روز گذشته قرارداد خط اعتباری فاینانس به ارزش 5 میلیارد یورو بین ایران و ایتالیا منعقد شد. انعقاد این قرارداد گامی دیگر در مسیری است که نظام بانکی ایران پس از برجام در رابطه با فراهم کردن امکان تامین مالی پروژه‌های عمرانی و تولیدی کشور آغاز کرد. راهی که در آغاز پیمودن آن دشوار به نظر می‌رسید اما مداومت و استمرار تلاش همکارانم در شبکه بانکی و همکاری سایر دستگاه‌ها از جمله وزارت امور اقتصادی و دارایی و وزارت امور خارجه به تدریج به نتیجه مطلوب رسید و ثمرات تلاش‌هایی که در سال‌ها و ماه‌های گذشته انجام شد، اکنون یکی از پس از دیگری مشاهده می‌شود.
در سال‌هایی که تحریم‌های ظالمانه بین‌المللی علیه کشور وضع شده بود، نه تنها دریافت فاینانس برای تامین مالی پروژه‌های کشور عملا متوقف شده بود، بلکه حتی بازپرداخت فاینانس‌های سابق نیز به دلیل نبود کانال بازپرداخت، با مشکل مواجه شده بود و متاسفانه با بانک‌های ایرانی همچون بدهکاران بدحساب رفتار می‌شد. پس از رفع تحریم‌ها به موجب برجام، نخستین گامی که باید برداشته می‌شد، تسویه تعهدات معوق بود که خوشبختانه در مدت کوتاهی و با در نظر داشتن کلیه ملاحظات و منافع کشور انجام شد. این اقدام اثر خود را در مدت کوتاهی بر بهبود رتبه اعتباری کشور نشان داد و متعاقب آن بانک‌ها و تامین‌کنندگان منابع مالی در کشورهای مختلف، اعلام آمادگی کردند تا خطوط اعتباری جدیدی را به نظام بانکی کشور ارائه دهند.
بر این اساس، مذاکرات با بانک‌ها و موسسات مالی معتبر در کشورهای مختلف انجام و قراردادهای مختلفی با کشورهای چین، کره‌جنوبی، اتریش، دانمارک، روسیه و ایتالیا منعقد شد که ارزش آنها در حال حاضر به بیش از معادل 40میلیارد دلار می‌رسد. قرارداد دیروز با ایتالیا، بزرگ‌ترین قرارداد وامی است که تاکنون با یک وام‌دهنده اروپایی منعقد شده و به صورت خط عمومی فاینانس در نظر گرفته شده است که پروژه‌های بخش‌ها و صنایع مختلف اعم از دولتی و غیر دولتی می‌توانند از آن استفاده کنند. استفاده از این‌گونه خطوط اعتباری می‌تواند برخی خلأهای تامین مالی در کشور را مرتفع کند و خصوصا در پروژه‌هایی که به دانش فنی یا تجهیزات پیشرفته و به‌روز از کشورهای پیشرو صنعتی نیاز دارند، اعم از پروژه‌های بخش دولتی و خصوصی مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر قراردادهای فوق، مذاکرات تامین مالی با کشورهای فرانسه، ژاپن، آلمان و اتریش در جریان است تا خطوط اعتباری دیگری نیز برای صنایع مختلف کشور فراهم شود و بدین‌ترتیب، امکان اجرای پروژه‌های اولویت‌دار با استفاده از طیف وسیعی از منابع مالی وجود داشته باشد. انعقاد این‌گونه قراردادهای فاینانس از دو جهت حایز اهمیت است. نخست از جهت مالی و فراهم کردن امکان اجرای پروژه‌های عمرانی که هر یک به نوبه خود می‌تواند سهم مهمی در ایجاد اشتغال و افزایش رفاه مردم داشته باشد و دوم از جهت سیاسی که نشان‌دهنده اعتماد و اطمینان جامعه بین‌الملل نسبت به ثبات و امنیت بلندمدت اقتصادی در ایران اسلامی است. انعقاد این‌گونه قراردادها نشانگر این است که کشورهای مختلف از ثبات اقتصادی و توانایی مالی شرکت‌ها و بانک‌های ایرانی در بلندمدت اطمینان کافی دارند و به همین دلیل حاضر به اعطای خطوط اعتباری و انعقاد چنین توافقات بلندمدتی با بانک‌های ایرانی شده‌اند.
قراردادهایی که امروز توسط نظام بانکی کشور منعقد می‌شود، هر یک مانند بذری است که در زمینی کاشته می‌شود و ثمرات آن به تدریج و یکی پس از دیگری آشکار خواهد شد.
پروژه‌هایی که با استفاده از منابع مالی خارجی تامین مالی می‌شوند، علاوه بر اینکه در دوره ساخت صدها و هزاران شغل را برای جوانان عزیز این مرز و بوم ایجاد خواهند کرد، در دوره بهره‌برداری نیز منابع درآمد پایدار و سرشاری را برای کشور فراهم خواهند کرد و اثر آنها بر افزایش درآمد و رفاه عمومی غیرقابل انکار خواهد بود.
با این حال ذکر این نکته ضروری است که اگرچه وجود منابع مالی برای توسعه کشور و رشد اقتصادی، ضروری است اما آنچه از آن مهم‌تر و اساسی‌تر است، «امید به آینده» است؛ اما اگر یاس و ناامیدی در جامعه ترویج شود، آنگاه حتی وجود منابع مالی فراوان نیز گرهی را نخواهد گشود.
برخورداری از منابع مالی تجهیز شده همراه با استفاده از سرمایه‌های انسانی جوان، تحصیل‌کرده، با نشاط و سرشار از امید به آینده در پرتو کار و کوشش فراوان و صبر و حوصله باعث می‌شود مشکلات یکی پس از دیگری مرتفع شوند و کشور عزیزمان با تکیه بر مفاهیم و اصول اقتصاد مقاومتی در مسیر رشد و تعالی قرار گرفته و رفاه و آسایش مردم بزرگوار میهن اسلامی را به ارمغان آورد.
