«هویت مشهد» در حد یک عبارت تقلیل یافته، عبارتی که هرازگاهی مثلا در یک سخنرانی ملی، یک مجمع بین‌المللی یا مخصوصا در یک سخنرانی انتخاباتی به بهترین شکل می‌توان از آن بهره برد.
کافی است با بافت پیرامونی حرم مطهر ارتباطی متوسط داشته باشیم تا انتشار ویروس تخریب و درهم‌نوردیده شدن بافت هویتی مشهد را با سرعتی چشم‌گیر ببینیم و لمس کنیم؛ ویروسی که هر روز قربانیان جدیدی می‌گیرد و بخشی از تاریخ مشهد را به همراه خانه‌های قدیمی و کوچه‌های خاطره‌انگیزش به کام نابودی می‌کشاند. البته همه این تخریب‌ها یک کلیدواژه مشترک دارند تحت عنوان «نوسازی بافت فرسوده» و ظاهرا آن‌قدر بیل‌ها و لودرهای قدرتمندی پشت‌سر این اقدام قرار دارد که حتی نامه‌نگاری شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی و دانشگاهی و حوزوی به سران قوای سه‌گانه هم نمی‌تواند جلوی این اقدامات را بگیرد. اما در مقابل اماکن تاریخی دیگری هم وجود دارند که برای استفاده بیشتر متولیان امر قربانی می‌شوند؛ تراژدی مهدیه عابدزاده از همین دست بود و حالا همان تراژدی در حال تکرار است؛ این‌بار برای بنایی که برخلاف مهدیه عابدزاده به ثبت ملی هم رسیده است؛ «مسجد و حوض معجردار (صاحب‌الزمان)»تاسف‌آورترین بخش قسمت جدید سریال تخریب هویت مشهد در این است که این‌بار متولی تخریب هویت مشهد، همان نهادی است که باید نگهبان آن باشد، یعنی شهرداری مشهد. اما محمدرحیم رهنما مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان‌رضوی به ایسنا گفته این مسجد بدون هیچ مشکلی سرجایش است و همه‌چیز در مورد آن معمولی است و صرفا عده‌یی در حال شیطنت هستند. از طرفی، اداره اوقاف که باید متولی این بنای موقوفه باشد و از وقفیت این بنا حمایت کند نیز سکوت کرده و مسوولان آن درخصوص این ماجرا تا لحظه ارسال این گزارش پاسخی نداده‌اند. میراث فرهنگی هم به‌عنوان تنها مدافع باقی مانده این اثر ثبت ملی شده، اصل وجود خبر را تکذیب می‌کند و معتقد است که این خطر و اخبار حول محور آن صرفا فضاسازی است و اصولا مشکل خاصی وجود ندارد.
