پایه ستون‌های بتونی در اطراف مقبره ۸۰۰ ساله «یوسف رضا» در پیشوای ورامین، زنگ خطر را برای هر نوع اقدامی در اطراف این بنای تاریخی به صدا در آورده است، میلگردها طوری در اطراف این مقبره قرار گرفته‌اند، گویا در حال طواف این بنای ایلخانی‌اند! در بخش شمالی قلعه ایرج در شمال ورامین، روستای «یوسف رضا» که تا چند سال قبل با نام «حصار نیاز» بین مردم شناخته شده بود، قرار دارد. روستایی که به واسطه قرار گرفتن مقبره امامزاده «یوسف رضا» به مرور بین مردم به این نام معروف شد. به نامِ «یوسف رضا» عارف نیمه دوم قرن سوم هجری، ساخته شده از آجرِ فیروزه‌ای، با گنبد مخروطی هشت ضلعی در مرکز شهر ورامین. مهدی شادکام، دوستدار میراث فرهنگی تهران از ساختِ ستون‌های بتونی و میلگرد در اطراف این بنای تاریخی خبر می‌دهد. او نصبِ ستون‌های بتونی و میلگرد در چند قدمی این مقبره تاریخی از دوره ایلخانی را یک هشدار می‌داند و می‌گوید: نصبِ ستون‌ها و میلگردها، این اتفاق را به ذهن متبادر می‌کند که گویا قرار است بنای این امامزاده گسترش پیدا کند. که در صورت اجرایی شدنِ آن، قطعا نخست دیوارهای فعلی بنا برداشته می‌شود و دیوارهایی عقب‌تر از خود بنا برای گسترش امامزاده ساخته می‌شود. او وجودِ این پایه‌ستون‌ها را تهدیدی جدی برای این بنای تاریخی که در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده، می‌داند و ادامه می‌دهد: اگر میراث فرهنگی اقدامی مناسب نکند، ساختمانِ این بنای تاریخی می‌تواند به وضعیت امامزاده یحیی در محله اودلاجان دچار شود. این دانش‌آموخته ایران‌شناسی با بیان اینکه در زمانِ حضورش در کنار امامزاده هیچ نشانی از کارگر، دستگاه‌ها و ماشین‌آلات مورد نیاز ساخت‌و ساز وجود نداشت، به ایسنا می‌گوید: با توجه به شواهد موجود در امامزاده، به نظر می‌رسد متولی این بنای تاریخی، اداره اوقاف است. با این وجود تولیتِ بنا، تفاوتِ چندانی در رفتاری که باید با این بنای تاریخی انجام شود، به وجود نمی‌آورد، بلکه باید از حذفِ احتمالی دیوارهای اصلی بنا که منجر به از بین بردن هویت تاریخی بنا می‌شود، جلوگیری کرد. مقبره «یوسف بن حسین رازی» عارفِ قرن سوم هجری، معروف به «یوسف رضا» در روستای هدف گردشگری یوسف رضا در پیشوای ورامین قرار دارد، شخصیتی که عطار، درباره او در تذکره الاولیا نیز نوشته است. هر چند سال تولد او مشخص نیست، اما خواجه عبدالله انصاری درباره او نوشته است: «در سال ۲۹۱ هجری ابراهیم خواص؛ وی را شسته و دفن کرده است» بنابراین او در اواخر قرن سوم هجری زنده بوده است. همچنین برخی اسناد، بنای فعلی آرامگاه او را متعلق به دوره ایلخانی می‌دانند، بنایی با پلانی هشت ضلعی که هشت گوشه آن طاق نماهایی دارد و در بالای یک کمربند، ۱۶ طاق نما القاء شده که گنبدی روی آن استوار شده و متصل است. ایوان بقعه با مساحت حدود ۳۶ مترمربع با طاق ضربی و گنبدی دوپوش، آجری و مخروطی‌شکل است.
