هشتم آذر 1360، نیروهای ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عملیات بزرگ طریق القدس را با رمز «یا حسین» آغاز کردند، این عملیات با هدف آزاد سازی بستان، قطع ارتباط دشمن از شمال به جنوب، انهدام نیروهای دشمن و رسیدن به مرزهای بین المللی به مرحله اجرا درآمد. عملیات طریق‌القدس از عملیات‌های مشترک سپاه و ارتش در طی جنگ ایران و عراق بود. این عملیات در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد ۸ آذر ۱۳۶۰ با رمز «یاحسین» در منطقه عمومی بستان و غرب سوسنگرد آغاز شد.
هجوم نیروهای عراق پس از ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ سبب به‌تصرف‌درآمدن بخش وسیعی از خوزستان شد. در تاریخ سی و یکم اردیبهشت 1360 ارتفاعات «الله اکبر» پس از ۷ ماه به دست ایرانیان افتاد و نیروهای عراق با دادن تلفات، تا ۱۲ کیلومتری بستان عقب‌نشینی کردند و سرانجام در ظهر یکشنبه ۸ آذر ۶۰ شهر بستان و ۷۰ روستای تابعه آن به تصرف نیروهای ایرانی درآمدند و تا بیست و دوم آذر همان سال منطقه عملیاتی طریق‌القدس به‌طور کامل از وجود عراقیان پاکسازی شد و پس از ۱۴ روز عملیات باموفقیت پایان یافت. امام خمینی این عملیات را فتح الفتوح و پیروزی بزرگ نامید.
اهداف نیروهای ایرانی از عملیات طریق‌القدس، تصرف تنگه چزابه راو دسترسی به هورالهویزه، قطع ارتباط دشمن از شمال به جنوب و قطع ارتباط راه شمالی و جنوبی که مورد استفاده ارتش عراق بود، آزادسازی شهر بستان، آزادسازی ۷۰ روستا و ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر از عشایر محلی، رسیدن به مرز بین‌المللی در حد فاصل هورالعظیم و آزادسازی منطقه‌ای با وسعت ۳5۰–۳۰۰ کیلومتر مربع بود.
عملیات در هشت آذرماه ۱۳۶۰ آغاز شد و به مدت بیش از یک هفته ادامه یافت. نیروهای ایرانی برای اولین بار از روش یورش موج انسانی استفاده نمودند. عملیات سنگین با پس راندن نیروهای عراقی از بستان و آزادسازی این شهر ادامه یافت. نیروهای ایرانی همچنین توانستند یک مسیر اصلی تدارکاتی عراقی را اشغال نمایند که ضربه بزرگی به نیروهای باقی‌مانده عراقی وارد کرد. در این عملیات خونین تلفات ایرانی‌ها بیش از دو برابر تلفات نیروهای عراقی بود. در برابر ۲۵۰۰ نفر از نیروهای عراقی، ۶۰۰۰ نفر از نیروهای ایرانی شهید شدند.
در این عملیات نیروهای ایرانی موفق به آزادسازی بستان و ۷۰ روستای منطقه و ۵ پاسگاه مرزی، قطع ارتباط بین نیروهای ارتش عراق در شمال غربی و جنوب غربی خوزستان (جاده فکه – جفیر)، تصرف تنگ چزابه و دسترسی به هورالهویزه و پاکسازی ۸۰۰ کیلومتر مربع شدند. تلفات این عملیات برای نیروهای ایرانی بیشتر از تلفات عراق بود.
