سوم مرداد 1367 گروهک منافقان عملیات مسلحانه موسوم به فروغ جاویدان را در مرزهای غربی کشور آغاز کردند اما این اقدام با رشادت‌های رزمندگان در عملیات مرصاد با شکست سختی رو به رو شد.
در آن تاریخ نیروهای نظامی منافقین تنگه پاتاق تا منطقه چهارزبر در ۳۴ کیلومتری کرمانشاه را با سرعت خیلی زیاد طی کردند. به دلیل هجوم هم‌زمان ارتش عراق به جبهه جنوب، بخش عمده‌یی از توان نظامی ایران در جبهه‌های جنوب غربی مشغول دفع تهاجم عراق بودند. به همین دلیل در برابر حرکت ستون‌های منافقین مقاومت کلاسیکی وجود نداشت و با پشتیبانی نیروهای عراقی منافقین با سرعت زیاد در این جبهه پیشروی کردند. غیر از مقاومت محدودی که توسط ساکنان کرد منطقه وجود داشت، نیروهای مهاجم بدون مانعی جدی تا عمق ۹۰ مایلی خاک ایران پیش رفتند. منافقین پیش‌بینی کرده بودند با اشغال منطقه، مردم به حمایت از آنها خواهند پرداخت ولی بر خلاف انتظار، کردهای منطقه به مقاومت پرداختند که همین مقاومت محدود محلی سرعت پیشرفت ستون نظامی منافقین را محدود کرد. آنها توانستند شهرهای قصر شیرین، سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلام‌آباد غرب را اشغال و تخریب کرده و به سرعت از طریق بزرگراه به سمت کرمانشاه پیشروی کنند.
سرانجام عملیات مرصاد در پنجم مرداد ماه ۱۳۶۷، با رمز «یا علی» و برای مقابله با نیروهای منافقین در منطقه اسلام‌آباد غرب و کرند غرب در استان کرمانشاه، آغاز شد. نیروهای نظامی ایران ابتدا منتظر شدند تا منافقین به اندازه کافی در داخل خاک ایران نفوذ کنند تا از برد پشتیبانی عراقی‌ها خارج شوند. آنها ابتدا نیروهای چترباز را در پشت سر منافقین پیاده کردند، سپس هواپیماهای اف-۴ نیروی هوایی ستون زرهی منافقین را بمباران کردند و در ادامه بالگردهای نیروی زمینی ارتش با سلاح‌های ضد تانک به ستون زرهی منافقین یورش بردند. در این هنگام پیشروی منافقین متوقف شد. در انتها نیروهای زمینی ارتش و سپاه به باقی‌مانده نیروهای منافقین حمله کردند و ارتش منافقین به کلی منهدم شد. بسیاری از نیروهای سیاسی و حتی مخالفان جمهوری اسلامی ایران در آن زمان، اقدام منافقین را علاوه بر خیانت به کشور در زمان جنگ، خطایی بزرگ دانستند که منجر به کشته شدن بیش از دو هزار نفر شد.
