به نظر می‌رسد هنوز شایعات و خرافاتی ناشی از ناآگاهی در بین برخی افراد وجود دارد که معتقدند در دل سنگ‌های چند میلیون‌ساله، می‌توانند گنج‌های چند هزار ساله پیدا کنند و با تخریب آنها به گنجِ مبادا دست یابند! گنجی که فقط عامل نابودی سنگ‌های معادن ۲۵۰۰ ساله‌اند... جدیدترین نمونه این ناآگاهی و توجه به شایعات به یک هفته قبل بر می‌گردد. در شمال شهرستان مرودشت استان فارس و در یکی از معادن سنگ هخامنشی به نام «معدن الماس‌بُری سیوند»، دینامیت‌ها کار خودشان را می‌کنند و این فاجعه رخ می‌دهد. زمانی که چند نفر مشکوک در حریم تخت‌جمشید توسط نیروی یگان حفاظت میراث فرهنگی پایگاه تخت‌جمشید دستگیر می‌شوند و بعد از بررسی و کشف یکسری ابزار و وضعیت یکی از معادن هخامنشی در حریم درجه سه پایگاه تخت‌جمشید متوجه می‌شوند، آن افراد سنگ‌های کوهستانی و تراش‌خورده باستانی را که در دوره هخامنشی برای ساخت بناهای آن دوره تراش‌خورده بودند، با این تفکر واهی که در داخل‌شان، گنج وجود دارد منفجر کرده‌اند! محمدجواد اولاد حسین، مدیر داخلی پایگاه تخت‌جمشید در استان فارس، درباره اتفاق رخ داده این طور می‌گوید: نیروی یگان حفاظت تخت‌جمشید در زمان گشت‌زنی در محدوده حرائم این محوطه تاریخی در مرودشت، با افراد مشکوکی برخورد می‌کند. با دستگیری آنها، ۶ کیلوگرم باروت، ابزار و ادوات حفاری و موتور تولید ژنراتور برقی ضبط می‌کنند. او با بیان اینکه نیروی یگان حفاظت بعد از دستگیری آن افراد، به بررسی معادن محوطه می‌پردازد، به ایسنا می‌گوید: روی دیوار سمت چپ یکی از معادن که معمولاً به صورت نیم دایره هستند و همه آنها دهانه‌ای کوچک و فضایی بزرگ دارند، در حدود سه متر دینامیت کار گذاشته شده و سنگ‌های تراش‌خورده برای جدا شدن از دیواره، تکه تکه شده و محوطه از بین رفته است. کاملاً مشخص است کسانی که این‌کار را انجام داده‌اند، اطلاعاتی درباره معادن داشته‌اند، چون محاسبه دقیقی در این کار انجام شده و سنگ‌ها کاملاً پایین آمده‌اند. به گفته او، در این دیوار رگه‌ها جدا شده و بخشی از رگه‌های یک سنگ نیز هنوز به دیوار وصل است که امکان جدا شدن آن وجود دارد، کارشناسان در حال برنامه‌ریزی برای استحکام‌بخشی سنگ‌های نیمه جدا شده هستند. اولاد حسین با بیان اینکه در این منطقه حدود چهار- پنج معدن بزرگ سنگ از دوره هخامنشی وجود دارد، ادامه می‌دهد: در دوره هخامنشی قطعه سنگ‌ها را به صورت دقیق تراش داده و به پایین انتقال می‌داده‌اند تا با توجه به استحکام و بی‌رگه بودن آنها، برای سرستون‌ها و پایه‌ستون‌ها استفاده شوند. این کارشناس با بیان اینکه معادن در ۲۰ کیلومتری تخت‌جمشید قرار دارند، اظهار می‌کند: این معادن در حریم تخت‌جمشید و هم مرز مشترک تخت جمشید و پاسارگاد است، و با توجه به نشانه‌گذاری حریم‌های درجه یک تا سه در این محوطه، این معادن در حریم درجه سه تخت‌جمشید قرار دارند. او علت انجام این نوع اقدامات توسط برخی افراد را باور داشتن به شایعه‌هایی مانند وجود گنج چند هزار ساله در بین سنگ‌های محکم و چند میلیون‌ساله می‌داند و ادامه می‌دهد: کاملاً مشخص است کسانی که این کار را کرده‌اند دانش معدن‌کاوی داشته‌اند. آنها با خیال خامِ کشفِ گنج در معدنی که در دل کوه است، دنبال گنج می‌گردند. بلای خانمان سوز آثار تاریخی در این روزها همین افراد هستند که به گذشتگان خود فکر نمی‌کنند.
