سال‌هاست که شاهد هجوم عده بسیاری از دلالان و زمین‌خواران برای تغییر کاربری و فروش زمین‌های مزروعی و باغی حومه تهران و دیگر کلانشهرها هستیم اما هیچگاه از خود نپرسیدیم که دلیل این اتفاق چیست؟ دلایل اینکه عموم علاقه‌مندان به داشتن باغچه‌ای کوچک یا ویلایی مجلل به دامان این دلالان کشیده می‌شوند، چیست؟
مقاصد دور همچون شهرهای شمالی برای بسیاری از مردم جذاب نیست چرا که بعد مسافت و ترافیک‌های سنگین جاده‌ای موجب کم کاربرد بودن ویلاهای ساحلی و جنگلی شده است و حجم زیادی از ساکنان کلانشهرها برای پایان هفته خود به دنبال تفریحگاهی اختصاصی و البته نزدیک‌تر هستند. بنابراین اولین مقاصد این افراد در کلانشهر تهران مناطقی همچون لواسانات، فشم، دماوند، کردان، چهارباغ، زیبادشت، بانوصحرا و امثالهم است که متاسفانه در این مناطق نیز به اندازه کافی زمین مسطح با کاربری مسکونی وجود ندارد. اغلب زمین‌های این مناطق مزروعی یا باغی هستند که به نحوی باید کاربری آنها را تغییر داد.
فرصت‌طلبان از روش‌های خاص خود به روشی بهره می‌برند که متولیان حفاظت از این زمین‌ها را وادار به ارائه مجوز تغییر کاربری کنند و یا در روشی ساده با اعمال نفوذ یا تطمیع افراد ذی‌ربط کار خود را پیش می‌برند و این گونه می‌شود که باغی چند هکتاری تبدیل به شهرکی مجلل می‌شود.
آنچه دولت تخریب و جریمه چنین دخل و تصرف‌هایی می‌نامد تقریبا برابر با یک صدم این ساخت و سازها و تصرف‌هاست. همین تغییر کاربری‌ها باعث شده که امروز در منطقه دماوند یا لواسانات شاهد قیمت‌های نجومی برای زمین و ویلاهای ساخته شده باشیم که گاهی از متری ۱۰۰ میلیون تومان نیز تجاوز می‌کند.
در مناطق شمالی تهران تقریبا به وضعیت فوق اشباع رسیده‌ایم و حال سیل عظیمی از مردم و علاقه‌مندان به ویلا و باغچه‌داری به مناطق غربی تهران و حومه استان البرز روی آورده‌اند.
این استقبال باعث شده تا قیمت زمین‌هایی که در یک یا چند سال گذشته در منطقه‌ای همچون کردان، بانو صحرا و اطراف هشتگرد کمتر از متری ۵۰۰ هزار تومان بوده به رقمی بیش از ۳ میلیون تومان برای هر مترمربع برسد. اگر با همین دست فرمان پیش برویم بدون شک قیمت‌های ییلاق‌های غربی تهران به بیش از قیمت مناطق شمالی خواهد رسید چرا که ییلاق‌های غربی آب و هوای بهتر و کاربری چهارفصل دارند در حالی که در مناطق شمالی همچون دماوند به علت برودت هوا عملا چندماه از سال، باغچه و ویلا بلااستفاده خواهد ماند. کردان و روستاهای اطراف آن همچون بانوصحرا، برغان و... بسیار بکر، مسطح و با چشم‌اندازهایی زیبا هستند که طی یک سال اخیر آنها نیز از گزند و دید خریداران تهرانی مغفول واقع نشده‌اند و بیم آن می‌رود که به زودی به مقصد اول تهرانی‌ها برای ساخت ویلا و عمارت‌های مجلل تبدیل شوند کما اینکه تاکنون نیز رشد قابل توجهی در حومه استان البرز شکل گرفته و ساختمان‌های مجلل و ویلاهای لوکسی در این مناطق ساخته شدهاند. با هر ویلایی که ساخته می‌شود باغ و مزرعه‌ای نابود می‌شود و افسوس می‌خوریم که چرا خریداران تلاش نمی‌کنند حتی‌المقدور ماهیت باغی این زمین‌ها را حفظ کرده و باعث شکوه بیش از پیش طبیعت گردند. شاید یکی از دلایل این گونه توسعه‌ها علاقه‌مندی بومیان مناطق مذکور به کسب سود است تا با فروش بیش از پیش زمین به تهرانی‌ها، فرصت رشد چند برابری زمین‌های‌شان فراهم شود که اگر روند مناطق لواسانات، دماوند و آبسرد برای غرب تهران و کرج نیز تکرار شود بدون شک به زودی شاهد قیمت‌های چند ده میلیونی برای زمین‌ها خواهیم بود.
