گروه گوناگون بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که میزان مرگ و میر سالانه ناشی از آلودگی هوا و آب‌های آلوده بیش از تلفات ناشی از جنگ، گرسنگی و ایدز است. بر اساس تازه‌ترین تحقیقات صورت گرفته، هزینه‌های مالی ناشی از تاثیرات این آلودگی‌ها بر سلامت افراد، خسارات بسیاری به اقتصاد جهانی وارد می‌کند. علاوه بر تلفات ناشی از آلودگی‌های آب‌وهوایی، موقعیت جغرافیایی بسیاری از کشورها نیز آنها را در معرض بحران‌ها و حوادث طبیعی بسیاری مانند توفان، باران‌های سیل‌آسا، گرما و سرمای بیش از اندازه و... قرار می‌دهد. در این میان، میانمار از جمله کشورهایی است که بر اساس آخرین آمار منتشر شده، بیشترین میزان مرگ‌ومیر ناشی از بحران‌های آب‌وهوایی را داشته است. این کشور با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، سالانه، بارها در مواجهه با توفان و گردبادهای شدید قرار دارد. طبق اخبار منتشر شده، در سال 2008 نیمی از جمعیت میانمار بر اثر توفان جنوب برمه خسارات بسیاری متحمل شده و حدود 140هزار نفر جان خود را از دست دادند. در آن سال توفان «نرگس» یکی از مرگبارترین رویدادهای طبیعی در جهان معرفی شد. طبق آخرین آمار منتشر شده، متوسط مرگ‌ومیر ناشی از بحران‌های آب‌وهوایی در میانمار بیش از 7 هزار نفر در سال اعلام شده است. بر این اساس، در میان هر 100 هزار نفر در این کشور، حدود 15 نفر جان خود را بر اثر بحران‌ها و شرایط نامساعد آب‌وهوایی از دست می‌دهند. طبق این آمار، میانمار، بالاترین میانگین مرگ‌ومیر ناشی از شرایط نامساعد آب‌وهوایی را به خود اختصاص داده است. هندوراس نیز از کشورهای استوایی است که با توجه به قرار گرفتن در میان چند خلیج و رودخانه جلگه و زمین‌های پست استوایی بسیاری دارد. طبق آمار منتشر شده، بارش باران‌های شدید و طغیان رودخانه‌ها، سالانه تلفات بسیاری در این کشور به جا می‌گذارد. آن‌طور که در تازه‌ترین گزارش گفته شده، در هندوراس سالانه بیش از 300 نفر بر اثر بحران‌ها و شرایط نامساعد آب‌وهوایی جان خود را ازدست می‌دهند. تلفات ناشی از آب‌وهوا در هندوراس 4 نفر در میان هر 100هزار نفر اعلام شده و این آمار اختلاف بسیاری با میزان تلفات سالانه میانمار دارد. با این‌حال هندوراس رتبه دوم را در فهرست بالاترین تلفات ناشی از بحران‌های آب‌وهوایی به خود اختصاص داده است. پس از میانمار و هندوراس، میکرونزی و نیکاراگوئه به ترتیب رتبه‌های سوم و چهارم را در میان کشورهایی با بالاترین تلفات آب‌وهوایی به خود اختصاص داده‌اند. طبق گزارش‌های منتشر شده، نیکاراگوئه کشوری محصور در میان دشت‌های پست، گرمسیری و استوایی است. بر این اساس، افزایش دمای هوا و همچنین باران‌های سیل‌آسا سالانه موجب مرگ حدود 162 نفر می‌شود. هاییتی، دومینیکا و جمهوری دومینیکن نیز از دیگر کشورهایی هستند که آمار بالایی در تلفات ناشی از آب‌وهوا در سال دارند. این 3 کشور به دلیل نزدیکی به جزایر کاراییب و اقیانوس اطلس سالانه توفان‌ها و گردبادهای شدیدی را تجربه می‌کنند. همچنین فعالیت‌های آتش‌فشانی در دومینیکا نیز موجب افزایش تلفات در این کشور می‌شود. طبق آمارهای اعلام شده در میان هر 100 هزار نفر، حدود 3 نفر در سال جان خود را بر اثر شرایط نامساعد آب‌وهوایی در این کشورها از دست می‌دهند. همان‌طور که این آمار نشان می‌دهد، در هیچ کشوری میزان تلفات به اندازه میانمار نیست. همچنین در این گزارش نام روسیه، گرانادا، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا نیز در میان فهرست کشورهایی با بالاترین آمار مرگ‌ومیر ناشی از آب‌وهوا قرار دارد. در این کشورها موج‌های بارشی، سرما و گرمای ناگهانی هوا از مهم‌ترین عوامل مرگبار اعلام شده است. طبق این آمار در روسیه، سالانه حدود 3 هزار نفر بر اثر خشکسالی شدید و افزایش حوادث آب‌وهوایی جان خود را از دست می‌دهند. در فرانسه و ایتالیا نیز آمار تلفات ناشی از شرایط نامساعد آب‌وهوایی بیش از یک‌هزار نفر اعلام شده است.
علاوه بر کشورهایی که بالاترین میزان تلفات ناشی از شرایط نامساعد آب‌وهوایی را داشتند، آن‌طور که در سایر گزارش‌ها اعلام شده، آسیا - پاسیفیک بلاخیز‌ترین منطقه جهان است. این منطقه از نظر جغرافیایی دارای صفحات تکنوتیکی متحرک در اقیانوس‌های آرام و هند است که همین مساله منشا زمین‌لرزه‌ها و سونامی‌های بزرگ است.
