«بزرگ‌ترین آسیب به پل خشتی لنگرود، مرمت اشتباه بوده است نه گذشت زمان یا فرسودگی. بنابراین در این دوره مرمت پل خشتی لنگرود، اشتباهات مرمتی و آسیب‌هایی که در دوره‌های قبل به این پل وارد شده بود، در حال برطرف‌شدن هستند.» به گزارش ایسنا، در حالی که تعدادی از افراد بومی و دوستداران میراث فرهنگی شهرستان لنگرود در گیلان از مرمت پل خشتی «لنگرود» ناراضی هستند و آن را مخرب بنا می‌دانند، اما مسوولان میراث فرهنگی استان و متولیان مرمت این بنای خشتی آن را قدمی صحیح در راستای مرمت و رسیدگی به این بنای تاریخی می‌دانند. کامران مهرزاد، کارشناس ارشد مرمت و مسوول اجرایی مرمت پل خشتی «لنگرود» بعد از انتشار نخستین خبر ایسنا، مبنی بر «نگاه‌های نگران به پل تاریخی لنگرود» توضیحاتی داد. او با بیان اینکه روند مرمت پل خشتی در سه مرحله کلی پاکسازی، استحکام‌بخشی و بندکشی در دست انجام است، به ایسنا گفت: در چندین مرحله پاکسازی اولیه، پاکسازی مکانیکی، پاکسازی خشک، زدودن گرد و غبار، زدودن گیاه، پاکسازی شیمیایی اولیه با استون، پاکسازی شیمیایی با پریمال و پاکسازی نهایی به همراه تثبیت برای پدیدار شدن رنگ قرمز و اصلی آجرها انجام شد و در همه مراحل کار نیروهای مرمت تزیینات با دست و به وسیله پنبه مواد را روی تک‌تک آجرها با دقت پاکسازی کردند تا آسیبی به آجرها نرسد. او استحکام‌بخشی را شامل کندن آجرهای فرسوده و جازنی آجرها دانست و اضافه کرد: مواد به‌کار رفته در سطح وسیع جداره پل در مراحل مختلف استفاده شد، اما مهم‌ترین عملیات مرمت پل خشتی، بندکشی پل بود.
او ادامه داد: ما هنگام بندکشی شاهد مرمت اشتباه این بنا در دوره‌های گذشته و در سطح بسیار وسیع جداره پل بودیم که کار بندکشی و زیبایی آن را دچار مشکل می‌کرد. مهرزاد با بیان اینکه وظیفه بندکشی حفاظت از آجرهاست، افزود: این اتفاق به این معنی است که آسیب به آجر بر اثر عوامل جوی نخست به بندکشی و سپس به آجر وارد می‌شود، از سوی دیگر بندکشی هر چند 10 سال یک‌بار برای حفاظت آجر باید تکرار شود.
