اردیبهشت سال 1354 بود که قانون تشکیل سازمان صنایع کوچک ایران به تصویب مجلس بیست و چهارم شورای ملی رسید. از تاریخ تصویب این قانون سازمان صنایع کوچک ایران وابسته به وزارت صنایع و معادن تشکیل شد. در شرح وظایف این سازمان آمده است: تشویق و راهنمایی بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در صنایع کوچک و ایجاد صنایع کمکی، توسعه و بهبود صنایع کوچک و بالا بردن سطح مهارت کارکنان آنها.، تاسیس مراکزی جهت تهیه و توزیع کالا و خدمات به صورت پیمانکاری یا به نحو مقتضی دیگر برای صنایع کوچک، ایجاد تسهیلات مالی و اعتباری برای صنایع کوچک در حدود این قانون و قانون برنامه و بودجه کشور، برقراری تسهیلات در امور خرید ماشین آلات، تهیه مواد خام مرغوب و مناسب، تهیه بازار مطمئن برای تولیدات آنها، تامین موجبات ادامه گسترش فعالیت نواحی صنعتی موجود و ایجاد نواحی صنعتی جدید و شناسایی وضع کلی و اقتصادی صنایع مزبور و تهیه آمار آنها. همچنین طبق ماده 3 این قانون، تمامی اموال و دارایی و دیون و تعهدات و اعتبارات مصوب و مستخدمین سازمان فعلی «صنایع کوچک و نواحی صنعتی ایران» به سازمان صنایع کوچک ایران منتقل می‌شوند. این قانون مشتمل بر دوازده ماده پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه یکم اردیبهشت 1354، در جلسه روز یکشنبه چهاردهم اردیبهشت ماه همان سال به تصویب مجلس شورای ملی رسید. ارکان این سازمان شامل شورای سازمان و رییس بود. شورای سازمان با حضور وزیر صنایع و معادن، وزیر امور اقتصادی و دارایی،وزیر کار و اموراجتماعی، وزیر تعاون و امور روستاها، وزیر مشاور و‌رییس سازمان برنامه و بودجه و رییس کل بانک مرکزی ایران و رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران یا معاونین آنان تشکیل می‌شود و ریاست آن با وزیر صنایع و معادن است. تصمیمات شورا نیز با اکثریت آراء قابل اجرا است. به این تریب صنایع کوچک از این تاریخ وارد مرحله جدیدی به لحاظ قانونی و حمایت‌های دولتی شدند.
