هفتم مرداد 1360، ابوالحسن بنیصدر رییس‌جمهوری برکنار شده ایران به همراه مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقان با یک فروند هواپیما از ایران گریختند. ریاست‌جمهوری بنیصدر تنها 17 ماه به طول انجامید. بنیصدر در دفتر ریاست‌جمهوری خود طیفی از تحصیلکردگانی را گردهم آورد که اغلب وابسته به گروه‌های مخالف انقلاب بودند. این دفتر تحت نظارت دکتر رضا تقوی از دیپلمات های وزارت خارجه حکومت پهلوی افرادی را که به سازمان مجاهدین خلق، حزب رنجبران و دیگر گروه‌ها و سازمان‌های مخالف انقلاب وابسته بودند، گردهم آورد. این عملکرد که جامعه ایران را در اولین سال‌های پس از پیروزی انقلاب با موجی از بحران و تنش و درگیری مواجه کرده بود، همراه با عدم شایستگی و صلاحیت بنیصدر در مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح به ویژه در شرایط جنگی و همچنین حمایت صریح و علنی وی از سازمان مجاهدین خلق (منافقین) ، سبب شد تا امام خمینی(ره) روز 20 خرداد 1360 طی حکمی وی را از سمت فرماندهی کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران برکنار کند. 10 روز پس از صدور حکم امام، هاشمی‌رفسنجانی ـ رییس وقت مجلس شورای اسلامی‌ـ گزارش آرای نمایندگان مجلس را در مورد عزل بنیصدر از ریاست‌جمهوری به اطلاع امام رساند. امام(ره) نیز در پاسخ به نامه رییس مجلس، طی پاسخی، بنیصدر را از ریاست‌جمهوری عزل کردند. عزل بنیصدر اختفای وی را به مدت 5 هفته در پی داشت. وی سپس همراه مسعود رجوی رییس سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، در روز هفتم مرداد 1360 مخفیانه تهران را به قصد پاریس ترک کردند. فرار بنیصدر یک ماه پس از خلع وی از ریاست‌جمهوری توسط امام و یک هفته پس از انتخاب شهید محمدعلی رجایی به سمت ریاست‌جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت. بنیصدر روز چهارشنبه هفتم مرداد 1360 با یک فروند هواپیمای بویینگ 707 به خلبانی سرهنگ معزی، خلبان ویژه شاه، از کشور گریخت. معزی در دی‌ماه 1357 پس از آنکه شاه را به مصر و سپس به مراکش برد، در بازگشت از مراکش با تظاهر به جانبداری از انقلاب اسلامی، وارد کشور شد. بنیصدر هنگام ورود به فرودگاه مهرآباد و فرار از کشور، سوار بر اتومبیل وانت و ملبس به لباس زنانه بود.
