چهاردهم آبان 1351 به دستور ساواک حسینیه ارشاد، مسجد‌الجواد و مسجد هدایت به دلیل اینکه محلی برای اعتراضات و سخنرانی‌های گوناگون ضد رژیم به حساب می‌آمد، تعطیل شدند.
حسینیه ارشاد مرکزی خیریه با اهداف علمی، آموزشی، تبلیغی و پژوهشی در عرصه اندیشه دینی است که اوایل دهه ۱۳۴۰ شمسی در خیابان شریعتی (شمیران قدیم) تهران تاسیس شد. این مرکز به مرور به محل اجتماع روشنفکران دینی و بعدها مخالفان رژیم پهلوی تبدیل شد. جز علی مطهری از نخستین سخنرانان آن مرکز می‌توان به مرحوم فلسفی، محمدتقی شریعتی و فخرالدین حجازی اشاره کرد که در نخستین اسناد موجود در پرونده حسینیه در ساواک از آنان یاد شده است.
مامور ساواک در گزارشی که یازدهم آبان سال 51 نوشته بود، آورده است: مقدم در گزارشی در تاریخ 11/8/51 اشاره می‌کند که برای آخرین بار باید به مسوولان حسینیه هشدار داد که بر اساس تعهدات پیشین خود باید جلو هر گونه فعالیت مضره را بگیرند. این وضعیت بحرانی شامل مسجد الجواد(ع) و مسجد هدایت نیز می‌شد و همزمان این سه مرکز با مشکل هشدار ساواک و تعطیلی روبه‌رو شدند. حساسیت این موضوع تا به آنجا رسید که گزارش سه مرکز یاد شده به دست شاه رسید و شاه درباره آنها دستور داد. عبارتی که درباره پاسخ شاه به گزارش در اسناد ساواک آمده نوشته شده است: «مراتب فوق از شرف عرض همایون شاهنشاه آریامهر گذشت و پیشنهاد گردید به طریق مقتضی در مورد برکناری متولیان و مسوولان این مراکز اقدام و افراد واجد شرایطی به جای آنها گمارده شوند. معظم له این پیشنهاد را مورد تصویب قرار دادند.» دکتر شریعتی دوازدهم آبان 51 بعد از سخنرانی حسن‌الامین به محدودیت‌هایی اشاره می‌کند که برای حسینیه پیش آمده و سپس می‌گوید: خیال می‌کنند چهار دیواری حسینیه را ببندند، دیگر می‌توانند جلو فکر کردن مردم را بگیرند ولی نمی‌دانند وقتی در اینجا بسته شود هر دلی یک حسینیه می‌شود.
