امیرحسین خورشیدفر می‌گوید: ما امروز یک وضعیت استثنایی در ادبیات ایران داریم؛ ادبیات، خصوصا ادبیات داستانی فاقد زور شده، یعنی به پایین‌ترین حد تاثیرگذاری رسیده است. این داستان‌نویس درباره توان ادبیات در پرداختن به نقد جامعه، اظهار کرد: بدیهی است که ادبیات و هنر بطور طبیعی می‌تواند واجد خاصیت انتقادی باشد، اما همه ما می‌دانیم ادبیات و نویسنده مستقل عملاً با انبوهی از موانع و فیلترها محدود شده است. به اصطلاح زور نویسنده سلب شده است. او با اشاره به بی‌زور شدن ادبیات، در بیان علت این مساله گفت: این مساله که چرا نویسنده و ادبیات جامعه فاقد توانایی اثرگذاری است عوامل مختلفی دارد. اگر وضعیت طبیعی باشد یعنی نویسنده بتواند به هر سوژه‌ای که می‌خواهد و به هر روشی که می‌خواهد بپردازد و بیان ادبی بدون فیلتر و بدون خودسانسوری باشد حتماً بازتاب پیرامون و جامعه در آثارش صادقانه و منشأ اثر خواهد بود.
