عباس آرگون
عملکرد ترامپ در طول سال‌های گذشته، نه تنها برای ایران که برای تمام کشورهای جهان منفی بوده است. عدم اعتنای او به قراردادها و توافقات بین‌المللی و همکاری‌هایی که میان کشورهای مختلف وجود دارد در سال‌های گذشته باعث شده برای بسیاری از کشورها و دولت‌ها مشکل به وجود بیاید و از این رو به نظر می‌رسد با خروج او از کاخ سفید، بسیاری از کشورهای جهان، از این موضوع استقبال کنند. در چنین شرایطی می‌توان انتظار داشت که فضا برای همکاری‌های بین‌المللی باز شود و در این فضا، ایران نیز باید تلاش کند از شرایط به وجود آمده استفاده کند. البته نباید این موضوع را در نظر داشت که شرایط داخلی کشور در این بستر بیشترین اهمیت را دارند. یعنی نمی‌توان اعلام کرد که تحریم‌ها اثری نداشته‌اند، این قطعی است که ما فشارهای زیادی را در این زمینه تجربه کرده‌ایم اما اینکه توقع داشته باشیم با رفتن ترامپ ناگهان شرایط بهبود پیدا کند و دیگر نیازی به بهبود شرایط داخلی نیست قطعا از واقعیت‌ها به دور است. ما باید نگاه درون زا در اقتصاد ملی را حفظ کنیم. با استفاده از ظرفیت‌های داخلی و بهبود تولید می‌توان انتظار داشت که شرایط کشور بهتر شود و در چارچوب آن، از فضای تعاملات جهانی استفاده کرد اما در غیر این صورت، نمی‌توان انتظار داشت که ناگهان اوضاع بهبود پیدا کند و همه‌چیز مطلوب شود. از سوی دیگر باید در جریان بود که راهبرد کلان آمریکا در قبال ایران تغییر نمی‌کند و صرفا روسای جمهور مختلف، تاکتیک‌های متفاوتی دارند. ما باید با تمرکز بر سیاست‌های داخلی شرایط را بهبود ببخشیم و صرفا از فضای جدید به وجود آمده استفاده کنیم. در کنار آن، کشف واکسن کرونا و خبرهای مثبتی که از آن به گوش می‌رسد این امیدواری را به وجود آورده که شرایط اقتصادی جهان بهبود یابد و تجارت دوباره افزایش پیدا کند. از این رو به شکل محتاطانه‌ای می‌شود نسبت به آینده امیدوار بود اما صرفا در شرایطی می‌توان این امیدواری را داشت که شرایط در داخل کشور بهبود پیدا کند. ما در ایران ظرفیت‌های اقتصادی قابل توجهی داریم که می‌توان انتظار داشت در صورت استفاده از ظرفیت‌های آن، شرایط اقتصادی بهبود پیدا کند و در این بستر بهبود شرایط کرونا و رفتن ترامپ می‌تواند به ایران در این مسیر کمک کند.
