27 مرداد 1319، محمد غفاری مشهور به کمال‌الملک بزرگ‌ترین نقاش دوره معاصر و صاحب آثار ارزنده‌ای چون تالار آینه و بازار کربلا در 95 سالگی در نیشابور درگذشت و به دیار حق شتافت. کمال‌الملک، بزرگ‌ترین نقاش دوران یکصد سال اخیر حدود سال 1226 ش (1264 ق) در کاشان به دنیا آمد. خاندان غفاری که کمال‌الملک، یکی از اعضای آن است، هنرمندانی بسیار به عالم هنر تقدیم داشته است. کمال‌الملک پس از طی دوران ابتدایی، از 13 سالگی به تهران آمد و در دارالفنون به تحصیل پرداخت. پس از دیداری که ناصرالدین شاه از مدرسه دارالفنون در سال 1259 ش به عمل آورد، تابلویی از کمال‌الملک توجه شاه قاجار را به خود جلب کرد و از آن پس او را به عنوان نقاش‌باشی مخصوصِ خود به دربار برد. ناصرالدین شاه در سال 1271 ش، محمد غفاری، نقاش بزرگ دربار خود را به کمال‌الملک ملقب و او را از دیگر نقاشانِ معاصرش متمایز کرد...کمال‌الملک سپس برای تکمیل تحصیلات خود راهی اروپا شد و سه سال بعد مظفرالدین شاه در جریان سفر دومش به اروپا، از کمال الملک خواست به ایران باز گردد. سفر کمال‌الملک به اروپا و تفحص و مطالعه او در نقاشی آن دیار، اثری ژرف و غنی در او برجای نهاد و تکنیک او را از نقاشان دوران او فراتر برد. کمال‌الملک در مراجعت به ایران با توطئه‌ها و حسادت‌های درباریان روبرو شد و به بهانه زیارت عتبات و در واقع به قصد فرار از محیط مسموم دربار، در سال 1280ش، بی‌تابانه به کربلا شتافت. وی پس از چند سال اقامت در کربلا به ایران بازگشت و پس از تاسیس مدرسه صنایع مستظرفه در سال 1290ش، به تربیت شاگردان هنرمند همت گماشت. از کمال‌الملک آثار هنرمندانه متعددی بر جای مانده که علاوه بر تالار آینه که بزرگ‌ترین و پرکارترین اثر اوست، می‌توان از فالگیر بغدادی، عرب خفته و کیمیاگران نام برد. سرانجام، کمال‌الملک، نقاش شهیرِ ایرانی در 27 مرداد سال 1319 ش در 93 سالگی در نیشابور درگذشت و در کنار قبر عطار نیشابوری به خاک سپرده شد.
