«کلپورگان» نام روستایی در سیستان و بلوچستان است که به‌واسطه سفال‌هایش با قدمت 7هزار سال، شهرت آن به فراتر از مرزها رسیده است. سفال‌هایی که بدون چرخ سفالگری درست می‌شوند.
پرونده روستای کلپورگان به‌واسطه سفال‌های هفت‌هزار ساله‌اش برای ثبت در شورای جهانی صنایع‌دستی فرستاده شده است. به همین دلیل، معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی کشور درخواست کرده ظرفیت تولید سفال کلپورگان دوبرابر شود تا وقتی کارشناسان شورای جهانی صنایع‌دستی برای بررسی این ظرفیت به ایران سفر می‌کنند، مشکلی پیش نیاید و پرونده ثبت آن را رد نکنند.
به گزارش ایسنا، به‌دنبال مطرح شدن این درخواست، کامبیز مشتاق گوهری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان پروژه ارتقای سطح کارگاه‌های سفال این روستا را به بهزاد اژدری رییس انجمن سفالگران ایران سپرده است.
بهزاد اژدری در این باره توضیح داد: پیشنهادهایی رد و بدل شده و مورد توافق قرار گرفته است؛ اما توافق نهایی در کلپورگان انجام می‌شود. این روستا مشکلاتی در زمینه تولید دارد که قاعدتا این مشکلات باید با حفظ اصالت‌های فرهنگی آن منطقه برطرف شود.
این هنرمند اظهار کرد: فرهنگ‌سازی اتفاق مهم‌تری است که باید با کمک استاندار، فرماندار و بخشدار برای تغییر و تحولات لازم در این منطقه انجام شود تا بستر تازه‌یی که تصمیم داریم برای تغییرات مفید ایجاد کنیم، پایدار بماند. در غیر این صورت، این کار مثل کاشتن یک گیاه و رها کردن آن است. امیدواریم این مسائل با کمک مسوولان محلی و درک صحیح از انتظارهای ما محقق شود.
او درباره اینکه برای تولید محصولات کاربردی چه فکری کرده است؟ توضیح داد: سفال‌های قدیمی هم کاربردی بوده‌اند و امروزه کاربرد برخی از آنها از بین رفته است. امروز دیگر کسی از پی‌سوز استفاده نمی‌کند، چون کاربرد سابق را ندارد. مثلا اگر ما پارچ آب را طراحی کنیم که ضمن داشتن حجم مناسب و سادگی بتوان زیبایی‌شناسی بومی، تاریخی و فرهنگی سفال کلپورگان را در آن حفظ کرد، مشابه آن را تولید می‌کنیم و این مخاطب است که می‌تواند آن را بپذیرد یا انتخاب نکند.
