حمله ناو امریکایی به هواپیمای مسافربری ایران

دوازدهم تیر 1367، هواپیمای مسافربری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دوبی بود، بر فراز آب‌های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره هنگام مورد هجوم موشکی ناو جنگی وینسنس (از یگان‌های دریایی متجاوز امریکایی مستقر در آب‌های خلیج فارس) قرار گرفت و سقوط کرد. در این حادثه290 مسافر و خدمه هواپیما به شهادت رسیدند. در حالی که هنوز 10 دقیقه از حرکت هواپیمای مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران‌ایر از فرودگاه بندرعباس به مقصد دوبی نمی‌گذشت و در ارتفاع 12 هزار پا و در مکانی نزدیک تنگه هرمز روی آب‌های نیلگون خلیج فارس قرار داشت، مورد هجوم دو موشک از ناو یواس‌اس‌وینسنس نیروی دریایی امریکا قرار گرفت و این آغازی بر سفر ابدی 290 مسافر بی‌گناه بود.  نیروهای نظامی، امداد و نجات جمهوری اسلامی ایران پس از وقوع این حادثه، راهی منطقه خلیج فارس شدند تا عملیات‌های لازم را انجام دهند اما تمامی سرنشینان جان خویش را از دست داده بودند. اجساد قربانیان این رخداد به وسیله نیروهای امدادی به بندرعباس منتقل شد و مردم انقلابی بندرعباس چند روز پس از آن با حضور باشکوه خود، پیکر شهدای این رخداد را تشییع کردند.  امریکاییان نخست بیان کردند، یک فروند هواپیمای اف-14 جمهوری اسلامی ایران را هدف موشک قرار داده‌اند، در حالی که ناو یواس‌اس‌وینسنس به پیشرفته‌ترین تجهیزات و دستگاه‌های راداری مجهز بود و می‌توانست نوع هواپیمای نظامی از هواپیمای غیرنظامی را به آسانی تشخیص دهد. پس از آشکار شدن نوع هواپیما، دولت وقت امریکا مدعی شد، هواپیمای ایرباس خارج از دالان هوایی پرواز کرده و ناو امریکایی بارها اخطار رادیویی برای آن فرستاده اما از هواپیمای مسافربری ایران پاسخی دریافت نکرده است!  اما اظهارات مقام‌های امریکایی برای توجیه این رخداد، قابل پذیرش نبود و احتمال وقوع اشتباه وجود نداشت.  وزارت دفاع امریکا با ارایه گزارشی در این باره نوشت: «پرواز 655 ایران‌ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیری عادی ادامه داد تا اینکه هفت دقیقه پس از پرواز به وسیله موشک پرتاب شده از طرف ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت… آخرین تماس خلبان برای گزارش‌دهی درباره موقعیت هواپیما نیز در 9 و 58 دقیقه بود.»  این موضوع نشان می‌دهد که ناو امریکایی از نوع هواپیمای مسافربری و غیرنظامی بودن آن، آگاهی داشته است. کاپیتان «کارلسون» فرمانده پیشین ناو سایدز در این باره معتقد است: «ایرباس ایران علاوه بر علایمی که مبنی بر غیرنظامی بودن خود می‌فرستاده است، با سرعتی کم در حال اوج گرفتن بود و حتی اگر در چنین شرایطی نیز آن را به عنوان یک جت اف-14 شناسایی می‌کردند، باز من تردید دارم که یک هواپیمای اف-14 می‌توانست تهدید سطحی را متوجه ناو وینسنس، سایدز یا هر شناور دیگری کند. همچنین اپراتور‌های رادار ناو هواپیمابر فورستال هواپیمای ایرانی را به عنوان یک هواپیمای مسافری شناسایی کردند.»