سرانجام پس از چهار ماه سینماها دوباره باز شدند، اما دل سینماداران خوش نیست و می‌گویند این نوع بازگشایی در شأن سینما نبود. چهار ماه است سینمایی‌ها و سینماداران در انتظار بازگشایی سالن‌های سینما بودند؛ سینمایی که پس از اعلام رسمی مشاهده مواردی از ابتلا به کرونا در کشور، پیش از همه مشاغل تعطیل شد و حالا یکی از آخرین مشاغلی است که پس از چند ماه تعطیلی فعالیت خود را از سرگرفته است، اما چه از سر گرفتنی؟! از سه روز قبل که خبر منتفی شدن اکران دو فیلم جدیدی که قرار بود برای بازگشایی سینماها روی پرده بروند، اعلام شد چند سینمادار پس از پیگیری‌ها تاکید کردند که بدون فیلم‌های جدید و مخاطب‌پسند که تماشاگر را به سینما بکشانند نمی‌توانند سینماهای خود را باز کنند. برهمین اساس، نتیجه جلسه جمعی از سینماداران با مدیران سازمان سینمایی سی و یکم خردادماه طبق گفته محمدقاصد اشرفی، رییس انجمن سینماداران به اینجا می‌رسد که تا روز چهارشنبه (چهارم تیرماه) برای بازگشایی صبر کنند که با صاحبان دو فیلم «شنای پروانه» و «خوب، بد، جلف ۲؛ ارتش سری» مذاکره شود یا شاید هم فیلم‌های دیگری آماده شوند. این موضوع را برخی دیگر از سینماداران هم تایید می‌کنند ولی در نهایت اطلاعیه سازمان سینمایی در آخرین ساعت‌های ۳۱ خرداد مبنی بر آغاز فعالیت سینماها از اول تیر با همان فیلم‌هایی که پیش از تعطیلی روی پرده بودند، منتشر شد. به گزارش ایسنا، حالا دیروز اول تیرماه است و براساس اطلاعات سایت سینماتیکت که شناخته‌شده‌ترین مرجع فروش بلیت اینترنتی به مردم است، صفحه تعدادی از سینماهای تهران برای فروش بلیت همان فیلم‌های سال قبل مثل «بی‌وزنی»، «یادم تو را فراموش»، «عطر داغ»، «جهان با من برقص» و «چهل و هفت» باز شده، البته هنوز امکان خرید در برخی از آنها فعال نیست. ضمن اینکه در میان فیلم‌های ارایه‌شده برای فروش، هنوز از فیلم «خروج» که قبلا به صورت آنلاین اکران شده هم خبری نیست. البته اعتراض‌هایی نسبت به اکران این فیلم در روزهای قبل مطرح شده، در حالی که از همان روز اولی که تصمیم به پخش آنلاین این فیلم گرفته شد، دست‌اندرکارانش در رسانه‌ها اعلام کردند به محض بازگشایی آن را روی پرده سینما هم نمایش خواهند داد. اما الان صاحبان بعضی از این سینماهای بازشده به ایسنا می‌گویند: سینما را باز کردیم ولی می‌دانیم مردم نمی‌آیند. اصلا چرا در ماه چهارم سال ۹۹ مردم باید فیلم سال ۹۸ را در سینما تماشا کنند؟ بعضی از این سینماداران که ناراحت و ناامید و عصبانی هستند، این پرسش را مطرح می‌کنند که بعد از چهار ماه تعطیلی، بعد از چهار ماه که تولید و پخش تعطیل بوده و مدیران سازمان سینمایی با توجه به تعطیلی بخش قابل توجهی از سینما فرصت کافی برای برنامه‌ریزی داشتند، چطور یک بازگشایی شکیل با فقط دو فیلم خوب برای سینماها تدارک دیده نشد؟ آیا نمی‌شد احتمال‌های مختلفی را پیش‌بینی کرد که براساس آن سناریوهای متعددی طراحی شود تا در کمتر از ۴۸ ساعت مانده به بازگشایی، بلاتکلیفی پیش نیاید و آخر سر سینماها این‌گونه بازگشایی نشوند؟
