در حالی که 6 روز از ورود امام خمینی (ره) به تهران می‌گذشت، دولت بختیار همچنان امور کشور را در دست داشت و در تلاش برای مذاکره با امام و انقلابیون، برای استمرار دولتش بود. روز هجدهم بهمن، وزارت امور خارجه امریکا به صورت رسمی اعلام کرد: این کشور همچنان دولت شاپور بختیار را به رسمیت می‌شناسد. در همین روز هادینگ کارتر سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا اعلام کرد که ژنرال هایزر که برای ترغیب ارتش ایران به حمایت از شاپور بختیار به تهران رفته بود، از ایران خارج شده است. اما در عین حال با توجه به فضای انقلابی کشور، مهندس مهدی بازرگان در دیدار با شاپور بختیار نخست‌وزیر و ارتشبد عباس قره‌باغی رییس ستاد ارتش پهلوی تلاش کرد تا آنها را به کناره‌گیری تشویق کند.
در شرایطی که ادامه دولت بختیار یا سقوط آن، ارتباطی با بازگشت شاه به ایران نداشت و به هر حال، پایان سلطنت محمدرضا پهلوی امری مسلم بود، او در گفت‌وگویی با مطبوعات اروپایی، خود را پادشاه قانونی و فرمانده کل قوای ایران نامید!
در همین روز انورسادات رییس‌جمهوری مصر پیشنهاد کرد که جنگنده‌های اف 14 که از طرف امریکا به ایران تحویل داده شده است، به مصر منتقل شود. از سوی دیگر تعداد زیادی از افسران بازنشسته و اخراجی از ارتش، وفاداری خود را نسبت به امام خمینی(ره) ابراز کردند.
به هر حال دولت بختیار سقوط کرد و او به فرانسه رفت. زندانی سابق زندان‌های پهلوی و عضو برکنارشده جبهه ملی، پنج سال بعد در خاطراتش از دیدارش با شاه برای پذیرش نخست‌وزیری نوشت: «شاه پرسید چند وقت است شما را ندیده‌ام؟ پاسخ دادم 25 سال است اعلیحضرت. این تاریخ باید قاعدتا در خاطرتان باشد.» کنایه بختیار به کودتای 28 مرداد سال 32 شاه علیه مصدق بود.
