شهر تاریخی «سیروان» را بعد از ۱۴۰۰ سال و بعد از استقرار تدریجی حدود ۱۰۰۰ نفر از مردم منطقه روی ویرانه‌های معماری این شهر تاریخی ساسانیان، حالا با مجوزی که میراث فرهنگی برای گازکشی در عرصه و حریمش صادر کرده، زیر پای لودرها خرد می‌شود.
از یک سو می‌گویند سال‌هاست میراث‌فرهنگی و بنیاد مسکن در تلاشند سایتی جدید برای آزادسازی شهر تاریخی «سیروان» در ایلام آماده کنند تا ممنوعیت وضع شده در ساخت‌وسازهای خارج از ضوابط میراث فرهنگی در این منطقه تاریخی را به سرانجام برسانند و از سوی دیگر با تایید نهایی برای گازکشی که در حکم تخریب این شهر تاریخی است، نیز حذف تدریجی پایگاه میراث فرهنگی را هم به‌دنبال دارد. مجوزی که نه تنها این شهر تاریخی را می‌تواند به یک پنیر سوییسی تکه پاره تبدیل کند بلکه طرح انتقال روستا به منطقه جدید را با وجود هزینه کردهای میلیاردی ابتر باقی می‌گذارد تا برای مسیر لوله‌گذاری‌ها، نه تنها بخش زیادی از آثار و بناهای تاریخی این محوطه تاریخی تخریب شوند، بلکه احتمال نشت گاز طبیعی به واسطه عمق دست کم یک متر و نیمی برای لوله‌گذاری‌ها درون فضاهای خالی این محوطه مهم و به دنبال آن انفجار در آن بخش‌ها، تهدیدها را برای این شهر تاریخی بیشتر کند. بهزاد فریادیان - کارشناس هماهنگی امور پایگاه‌های میراث فرهنگی ایلام - در دفاع از حفظ پایگاه ملی میراث فرهنگی سیروان مهم‌ترین مساله موجود در شهر تاریخی سیروان را نداشتن مدیریت صحیح در گنجایش جمعیت روستایی مستقر در این روستا در شرایط امروزی می‌داند و به ایسنا می‌گوید: از یک سو ساخت‌وسازهای جدید به حدی زیاد شده‌اند که خدمات‌رسانی روستایی را در این منطقه غیر ممکن کرده‌اند و از سوی دیگر تجمیع فاضلاب روستایی در داخل بناهای تاریخی، ایجاد شبکه فاضلاب و بهداشت روستایی را نیز مختل کرده است. او با بیان اینکه شهرتاریخی فرهنگی سیروان (سراب‌کلان) شهرِ تاریخی تمام سنگی از دوره ساسانیان است که در محوطه‌ای بیش از۳۰ هکتار در یک بافت کاملا فشرده کوهستانی ایجاد شده و بناهای دو یا سه طبقه‌ای با قطر دیوارهای۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متری آن، زیبایی معمارانه خاصی از آن وجود دارد و حتی در منابع باستانی از آرامگاه انوشیروان عادل در این شهر تاریخی نیز یاد می‌شود، ادامه می‌دهد: احتمالا ساکنان اولیه روستای امروزی سراب‌کلان با در اختیار گرفتن فضاهای سالم شهر تاریخی که امروز به عنوان انبار علوفه و طویله احشام استفاده می‌کنند، روستای امروزی را رشد داده‌اند که با زیاد شدن جمعیت، ساخت و سازهای جدید و بدون پی روی بناهای قدیمی آن شکل گرفته‌اند.
فریادیان اهمیت و جایگاه این شهر تاریخی - فرهنگی را از نظر اشتغال‌زایی، در حکمِ یک پالایشگاه نفت بی‌پایان برای منطقه و کشور می‌داند و ادامه می‌دهد: از حدود یک دهه گذشته بحث انتقال روستای سراب‌کلان به منظور آزادسازی عرصه شهرتاریخی و رفع مشکلات سکونت و خدمات‌رسانی به مردم روستا از سوی میراث فرهنگی استان مطرح شده است، اما امروز طراحی مکان جدید روستا روی میز مسوولان استانی خاک می‌خورد و مردم منطقه همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
