فردین آقابزرگی
موضوع تزریق منابع از صندوق توسعه ملی به بازار سرمایه یا طرح حمایت صندوق توسعه بازار از سهامداران خرد از چندی پیش در دستور کار شورای عالی بورس بوده است تا به نوعی از سهامداران حمایت شود، در حالی که اینچنین اقداماتی از سوی شورا، صرفا دست و پا زدن است. به عقیده بنده دولت و مسوولان اقتصادی در مقاطعی باعث رشد شدید شاخص شدند و کمک کردند شاخص، حبابی رشد کرد؛ اما درست در زمانی که باید عرضه صورت می‌گرفت، دست از عرضه‌های اولیه سهام کشیدند و قیمت‌ها به‌طور فزاینده‌ای افزایش یافت؛ اما اکنون این روند در حال اصلاح است و باز هم با تصمیمات غلط در حال ضربه زدن به بازار هستند. دولت می‌خواهد همه را بسیج کند تا از حرکت طبیعی شاخص جلوگیری کند؛ در حالی که این موضوع باعث سلب اعتماد عمومی و کاهش نقدشوندگی بازار می‌شود. منابع سرشاری به بازار تزریق می‌شود، اما فقط اوضاع شاخص را بدتر می‌کند. زمانی که بازار از مدار خود خارج می‌شود، باید منابع برای حمایت از آن تجهیز شود؛ چراکه ممکن است بازار تابع یک هیجان خاص باشد. این موضوع در دنیا و ایران عرف است که منابعی را برای حمایت از بازار تجهیز کنند؛ اما با توجه به اینکه دولت به سمت اتخاذ تصمیماتی همچون دامنه نوسان نامتقارن یا محدود کردن فروش برخی حقوقی‌ها در بازار برآمده، عملاً طرف عرضه را تحت تأثیر خود قرار داده که این روش، نه تنها جواب نمی‌دهد؛ بلکه بازار را می‌تواند به صورت منفی تحت‌الشعاع قرار دهد. آنگونه که صحبت به میان آمده، از منابع صندوق توسعه ملی رقم قابل توجهی به بازار تزریق شد، اما متأسفانه اثربخشی لازم را نداشت. به عقیده بنده زمانی مصوبات شورای عالی بورس می‌تواند واکنش مثبتی از بازار بگیرد که قیمت بدون پشتوانه و پایه و اساس به سمت پایین نزول کرده باشد، در حالی که هم‌اکنون متوسط P/E بازار سرمایه ۲۳ است و باید باز هم اصلاح شود تا بازار به روند طبیعی خود برگردد؛ اما اگر بخواهیم مصنوعی از اصلاح بازار جلوگیری کنیم، کاری از پیش نخواهیم برد. متوسط P/E باید ۱۵ باشد؛ چراکه بر اساس اعلام سازمان بورس، کل ارزش بازار سرمایه ایران ۴,۹۰۰ هزار میلیارد تومان و کل پیش‌بینی درآمد سهم در کلیه صنایع و شرکت‌های بورسی ۲۰۱ هزار میلیارد تومان است؛ پس متوسط P/E ۲۳ بالا است و اگر بخواهیم بر اساس وضعیت گذشته بازار به رقم مناسب برسیم، این پی‌به‌ای باید ۱۵ باشد.
