شانزدهم بهمن 1357، پس از تعیین دولت موقت به وسیله امام خمینی (ره)، بختیار مدعی شد یک کشور، یک دولت بیشتر ندارد. امام خمینی نیز در پاسخ به اظهارات بختیار گفتند: همین طور است. دولت شما باید برود.
در همین روز رسانه های جمعی امریکا، قطع حمایت از دولت بختیار را اعلام کردند. این در حالی بود که در این روز مجلس شورای ملی طرح پیشنهادی شاپور بختیار، نخست وزیر را برای انحلال ساواک تصویب کرد.
صادق طباطبایی در خاطرات خود می‌نویسید: راهپیمایی با شکوهی در حمایت و پشتیانی از دولت مهندس بازرگان برگزار شد. بختیار مجبور به واکنش شد و اعلام کرد، دولت موقت را تا همین طور هست جدی نمی‌گیرد؛ چون دو دولت در یک کشور معنی ندارد که امام هم در پاسخ گفتند: همین طور است، دولت شما غیرقانونی است و باید برود. این جریانات در تاریخ انقلاب ثبت شده است.
در روزهای بعد هم ما در مدرسه رفاه بودیم و حسب ضرورت با امام دیدار می‌کردیم. گزارشات لحظه به لحظه جمع‌آوری و دسته‌بندی شده و به اطلاع امام می‌رسید. در این روزها که مهندس بازرگان در تدارک کامل کردن اعضای دولت خود بود، جنب و جوش فراوانی در میان روحانیان نزدیک به شورای انقلاب و نیز گروه‌های سیاسی دیگر مشاهده می‌شد. دولت بختیار سرانجام چند روز بعد در جریان انقلاب اسلامی سقوط کرد و انقلاب به پیروزی کامل رسید.
