را بپذیرد.
با تمدید توافق کاهش تولید، عربستان سعودی، ظرفیت تولید مازاد بیشتری خواهد داشت که در صورت نیاز می‌تواند از آن بهره ببرد. آنها اگر احساس کنند قیمت‌ها بیش از حد بالا رفته‌اند و این وضعیت به تقاضا ضربه می‌زند یا آنکه رقبای نفتی بیشتری ایجاد می‌کند، می‌توانند از ظرفیت مازاد خود برای تعدیل شرایط استفاده کنند.
کینگ ادامه می‌دهد: «زمانی که شما ظرفیت مازاد دارید، محدودسازی بیش از حد بازار هیچ مشکلی نخواهد داشت. شما در صورت نیاز می‌توانید به سرعت آتش خود را بگشایید. آنها (تولیدکنندگان رقیب) زمانی که پیروزی را در یک قدمی خود می‌بینند، شکست خواهند خورد. »
منبع: فایننشال تایمز
