مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی با اشاره به بند ۱۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست گفت: دادگاه در صورتی حکم سرپرستی صادر می‌کند که بخشـی از اموال یا حقوق درخواست‌کننده به کودک یا نوجـوان تحت سرپرستی تملیک شود و تشخیص نوع و میزان مال با دادگاه است. سعید بابایی در گفت‌وگو با ایرنا افزود: حتی مواردی بوده که به سبب وضعیت مناسب اجتماعی خانواده فرزندپذیر، دادگاه به‌رغم مستاجر بودن آنان حتی حکم به فرزندخواندگی داده است بنابراین در فرزندخواندگی، میزان تملیک میزان مشخصی از مایملک یا تعهد کتبی نسبت به آن بسته به نظر قاضی دارد و پرونده به پرونده متفاوت است. وی ادامه داد: در مواردی که دادگاه تشخیص دهد اخذ تضمین عینی از درخواست‌کننده ممکن یا به مصلحت نیست و سرپرستی کودک یا نوجوان ضرورت داشته باشد، دستور اخذ تعهد کتبی به تملیک بخشی از اموال یا حقوق در آینده را صادر و پس از قبول درخواست‌کننده و انجام دستور، حکم سرپرستی صادر می‌شود. بابایی اضافه کرد: در صورتی که دادگاه تشخیص دهد اعطای سرپرستی بدون اجرای مفاد این ماده به مصلحت کودک یا نوجوان است، به صدور حکم سرپرستی اقدام می‌کند. وی ادامه داد: بر اساس قانون، فرزندخوانده از والدین فرزندپذیر ارث نمی‌برد. قانونگذار تلاش کرده برای جبران این موضوع و برای حمایت از فرزندخوانده، بندهایی را در نظر بگیرد تا وی در این مساله متضرر نشود و به عبارتی فسخ فرزندخواندگی نیز دشوارتر شود. بر اساس قانون، فرزندخوانده از والدین فرزندپذیر ارث نمی‌برد بنابراین قانونگذار تلاش کرده برای جبران این موضوع و برای حمایت از فرزندخوانده، بندهایی را در نظر بگیرد تا وی در این مساله متضرر نشود و به عبارتی فسخ فرزندخواندگی نیز دشوارتر شود. وی تاکید کرد: در کل باید به این نکته اشاره داشت که توانمندی مالی در حد میانگین جامعه برای پذیرش یک کودک به فرزندخواندگی مورد نیاز است چون بنا نیست کودکی که یک دوره بحرانی و دشوار را در خانواده قبلی خود سپری کرده بار دیگر وارد خانواده‌ای شود که از حداقل‌ها محروم باشد.
