سال ۱۳۹۸ برای تئاتر ایران، پیش از شیوع کرونا هم بدشگون بود؛ اما با همه چالش‌ها، این کرونا بود که میخ آخر را بر تابوت زد تا از سال ۹۸ کلکسیونی از بدبیاری‌های پی در پی برای تئاتری بسازد که پیش از آن هم صورتش را به ضرب سیلی سرخ نگه داشته بود. با گذشت چهار ماه از تعطیلی تئاترها، حالا خبر رسیده که قرار است از ابتدای تیر دوباره سالن‌های نمایشی بازشوند. اما این سوال وجود دارد که با پشت سر گذاشتن بحران کرونا و در ماه‌های آتی، قرار است چه بر سر تئاتر بیاید؛ بیمار نحیفی که روزهای بدی را با بلایای طبیعی و انسانی متعدد پشت سر گذاشته و هنوز چشم به راه آمدن فردایی بهتر دارد. آنچه از زمستان ۹۸ تا امروز بر سر مردم ایران و جهان گذشته، تجربه‌ای نادر و در عین حال ناگوار برای همه ماست؛ «کرونا» ویروس کوچکی بود که خیلی زود تبدیل به بلایی خانمان‌سوز نه فقط برای سلامت که برای اقتصاد، مناسبات اجتماعی و فرهنگ جهانیان شد. به گزارش ایلنا، با گذشت چند هفته از شیوع کرونا، مردم و مشاغل شروع به تطبیق خود با شرایط جدیدی کردند که محصول این پاندمی بود. اما جامعه کوچکی از میلیون‌ها شغل و کلونی جهانی، نتوانست به دلیل ماهیت جمعی‌اش، خود را با این شرایط وفق دهد؛ «تئاتر» نه فقط در ایران که در سراسر جهان با شیوع کرونا روی دور بدبیاری افتاد و در حالی که شاهد بازگشایی پله به پله بسیاری از مشاغل و سرگرمی‌ها بود، روز به روز نسبت به آینده‌اش نگران‌تر می‌شد. اما تئاتر ایران با مشکل دیگری هم درگیر بود، برخی سانسورها و سخت‌گیری‌های بی‌دلیل. حالا پس از گذشت حدود چهار ماه، خبر رسیده که قرار است سالن‌های نمایشی از ابتدای تیرماه بازگشایی شوند؛ خبری که فعالان این حوزه را در کشاکش خشنودی و در عین‌حال نگرانی از چگونگی استقبال مخاطبان و اجرای نمایش‌ها قرار داده است. سال ۱۳۹۸ برای تئاتر ایران، پیش از شیوع کرونا هم بدشگون بود؛ از قطعی اینترنت به دلیل اعتراض‌های آبان‌ماه بر اثر افزایش قیمت بنزین تا سقوط هواپیمای اوکراینی و تعطیلی‌های مستمرش. اما با همه چالش‌ها، این کرونا بود که میخ آخر را بر تابوت آن زد تا از سال ۹۸ کلکسیونی از بدبیاری‌های پی‌درپی برای تئاتری بسازد که پیش از آن هم صورتش را به ضرب سیلی سرخ نگه داشته بود.
