یک سال از سر و صدای یکی، دو ماه وزارت ارتباطات برای گرفتن تصمیمی درست و مرمتی مناسب و در خور یکی از ارزشمندترین خانه‌های تاریخی درست در قلب تهران می‌گذرد، هر چند آن سروصداها چند ماه بعد خوابید، اما این‌بار و بعد از گذشت یک سال، بازهم نوبت به «عمارت مستوفی» رسید، ولی این‌بار فراکسیون پاسخگوی مجلس پا جلو گذاشته تا شاید خانه را به نوایی برساند. خیابان ۱۵ خرداد - گلوبندک-، کوچه بادامچی، بعد از چاله حصار کوچه «مستوفی»، تنها عمارت باقی‌مانده با سقف شیروانی و دیوارهای سفید و سرستون‌هایی که امروز این خانه را نام «مستوفی‌الممالک» زنده نگه داشته‌اند. هیچ چیز از خانه تغییر نکرده، به جز جارویی که انگار تازه کف حیاط خورده تا تمیزی‌اش بیشتر به چشم بیاید، حتی وقتی پایه‌های چوبی محافظت‌کننده از بنا در فضای زیرزمین خانه و اتاق شاه‌نشین آن تلاش می‌کنند تا سقف‌ها را نگه دارند. البته تفاوتِ دیگری که به چشم می‌تواند این خانه را نونوار نشان دهد، دستکاری‌هایی است که گروه‌های فیلمبردار برای تبدیل فضای خانه به لوکیشن مورد نظرشان در بخش‌هایی از آن انجام داده‌اند، از سینمایی «خوب، بد، جلف» گرفته تا مجموعه تلویزیونی «از یادها رفته» که یکی از اتاق‌های کناری را قرمز کرده‌اند. حالا خانه سرپاست درست مانند زمان‌هایی که مسوولان مختلف در دستگاه‌های مختلف قصد بازدید از خانه را داشته‌اند و جارو و آب، نقش موثری در تمیزی‌اش داشته است. هر چند در طول یکی، دو سال گذشته و به خصوص بعد از پیگیری‌های اندک وزیر ارتباطات تصمیم‌هایی برای کاربری خانه بعد از احیا گرفته شد، اما مساله این است که قدم اول را برای حفاظت خانه برنداشتند تا کارهای بعدی‌اش را به سرانجام برسانند و همان شد که چند سال قبل، آخرین باری که «مستوفی‌الممالک» رنگ داربست را به تنش دید و حالا اتاق شاه‌نشینش با چوب‌ها و فلزی‌هایی که سعی می‌کنند سقف را سرپا نگه دارند، روزگار می‌گذراند و سرداب خانه هم با تنه چوب‌هایی انگار قرار است همه وزن خانه را به دوش بکشند... بعد از گذشت یک سال از پیگیری‌های وزیر جوان ارتباطات برای نجات حانِ این خانه، که گویا ناگهانی متوجه وجود این خانه در بین املاک وزارتخانه‌اش شده بود و تصمیم‌هایی هر چند موقت برای حفاظت از آن گرفت، علی بختیار - رییس فراکسیون پاسخگو در مجلس شورای اسلامی- با شنیدن خبرهایی از وضعیت نه چندان جالب خانه، تصمیم به بازدید از این بنا گرفت و چند خبرنگار میراث فرهنگی را نیز با خود همراه کرد. او بعد از دیدن دو طبقه زیرزمین و طبقه همکف خانه و در شرایطی که در پشت بام آن بسته شده بود، وضعیت آن را چندان مناسب نمی‌بیند و حتی در زمان بازدیدش، پیشنهاد می‌دهد خانه به میراث فرهنگی برگردانده شود که خبرنگاران به او می‌گویند، در یکی،دو سال گذشته، این پیشنهاد را جهرمی - وزیر ارتباطات - ، به مونسان - وزیر وزارتخانه جدید میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - داده، اما او درخواست کرده تا خانه همچنان در اختیار خودش باشد. بختیار بعد از بازدیدش از خانه تاریخی «مستوفی‌الممالک»، این خانه قاجاری و ارزشمند را یکی از ارزشمندترین خانه‌های تاریخی تهران دانست که در معرض تخریب قرار دارد و گفت: به نظر می‌رسد در بخش‌های مختلف این خانه دستکاری‌هایی انجام شده است، این خانه در سال‌های گذشته برای کسب درآمد به عنوان لوکیشن فیلم و سریال در اختیار گروه‌های فیلمبردار قرار می‌گرفته است. او با تاکید بر اینکه کسب درآمده باعث شده، این خانه به مرور تخریب شود، افزود: شرکت پست این اثر قدیمی را در اختیار داشته، اما متاسفانه نتوانسته برای حفظ این اثر مشخص اقدام کند، در حالی که دست‌کم در طول سال‌هایی که این بنا در اختیار آن بود، می‌توانست از این بنا به عنوان اداره یا بنایی که در اختیار خود پست استفاده کند یا از این خانه به عنوان استارتاپ استفاده کند. وی با تاکید بر لزوم حفاظت از این اثر تاریخی توسط مالک آن (وزارت ارتباطات) و وزارتخانه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آن هم در شرایطی که اقدام کافی برای آن انجام نشده است، اظهار کرد: باید وزارت ارتباطات به عنوان متولی از نظر مالکیت این بنا، در طول سال‌های گذشته از آن حفاظت می‌کرد، از سوی دیگر اکنون وزارتخانه میراث‌فرهنگی ماموریت دارد تا براساس موارد قانونی، این کار را انجام دهد. عمارت مستوفی‌الممالک حالا در کنار همه این بی‌توجهی‌ها و لطف‌هایی که هر از چند گاه به او می‌شود، این‌بار چشم امیدش را به پیگیری‌های فراکسیون پاسخگوی مجلس دوخته تا شاید قبل از فروریختن کامل سقف‌هایش فکری به حال او کنند، چه اتاق «پروانه‌ای» که خود یک شاخصه برای این خانه قدیمی محسوب می‌شود و چه موقعیت عالی‌اش در بافت تاریخی که به واسطه نبود هیچ بنای تاریخی وارزشمند دیگری می‌تواند با بهترین کاربری، بهترین توجه‌ها را به خود جلب کند.
