محوطه باستانی تپه زاغه آبیک قزوین به دلیل ساخت مرغداری، فعالیت‌های کشاورزی، لوله‌کشی گاز و... آسیب دیده است.
حسین داودی سرپرست برنامه گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در تپه زاغه آبیک در استان قزوین گفت: نتایج اولیه نشان می‌دهد که عرصه محوطه وسیع‌تر از وضعیت امروزی بوده و باید با تعامل با مالکین زمین‌های کشاورزی که در عرصه اثر به زراعت مشغول هستند، این برنامه نهایی شود. او با اشاره به ایجاد ۱۶ گمانه در ابعاد یک در یک متر در جهات مختلف تپه ابراز امیدواری کرد: این طرح به صورت بلندمدت تداوم یابد و در فصول آینده با انجام لایه‌نگاری و کاوش گسترده، توالی و تحولات فرهنگی و دوره‌های گذار به ویژه در اواخر هزاره ششم و طول هزاره پنجم پیش از میلاد در این بخش از فلات مرکزی ایران شناسایی شود.
داودی با اشاره به ثبت این محوطه در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی با نام «تپه زاغه» و با شماره ۷۵۹۵ گفت: امروزه پشته قابل مشاهده حدود ۱۰هکتار وسعت دارد و ارتفاع آن از سطح زمین‌های اطراف ۱۳متر است.
به گفته او، در بررسی سطحی روشمند توسط محمدرضا عسگری در سال ۱۳۸۳، آثاری از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد، عصر آهن، دوران تاریخی و اسلامی در محوطه شناسایی شده است. این باستان‌شناس با اشاره به اینکه شواهد موجود بیانگر اهمیت این زیستگاه در دوره‌های مختلف است، گفت: طرح پژوهش‌های باستان‌شناسی در تپه زاغه از طرف اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین به پژوهشکده باستان‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ارائه و برنامه گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم آن با مجوز ریاست این پژوهشگاه انجام شد.
داودی در ادامه گفت: امروزه به دلیل تعیین نکردن عرصه و حریم محوطه، یک واحد مرغداری در فاصله ۲۰ متری جنوب شرقی عرصه تاسیس شده است.
او از تسطیح و زیرشخم رفتن بخش‌هایی از دامنه تپه در تمام جهات طی فعالیت‌های کشاورزی خبر داد و گفت: هر ساله به میزان این تخریب افزوده می‌شود.
