نایب‌رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در یادداشتی به نقاط ضعف و قوت فیلم «بمب» ساخته پیمان معادی پرداخت. در بخشی از یادداشت جعفر گودرزی آمده است: موضوع بمباران شهرها در دهه ۶٠ و فضای ملتهبی که در آن دوران بر مردم و سیستم آموزشی و مدارس گذشت با چاشنی عشق در دومین فیلم پیمان معادی به تصویر کشیده شده است.
فضای نوستالژی و کمتر دیده شده دهه ۶۰ در آثار تصویری که در فیلم «بمب» دیده و حس می‌شود و تاکید بر این نوستالژی هم در فیلم به خوبی مشهود است اما متاسفانه این حس و دغدغه فقط در مطرح کردن موضوع احساس می‌شود اما در نوع انتخاب صحنه و لباس و روابط آدم‌ها وجود ندارد.
اما چیزی که به وضوح می‌توان در متن فیلم حس کرد، نمایش روزمرگی‌های ما و مشکلات فی‌مابین در روابط جامعه پرسوءتفاهم در تعاملات فردی، خانوادگی و اجتماعی افراد منتها در یک اتمسفری نوستالژیک در برشی از دهه ۶۰ است و در انتها تاکید بر عنصر عشق و درک متقابل به مثابه قدرتمندترین مولفه‌یی که در بحرانی‌ترین موقعیت‌ها همه‌چیز را تغییر می‌دهد و اینکه نگاه عاشقانه حتی یک نوجوان می‌تواند، زندگی در حال فروپاشی معلم را دگرگون کند و عشق خفته آنها را از زیر خروارها خاک بیرون بکشد؛ کاری که دخترک نوجوان با معلم زبان خود با بازی لیلا حاتمی کرد.
نکته دیگر فیلم اشاره بر لزوم گفت‌وگو در جامعه و خانواده است و این فقدان گفت‌وگوست که بسیاری از خانواده‌ها را به ورطه جدایی و نابودی می‌کشاند اما متاسفانه روی این موضوع هم تمرکز ندارد و در میان خرده داستانک‌ها و موقعیت‌های کوچک و ریز اما بسیار، گم شده است.