ناگفته نماند که طبق تجربیات گذشته اگر هر خریدی از سوی مردم در حومه کلانشهرها انجام شود بالاخره روزی این زمین‌ها در بافت قرار گرفته و مجوز ساخت خواهند گرفت و چون این شکل از سرمایه‌گذاری همیشه در ایران پاسخ داده است بارها و بارها توسط مردم آزموده شده و می‌شود.
طبق بررسی‌های به عمل آمده در مناطق غربی یاد شده طی یک سال گذشته شاهد رشد ۳۰۰ درصدی بوده‌ایم و از سویی حجم قابل توجهی تقاضا برای خرید زمین وجود دارد اما به علت کمبود زمین و ویلا این تقاضاها به دیگر مناطق هدایت شدهاند. منطقه چهارباغ، ساوجبلاغ و حتی ییلاقاتی تا نزدیکی قزوین از نگاه خریداران دور نمانده‌اند و یقینا با اتمام اتوبان همت که هم اکنون به ورودی شهر کرج رسیده است، مشکل ترددها در غرب بسیار روان‌تر و ساده‌تر از ییلاقات شمالی خواهد شد. با اتمام اتوبان همت و اتصال آن به شاهراه اصلی، یک خانواده تهرانی می‌تواند در کمتر از ۴۵ دقیقه به باغچه یا ویلای خود در کردان برسد. اینکه کردان از گذشته‌های دور مورد توجه و اقبال بوده را تایید می‌کنیم اما اینکه دیگر مناطق روستایی آن درگیر این موج ویلاسازی و سرمایه‌گذاری بر روی زمین شوند موضوعی است که باید بیشتر مورد توجه و تامل قرار بگیرد چرا که با این حجم از تقاضای خرید زمین با توجه به قیمت‌های نجومی املاک در تهران و عملا قیمت‌های سرسام‌آور ییلاقات شمالی، بدون شک مقصد بعدی همه تهرانی‌ها ییلاقات غربی خواهد بود که اگر مورد وثوق و اقبال عمومی واقع شود به سبب آب و هوای خوب و طبیعت بکر و سرسبزتر، فاجعه‌ای برای طبیعت رقم خواهد خورد.
امید است دولت برای کنترل این روند تقاضا با توجه به قیمت‌های مناسب در مناطق غربی تدابیر ویژه‌ای بیندیشد که این روند به شکل مثبتی ادامه یابد.
و در انتها این سوال پرسیده می‌شود که ماراتن زمین‌خواری در حومه کلانشهرها چه زمانی به پایان می‌رسد؟
طبیعت و زمین‌هایی با کاربری باغی و مزروعی چه زمانی از گزند علاقه‌مندان به ویلاسازی در امان خواهند ماند؟
آیا با توجه به تقاضای موجود برای خرید زمین به زودی شاهد قیمت‌های نجومی در ییلاقات غربی تهران و حومه استان البرز خواهیم بود؟
و هزاران پرسش دیگر که تصور می‌کنیم هیچگاه برایشان پاسخی نیابیم جز اینکه شاهد رشد ساخت و سازی مناطقی باشیم که بکر بودن‌شان برایمان خاطره خواهد شد.
