یک استاد و نوازنده پیشکسوت از ثبت ملی ساز تنبور به عنوان اقدامی برای «همدلی قوی میان اهالی فرهنگ» یاد کرد و خواستار ثبت آن در یونسکو به منظور معرفی موسیقی اصیل ایرانی به جهانیان شد. به گزارش فرهنگسرای سرو، مراسم رونمایی از آلبوم «مقامات کهن تنبور» با حضور فریدون جنیدی، شهرام صارمی، یحیی رعنایی، عوامل تولید این آلبوم و جمعی از علاقه‌مندان به موسیقی عصر پنجشنبه در فرهنگسرای سرو برگزار شد. در ابتدای این مراسم، شهرام صارمی صحبت کرد و گفت: معتقدم که امروز روز ارزشمند و تاریخی برای ساز تنبور است که دو اتفاق هم‌زمان شده است؛ اولی تولید آلبوم مقامات کهن تنبور اثر آقای یحیی رعنایی با همراهی پسرشان پویان رعنایی است و دیگری اقدامی است که استاد رعنایی از چند سال پیش برای ثبت ملی ساز تنبور داشتند و در نهایت به ثمر نشست. چند روز پیش با توجه به مدارکی که ایشان طی سال‌ها به سازمان میراث فرهنگی و ارشاد کرمانشاه ارایه کرده بودند ساز تنبور ثبت ملی شد که جا دارد برای هر دو اتفاق به اهالی فرهنگ و هنر تبریک بگویم. او ادامه داد: تنبور اگرچه در بین اهالی هنر یک ساز با مختصات حضور در منطقه جغرافیایی کرمانشاه و توابع آن است، اما در متون قدیمی موسیقی ایران نیز بدان اشاره شده است. در این توضیحات می‌خوانیم که تنبور‌سازی است با کاسه گلابی‌شکل و با دسته‌بلند که با توجه به نوع موسیقی آن پرده‌بندی می‌شود. این تنبور در دیگر استان‌ها و مناطق کشورمان نیز حضور داشته است که از آن جمله می‌توان به فارس، گیلان، آذربایجان و... اشاره کرد. این ساز با توجه به مختصات و فرهنگ صوتی هر منطقه از کشورمان پرده‌بندی شده و ساختار همان منطقه را پیدا کرده است. جالب است بدانید که اساتید قدیمی این ساز را تنبور می‌نامند و اکنون با نام‌های دیگری نظیر دوتار، ساز عاشقی و ... نیز شناخته می‌شود. این موسیقیدان تأکید کرد: ساز تنبور از چندین قرن قبل تا به امروز در بخش‌های مختلف کشورمان بوده و سینه‌به‌سینه منتقل شده است. از چند سال قبل از انقلاب به همت سید امرالله شاه‌ابراهیمی تنبور در گروه‌نوازی‌ها و اجراهای جمعی طراحی و برنامه‌ریزی شد و اجرای گروهی نیز پیدا کرد. امیدوارم حوزه فرهنگ همیشه شاهد اتفاقات مهم و خوشامد این‌چنینی باشد. سخنران بعدی این مراسم، فریدون جنیدی، پژوهشگر و پیشکسوت موسیقی بود. او ابتدا ضمن تشکر از حاضران برای حضور در این جلسه گفت: به استاد رعنایی درود می‌فرستم که از صدا و ساز ایشان بارها لذت بردم و بدان دل سپردم. باید بگویم که ساز تنبور خوشبختانه ثبت ملی شد و به این ساز و جان ایرانیان که از شنیدنش لذت بردند، احترام گذاشت. امیدوارم یونسکو نیز این احترام را بگذارد و آن را ثبت جهانی کند.
