کتاب «بیتی که گشاده شد در آن کو» گزیده غزلیات مولانا منتشر می‌شود. به گزارش هنرآنلاین، رضا روزبهانی، گردآورنده این غزلیات گفت: از زمانی که کار اصلی این گزینش را شروع کرده‌ام یعنی از حدود سال 1382 تا شهریور 1395، نزدیک به تمام گزیده‌هایی را که از غزلیات شمس منتشر شده خوانده‌ام؛ تقریبا در تمام آنها صرفا شورانگیزی و وجه سماعی شعر مولانا مورد نظر بوده گونه‌یی سلیقه‌ورزی که بنده اکیدا از آن پرهیز کرده‌ام.
روزبهانی گفت: آنچه در این گزینه مورد نظر من بوده جنون شاعرانه‌یی است که در بسیاری از شعرهای مولانا می‌توان دید و اینها را در بالاترین حدود ادبیات جهان نشانده؛ همانی که در صورت و درون برخی شعرهای دیوان کبیر تماشایی است.
او گفت: در زبان و نحو زبان، احساس، تصاویر و شکل تصویرسازی مولف، در فضاسازی و فرم، در تکنیک و محتوا؛ همه در بی‌چونی و «آن» شطاحانه مولف رخ داده، یعنی چیزی که جوهره اصلی شعر است و به تلقی مدرن و معاصر از شعر خیلی نزدیک است. روزبهانی توضیح داد: شعرهایی که در آنها پی‌رنگ بعضی جریان‌ها و مکاتب هنری مدرن را می‌توان دید. آنهایی که نشانه‌های روشنی از جریان سیال ذهن، سوررئالیسم، فرم و بسیاری تکنیک‌های مدرن و پسامدرن دارند.
این شاعر و پژوهشگر معاصر گفت: اگر همه آگاهی‌مان را از ابعاد مختلف شخصیت مولوی کناری بگذاریم و صرفا با مولف شعرهای این گزینه مواجهه داشته باشیم، او را عالم‌ترین شخص به اصل و جوهره زبان خواهیم دید. مساله هم دقیقا این است که فارغ از همه معنویت و وجه اندیشمندانه شخصیت او تمام اتفاقات این شعرها در زبان افتاده است.
رضا روزبهانی گفت: در بخش غزل‌ها بی‌آنکه مرزبندی و فصل‌بندی مشخصی وجود داشته باشد، بعد از قطعه «دیباچه» حرکت از سمت شعرهایی که در آنها رویکردهای زبانی برجسته‌تر است به سمت شعرهایی که اتفاقات فرمیک و فضاسازی است، اهمیت بیشتری دارد. رباعی‌ها نیز به صورت ترتیب الفبایی آخرین حرف قافیه یا ردیف، در اولویت پسین الفبایی کردن بر اساس نخستین حرف مصرع اول تدوین شده‌اند.
روزبهانی در پایان اشاره کرد که کتاب «بیتی که گشاده شد در آن کو» در هفته آینده منتشر می‌شود و همچنین مراسمی برای رونمایی کتاب با حضور تعدادی از مولوی‌پژوهان و دوستداران مولانا توسط ناشر کتاب برگزار خواهد شد.
