مهر|
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران گفت: راهکار ایجاد ارزش افزوده در محصولات معدنی، وضع عوارض صادراتی و قوانین خلق‌الساعه نیست؛ بلکه جلوگیری از خام‌فروشی است. بهرام شکوری در خصوص راهکارهای دولت برای جلوگیری از خام‌فروشی مواد معدنی گفت: روش وزارت صنعت برای جلوگیری از خام‌فروشی اشتباه است. وی افزود: به عنوان یک فعال معدنی گفتیم که موافق اخذ عوارض خام‌فروشی و ایجاد یک سد بزرگ در مسیر صادرات مواد معدنی خام هستیم؛ اما شیوه عملکرد وزارت صنعت، معدن و تجارت اشتباه است؛ بنابراین باید راهکار ایجاد ارزش افزوده برای معدنی‌ها و بخش خصوصی ایجاد شود.
نایب‌رییس انجمن سنگ ایران ادامه داد: این راهکار به‌طور مثال می‌تواند فرصتی چندساله برای ایجاد ارزش افزوده در مواد معدنی باشد. معدنداران در این فرصت می‌توانند زنجیره ارزش افزوده با احداث کارخانه کنستانتره یا دانه‌بندی ایجاد کنند که هم خام‌فروشی نکنند و هم اشتغال ایجاد شود. اما تنها با وضع عوارض صادراتی و حتی ممنوعیت صادرات مواد معدنی خام نمی‌توان فعالان این حوزه را به سمت خلق ارزش افزوده سوق داد. وی با اشاره به حلقه نهایی برخی محصولات معدنی در کشور افزود: خودرو در واقع انتهای زنجیره ارزش افزوده سنگ‌آهن است. مسکن و خودرو به عنوان دو کالای مصرفی نهایی در چرخه ارزش افزوده سنگ‌آهن قرار دارند. در نتیجه ارزش افزوده این دو کالا هم همان ارزش افزوده محصول معدن تلقی می‌شود. شکوری تاکید کرد: مزیت ما در ایجاد ارزش افزوده مثبت است، در حالی که در برخی تولیدات ارزش افزوده منفی خلق می‌کنیم. وی ادامه داد: به‌طور مثال اگر محصولی را در میانه زنجیره ارزش بفروشیم؛ سود بیشتری خواهیم داشت تا اینکه بخواهیم آن را به محصول دیگری تبدیل کنیم. اگر از محصولات معدنی فولاد آلیاژی تولید و صادرکنیم بهتر از استفاده آن در صنایع خودرویی است، چرا که وقتی فولاد آلیاژی تبدیل به خودرو می‌شود، ارزش افزوده منفی ایجاد می‌شود. وی تاکید کرد: علت این ارزش افزوده منفی، پایین بودن بهره‌وری در صنعت خودرو و قیمت تمام شده بالای این محصول نهایی است. وی افزود: در سیتروئن به ازای هر یک کارگر ۹۲ دستگاه خودرو و در تویوتا به ازای هر یک کارگر ۳۰ یا ۳۵ دستگاه خودرو تولید می‌شود. اما در ایران خودرو به ازای هر یک کارگر تنها ۷ دستگاه خودرو تولید می‌شود؛ در سایپا این رقم به ۶دستگاه می‌رسد. عضو اتاق بازرگانی ایران اظهار کرد: وقتی بهره‌وری بالاست، قیمت تمام شده کاهش می‌یابد و در نتیجه محصول، قدرت رقابت پیدا می‌کند. استفاده از طراحی‌های جدید و تکنولوژی روز به این افزایش بهره‌وری کمک می‌کند و در نهایت تولید آن شرکت‌ها به رقم ۱۰ میلیون خودرو می‌رسد؛ در حالی که این تعداد در ایران خودرو ۵۰۰ هزار دستگاه است. وی تصریح کرد: علت این موضوع را می‌توان در قیمت تمام شده بسیار بالای تولیدات ایران خودرو دانست به همین دلیل این محصولات ارزش رقابت نداشته و این شرکت برای ۸۰میلیون نفر همین ۵۰۰ هزار دستگاه را تولید می‌کند. در حالی که سیتروئن یا تویوتا با برنامه‌ریزی و هدف ارائه محصولات به بازاری ۷میلیارد نفری در دنیا تولید می‌کنند. شکوری با اشاره به عوامل کاهش قیمت تمام شده گفت: وقتی تولید انبوه داشته باشیم، هزینه‌های ثابت به سمت صفر تمایل پیدا می‌کند و در نتیجه قیمت تمام شده پایین آمده و قدرت رقابت خواهیم داشت. به همین دلیل است که سیتروئن و تویوتا در آلمان و امریکا با وجود برندهای معتبر خودرویی همچون فورد و جنرال موتورز، توان فروش محصولات خود را دارند.
