تعادل | خرجشان با دخلشان جور نیست، با اینکه سال‌ها زحمت کشیده و خون دل خورده‌اند، اما باز هم با این گرانی و تورم نمی‌توانند هزینه‌های سنگین زندگی را پرداخت کنند. حقوق بازنشستگی جوابگوی نیازهایشان نیست، خیلی از آنها تا قبل از این کرونا لعنتی پاره وقت و تمام وقت جایی کار می‌کردند، حسرت استراحت کردن با فراغ بال به دلشان مانده بود و الان هم باید تلخی نداری و کمبودها را تحمل کنند. زمانی بازنشستگی برای آنها که 30 سال خدمت می‌کردند و با افتخار کارنامه کاری شان را تحویل می‌دادند و به خانه می‌رفتند، اول خوشی بود. مسافرت رفتن‌های بی‌دغدغه، بازی با نوه‌ها و انجام کارهایی که تا قبل از آن به دلیل مشغله کاری نمی‌توانستند خیلی به انجامش فکر کنند. اما حالا خیلی سال است که بازنشستگی می‌شود اول دردسرهای تازه، حقوق که کفاف دخل و خرج زندگی را نمی‌دهد. بعد از 30 سال خدمت تازه باید به فکر شغل دیگری باشند. تمام این 30 سال زحمت کشیدند تا خرج زندگی همسر و بچه‌هایشان را بدهند، حالا که وقت استراحت است، با وجود نوه‌ها و دامادها و عروس‌ها، عائله مندتر شده‌اند و هزینه‌های زندگی شان بالاتر رفته. چه می‌شود کرد، خیلی از آنها صورتشان را با سیلی سرخ می‌کنند و برخی دیگر عرق شرم بر پیشانی شان می‌نشیند. حسین آقا 72 ساله است، سال‌های زیادی را کارگر کارخانه‌ای در حومه شهر بوده، با 32 سال خدمت بازنشسته شده، 4 فرزند دارد که همگی ازدواج کرده‌اند، 3 عروس و یک داماد و البته 5 نوه که جانش را هم برایشان فدا می‌کند. اما مگر می‌شود با ماهی 2 میلیون و 800 هزار تومان هزینه زندگی را تامین کرد. او به خبرنگار «تعادل» می‌گوید: هفته‌ای یک بار بچه هایم همراه عهد و عیالشان به خانه ما می‌آیند، قبلا اوضاع خیلی بهتر بود، در یک بنگاه معاملات ملکی کاری پیدا کرده بودم و از پس هزینه‌ها بر می‌آمدم اما حالا از وقتی کرونا آمده بیکارم و خانه‌نشین، مجبور شدیم با زبان بی‌زبانی به بچه‌ها بگوییم دو هفته یک بار بیایند. نمی‌توانم از پس هزینه‌ها بر نمی‌آیم. همسرم هم خانه‌دار است و درآمدی ندارد، مسوولان می‌گویند حقوق‌ها را مناسب می‌کنند، اما به حقوق من فقط 400 هزار تومان اضافه شده یعنی 2 و 400 شده 2 و 800 خدا را شکر اجاره خانه نداریم. اما همین پول آب، برق، گاز و تلفن و شارژ ساختمان سر به فلک می‌کشد، برنج کیلویی 30 هزار تومان را چطور بخرم. گوشت کیلویی 150 هزار تومان اصلا شوخی نیست. نان سنگک می‌خرم دانه‌ای 3 هزار تومان. شما خودت را بگذار جای من با ماهی 2 و 800 چطور می‌توانی زندگی کنی؟ بدا به حال آنها که با همین حقوق باید اجاره خانه هم بدهند. آخر عمری به جای اینکه استراحت کنیم و از باقی مانده عمرمان لذت ببریم مدام باید غصه بخوریم.
رییس کانون عالی کارران بازنشسته و مستمری بگیر اجرای قانون متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی را اقدامی مهم و ارزشمند ارزیابی می‌کند. بیات، در گفت‌وگو با مهر، می‌گوید: در این سال‌ها هیچ مطالبه و درخواست قانونی به اندازه متناسب‌سازی حقوق توسط کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تأمین اجتماعی و کانون‌های بازنشستگی سراسر کشور مورد پیگیری قرار نگرفته است. این موضوع، مهم‌ترین دغدغه ما بود و هر جایی که گوش شنوایی وجود داشت، مطرح و مطالبه‌گری کرده‌ایم. زحمات بسیار زیادی کشیده شد تا متناسب‌سازی را به عنوان یک مطالبه سراسری و درد دل میلیون‌ها بازنشسته و مستمری‌بگیر در فکر و زبان مسوولان اعم از دولت و مجلس جا بیندازیم. به هر حال مسوولان باید قدردان صبر و عزت‌نفس بازنشستگان باشند و لحظه‌ای از فکر آنها غافل نشوند و در کانون توجهات باشند چرا که در سال‌های اخیر بیشترین فشارهای اقتصادی بر دوش بازنشستگان و مستمری‌بگیران بوده که بیش از ۶۵ درصد آنها حداقل‌بگیر و در زمره اقشار آسیب‌پذیرند. قدرت خرید و توان معیشتی آنها به‌شدت کاهش پیدا کرده و با توجه به افزایش تورم و بالا رفتن چندین برابری قیمت‌ها، مستمری دریافتی آنها به هیچ‌وجه پاسخگوی نیازها و هزینه‌های اولیه‌شان هم نیست.اما او در جایی دیگر عنوان می‌کند اجرای این قانون تنها مرهمی بر وضعیت کنونی بازنشستگان است و مشکلات آنها را رفع نمی‌کند.
