فروردین 1304، قانون اصلاح قانون مالیات بر دخانیات، در مجلس پنجم شورای ملی تصویب شد. بر اساس ماده یک این قانون، از کلیه اقسام و انواع توتون و تنباکویی که در خاک ایران به عمل می‌آید و برای استعمال تهیه شده مالیات دخانیات مأخوذ می‌شود. در ماده دوم این قانون آمده است: وزارت مالیه اقسام مختلفه تنباکو و توتون را به سه طبقه تقسیم نموده از قرار ذیل از آنها اخذ مالیات خواهد کرد: تنباکوی طبقه سوم هر من دو قران - تنباکوی طبقه دوم هر من سه قران - تنباکوی طبقه اول هر من پنج قران - توتون چپق طبقه سوم یک من پنج قران- توتون چپق طبقه دوم یک من هشت قران - توتون چپق طبقه اول یک من دوازده قران- توتون سیگار طبقه سوم یک من هشت قران - توتون‌سیگار طبقه دوم یک من دوازده قران- توتون سیگار طبقه اول یک من هیجده قران. همچنین نمایندگان مجلس شورای ملی تصویب کردند که دولت مکلف است توتون و تنباکوی ساخته یا نساخته راکه به خارجه حمل می‌شود از مالیات معاف دارد. اما دولت مکلف است نسبت به دخانیاتی که از خارج به داخله مملکت وارد می‌شوند یا مالیاتی معادل تفاوت مابین حقوق گمرکی‌دخانیات مزبوره و مالیات داخلی اخذ نماید و یا حقوق گمرکی دخانیات وارده را تا حد مالیات داخلی بیفزاید. ازسوی دیگر هر کس هر مقدار توتون و تنباکو به‌طور قاچاق از تأدیه مالیات بگذراند و در محکمه صالحه ثابت شود عین جنس قاچاقی ضبط می‌شود. همینطور وزارت مالیه مکلف است از اشخاصی که در زراعت و تجارت تنباکو و توتون بصیر باشند کمیسیونی در مرکز تشکیل داده اقسام سه‌گانه تنباکو و توتون را در کلیه ولایات مشخص نموده قبل از اجراء قانون در تمام مملکت اعلان کند. اما با تصویب قانون انحصار دولتی دخانیات در اسفند سال 1307 این قانون و قانون پیش از آن ملغی اعلام شد.
