کارگردان «کوسه‌ها» با اشاره به اینکه این نمایش اثری سایکودرام درباره سینماست، عنوان کرد: فضاسازی اثر به شکلی اکسپرسیونیستی طراحی شده است.
احمد مرادی‌پور، کارگردان نمایش «کوسه‌ها» درباره بازخوردهایی که از اجرای این اثر نمایشی گرفته است به مهر گفت: متاسفانه در طول هفته گذشته به دلیل شرایطی که پیش آمد و فیلتر شدن فضای مجازی استقبال از کار راضی‌کننده نبود اما تا امروز بازخوردهای خوبی از بسیاری از مخاطبان دریافت کرده‌ایم. در حقیقت بازخوردها ۲دسته هستند، تعداد زیادی کار را دوست داشته‌اند اما برخی مخاطبان نیز با نمایش ارتباط برقرار نکردند. او درباره ویژگی‌های نمایش توضیح داد:«کوسه‌ها» نمایشی سایکودرام است که بخش اعظم و اصلی آن درباره سینماست. نزدیک به ۷۰درصد از دیالوگ‌های نمایش از دل تاریخ سینما بیرون آمده‌اند. در این نمایش سکانس‌هایی از فیلم‌های معروف سینما به طور کامل به تصویر کشیده می‌شوند و حتی مونولوگ‌هایی در نمایش وجود دارد که متعلق به فیلمی خاص است.
این کارگردان درباره طرح معضلات اجتماعی در نمایش عنوان کرد: عناصر سینمایی بسیاری در این نمایش وجود دارد اما اگر معضلات اجتماعی هم در کار مطرح و برخی تاویل‌های اجتماعی به ذهن مخاطبان متبادر می‌شود، خودآگاه نبوده است چون بیشتر تمرکز من در نگارش نمایشنامه روی موضوع سینما بوده است. او درباره داستان نمایش بیان کرد: در «کوسه‌ها» مرز بین واقعیت و خیال از بین می‌رود. این نمایش درباره ۲ فیلمنامه‌نویس است که خودشان را در خانه‌یی حبس کرده‌اند تا فیلمنامه بنویسند اما هر چه به پایان نمایش نزدیک می‌شویم، متوجه خواهیم شد که این ۲مرد فیلمنامه‌نویس نیستند بلکه بازیگرانی هستند که آمده‌اند تا برای بازی در یک فیلم تست بدهند و قرار است در همین راستا قرص‌های توهم‌زایی بخورند و در یک مکان حبس شوند...
مرادی‌پور درباره صحنه‌پردازی نمایش متذکر شد: چون در این نمایش از نظر زمانی قطعیتی وجود ندارد و معلوم نیست ۲بازیگر مردم نمایش چه مدت است که در این اتاق خودشان را حبس کرده‌اند همچنین به دلیل شرایط غیرطبیعی روایت داستان که هر چه جلوتر می‌رویم داستان ذهنی‌تر می‌شود در همفکری‌ای که با طراح صحنه و تهیه‌کننده نمایش داشتیم، تصمیم گرفتیم صحنه فضای اکسپرسیونیستی شبیه به فیلم‌های اولیه اکسپرسیونیستی آلمانی مثل آثار ویلهلم مورنائو داشته باشد و مخاطب از ابتدای ورود به سالن نمایش در جریان چیزی که قرار است با آن مواجه شود، قرار گیرد.
این کارگردان در پایان درباره نام بردن از گریس کلی، بازیگر قدیمی سینمای هالیوود در نمایش بیان کرد: علاقه شخصی که از کودکی به گریس کلی داشتم، باعث شد او یکی از کاراکترهای نمایش شود. گریس کلی کاراکتر خاصی داشته است و اتفاقات زیادی در دوران زندگی‌اش رخ داده و با وجود حضور کوتاهش در سینما، فیلم‌های مهمی بازی کرده و ماندگار شده به همین جهت علاقه داشتم از او در نمایشی که درباره سینماست، حرف بزنم.
