هجوم نیروهای عراقی به خوزستان بعد از 31 شهریور 1359 از محورها و معابر متعدد و با به‌کارگیری نیروهای زرهی و مکانیزه مجهز، باعث تصرف بخش‌های وسیعی از استان خوزستان شد؛ بطوری که دشمن تا چند کیلومتری دزفول و اهواز پیشروی کرد. نیروهای نظامی عراق در اوایل جنگ تحمیلی از طریق تنگ چزابه و جاده مرزی جفیر به بستان حمله کرد و با اشغال بستان و 70 روستای اطراف آن عده‌ای از اهالی این شهر را شهید و به اسارت خود در آورد و جنایات بی‌شماری را نیز در این منطقه مرتکب شد. در جبهه‌های میانی خوزستان، نیروهای بعثی با تصرف شهر بستان حمله خود را به منظور قطع جاده اهواز – دزفول ادامه داده و قسمت‌های وسیعی از دشت عباس را به تصرف خود درآوردند و در پایین رودخانه کرخه متوقف و مستقر شدند . در محور جنوبی رودخانه کرخه، پس از تصرف بستان و ادامه پیشروی خود، شهر سوسنگرد را نیز به تصرف در آوردند . در شمال رود کرخه نیز با تصرف ارتفاعات الله‌اکبر پادگان نظامی دشت آزادگان مورد تهدید قرار گرفت، اما در جبهه میانی بستان و مناطق گسترده‌ای از استان خوزستان با وجود اجرای چندین عملیات کوچک و بزرگ تا مهر ماه 60 این مناطق همچنان در تصرف دشمن بود.
