نظامیان انگلیسی پس از جنگ جهانی دوم و بر پایه پیمان سه‌جانبه لندن، تهران و مسکو از ایران خارج شدند اما روس‌ها از تخلیه ایران خودداری کردند. مهم‌ترین درخواست روس‌ها و انگیزه آنها از تخلیه نکردن ایران مساله نفت بود. قوام‌السلطنه نخست‌وزیر وقت ایران با دولت شوروی وارد مذاکره شد و بعد از رد و بدل شدن بیانیه‌های بسیار احمد قوام و دولت ایران امید داشتند در ۱۱ اسفند ۱۳۲۴طبق پیمان سه‌گانه، دولت شوروی خاک ایران را بطور کامل تخلیه کند، ولی همان روز اعلامیه‌ای مبنی بر عدم تخلیه نیروهای شوروی از نواحی خراسان، شاهرود و سمنان از طرف آژانس تاس در روزنامه «ایزوستیا» انتشار یافت. بدین‌گونه قسمتی از این قوا در نواحی شمالی ایران باقی ماندند. در پی این اعلامیه قوام مراتب اعتراض خود را رسما، هم شفاهی نزد استالین بیان کرد و هم به صورت کتبی اعلام نمود. مذاکرات ایران و شوروی، هرچند به نتایج قاطع و مثبتی منجر نشد، در پایان آن، با تعیین سادچیکف به عنوان سفیرکبیر جدید شوروی در ایران امید آن بود که ادامه این مذاکرات در تهران به ثمر برسد. سادچیکف روز ۲۹ اسفند ۱۳۲۴ وارد تهران شد و پیرو مذاکرات مقدماتی در مورد تشکیل شرکت نفت مختلط ایران و شوروی، موافقت‌نامه‌ای در 7ماده بین نخست‌وزیر ایران و سفیرکبیر شوروی در ۱۵ فروردین ۱۳۲۵ امضا شد.
