نوشابه (Soft drink) ، در لغت به معنای هر چیز نوشیدنی است. در کاربرد عامیانه نوشابه عبارت است از یک نوشیدنی خنک معمولاً شیرین. تاریخچه نوشابه‌سازی اساسا به زمانی برمی‌گردد که بشر علاوه بر مصرف آب آشامیدنی می‌توانست از افزودن موادی چون طعم‌دهنده‌ها و شیرین کننده‌ها به آب، شربت‌های متعددی را تهیه کند. بعدها که مصرف شیرین کننده‌ها متداول شد، ایرانی‌ها طعم‌دهنده‌هایی نظیر لیمو، آلبالو، زرشک، آلو، انجیر و بسیاری از عرقیات نظیر نعناع، آویشن، بهار نارنج و غیره را به‌طور طبیعی در نوشیدنی‌ها مصرف می‌کردند. نوشابه‌های امروز، آشامیدنی‌های فوق‌العاده محبوبی هستند که در درجه اول از آب گازدار، قند و چاشنی‌ها تشکیل شده‌اند. در اواخر دهه ۱۷۰۰ اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها شروع به نوشیدن آب معدنی گازدار کردند چرا که به خاطر خواص درمانی شان مشهور بودند. حق امتیاز اولین آب معدنی ساخته شده در آمریکا در سال ۱۸۰۹ ثبت شد که به آن آب گازدار هم گفته می‌شده است و دارای آب، بیکربنات سدیم مخلوط با اسید بوده است که به آن گاز افزوده می‌شد. داروسازان در آمریکا و اروپا هزاران عنصر را آزمایش کردند و آرزو داشتند که درمان‌های جدیدی را برای بیماری‌های مختلف بیابند. امروزه از بعضی نوشابه‌های مزه‌دار به عنوان مواد نیروبخش و مقوی مغز یاد می‌شود که برای درمان سردردها و دردهای عصبی به کار می‌روند. در دهه 1830، آب گازدار اولین بار در بطری‌های شیشه‌ای فروخته شد. پر کردن و در گذاشتن برای مایع گازدار در ظروف فرآیند مشکلی تا سال ۱۸۵۰ بود زمانی که ماشین پر کردن و چوب پنبه گذاشتن به‌طور موفقیت آمیزی طراحی شد. در اوایل دهه ۱۸۸۰ داروسازان محرک‌های قوی را برای افزودن به آب گازدار آزمایش کردند که شامل میوه‌های شیرین کولا و برگ‌های کوکا بودند. در سال ۱۸۸۶ یک داروساز آتلانتایی، جان پمبرتون، گامی مهم برای ترکیب کوکا با کولا برداشت بنابراین آن چیزی را ایجاد کرد که مشهورترین نوشیدنی جهان یعنی کوکا کولا شد. این آشامیدنی با عنوان ماده‌ای طراوات‌بخش همچنین درمانی تبلیغ می‌شد. چند سال بعد داروساز دیگری به نام کالب بردهام پپسی کولا را در کالیفرنیای شمالی خلق کرد. گرچه این نام از پپسین مشتق شده بود اسیدی که برای هضم غذاها به کار می‌رفت. پپسی روی داشتن خواص درمانی این آشامیدنی دیگر تبلیغی نمی‌کرد. در اوایل قرن بیستم، بیشتر شرکت‌های کولا روی تبلیغ جنبه‌های طراوت بخش و تازگی نوشیدنی خود تمرکز کرده بودند. آشامیدنی‌های گازدار با طعم و مزه محبوبیتی دست و پا کرده بودند و کارخانجات دست و پا می‌زدند تا نام مناسبی را برای نوشیدنی‌ها خود انتخاب کنند. تا دهه ۱۸۹۰ نوشابه‌ها به‌طور دستی تولید و بطری‌ها به‌طور جدا پر شده و بسته‌بندی می‌شدند. در طول دو دهه بعدی ماشین آلات اتوماتیک به‌طور عمده بهره‌وری کارخانجات نوشابه‌ها را بهبود دادند. حالا با تغییر در مواد اولیه تولید نوشابه، نوشابه‌های گازدار امروزی به تشخیص پزشکان برای بدن مضرند اما همچنان پرطرفدارترین نوشیدنی در جهان هستند.
