گروه جهان|
«بار دیگر ما در لبه تیغ قرار داریم و باید منتظر صحبت‌های دونالد ترامپ باشیم... ما که هنوز پیامدهای منفی و آسیب‌های جنگ مرگبار، پرتلفات و بی‌نتیجه عراق را احساس می‌کنیم، تنها می‌توانیم از نفیر جنگ دیگری بر خود بلرزیم.» این بخشی از تحلیل کریستین امانپور روزنامه‌نگار امریکایی است که در سیانان منتشر شده است. سیانان همچنین در تحلیل دیگری نوشته که نگرانی‌های جهان از ریاست‌جمهوری ترامپ به حقیقت پیوسته و رییس‌جمهوری فعلی امریکا بزودی خاورمیانه را از دست خواهد داد.
کریستین امانپور در تحلیل خود در سیانان نوشته: «دولت ترامپ که برای فرونشاندن بحران فزاینده با ایران و عراق تلاش می‌کند، نتوانست از رأی مثبت مجلس عراق برای بیرون راندن نیروهای ایالات متحده جلوگیری کند. اکنون در صورت به واقعیت پیوستن اقدامات مجلس عراق برای بیرون راندن نظامیان امریکا، نفوذ گسترده ایران در عراق و همچنین منطقه خاورمیانه بدون روبه‌رو شدن با مانع حضور امریکا افزایش خواهد یافت. در این میان تهدید ترامپ به اعمال تحریم بر عراق در صورت اخراج نظامیان امریکا و کشورهای دیگر، در حالی که بغداد هم‌پیمان واشنگتن به شمار می‌رود، تلاش و هزینه‌های هفده ساله امریکا را به منظور کمک به عراق برای تبدیل شدن به حکومتی باثبات و دموکراتیک که توانایی دفاع از خود را داشته باشد، نابود خواهد کرد.
واقعیت این است که حمله اخیر ترامپ ممکن است همه هزاران میلیارد دلاری را که امریکا برای شکل‌دهی دوباره خاورمیانه هزینه کرده، بی‌اثر کند. حتی پیش از هرگونه اقدام تلافی‌جویانه ایران علیه ایالات متحده به تلافی ترور ژنرال قاسم سلیمانی، واکنش به سیاست خاورمیانه‌ای دولت ترامپ، آشکار، مشخص و خطرناک بود. این در حالی است که موضع ایران از هنگام خروج واشنگتن از توافق هسته‌ای برجام در ماه مه ۲۰۱۸، همچنان بدون تغییر باقی مانده که پیروزی بشار اسد رییس‌جمهوری سوریه در جنگ این کشور، نمونه‌ای از آن است.»
سیانان در تحلیل دیگری نیز نوشته: «بحرانی که پس از انتخاب شدن ترامپ به ریاست‌جمهوری جهان نگران وقوعش بود اکنون دارد برای ما اتفاق می‌افتد. تاریخ ثبت خواهد کرد که این ترامپ بود که خاورمیانه را از دست داد. نیروهای امریکایی اقدام به ترور یکی از برجسته‌ترین فرماندهان نظامی ایران در فرودگاه بغداد کردند و ایران نیز بعد از طرح وعده انتقام اعلام کرد برخی از تعهداتش را در قبال توافق هسته‌ای برجام معلق می‌کند. امریکا نیز در تدارک برای حمله تلافی‌جویانه علیه خودش، عملیات خود علیه تروریست‌های داعش را به حال تعویق درآورده است... پنتاگون نیز در اقدامی که وجود یک آشوب کلی را تایید می‌کند به اشتباه نامه‌ای را فرستاده و در آن صحبت از خروج فوری امریکا از عراق به مقام‌های عراقی کرده است.
همه این تفاقات به این خاطر افتاد که ترامپ که در قبال ایران ظاهرا سیاست دیگری جز خصومت نسبت به وضعیت قدیمی ندارد، دارد با جهان مثل اسباب بازی سیاسی خود رفتار می‌کند. او یا مطمئن است که می‌تواند از طریق این اغتشاش آفرینی صلح ایجاد کند یا برای بار دوم تلاش می‌کند تا با توسل به ماجراجویی خارجی، پیروزی خودش در انتخابات را تضمین کند. همانطور که همه ما می‌دانیم ترامپ در حال حاضر تبدیل به سومین رییس‌جمهور امریکا شده که از بابت رسوایی مربوط به اعمال فشارهایش بر اوکراین با عدم اعطای کمک‌های نظامی به این کشور، در مجلس نمایندگان با روند استیضاح مواجه شده است؛ اعمال فشاری که تنها هدفش واداشتن اوکراین به تحقیقات درباره جوبایدن رقیب سیاسی داخلی خود ترامپ بود. اما ترامپ از این رسوایی چه درس‌هایی فرا گرفت؟ آیا او به سادگی فقط فهمید که باید باز هم با جسارت بیشتر عمل کند؟
امریکا سابقه حمله به عراق بر پایه ادعاهای واهی تملک سلاح کشتار جمعی و مقصر بودن این کشور در حملات 11 سپتامبر را دارد. در حالی که جنگش علیه عراق صدها هزار نفر را به کشتن داده و تریلیون‌ها دلار خسارت به جای گذاشته است. با اطمینان می‌توان گفت که کل جهان از جنگ‌های امریکا در اراضی مسلمان‌ها خسته است. دورنمای ورود امریکا به درگیری‌های بیشتر تقریبا غیرقابل تصور است.
با این حال وقتی دونالد ترامپ در کاخ سفید نشسته است اتفاقاتی که می‌افتند حالت اجتناب ناپذیر دارند. او عادت دارد که دیدگاه‌های ساده‌انگارانه و حتی دیوانه‌واری را در قبال مشکلات پیچیده ابراز کرده و برای آنها راه‌حل‌های شعاری پیشنهاد کند. او در زمان کمپین انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 امریکا این ایده را مطرح کرد که آوارگان سوری ممکن است تبدیل به یک ارتش پنهانی خواستار حمله بشوند و وعده داد که همه آنها را خارج کند. او همچنین بعد از رسیدنش به ریاست‌جمهوری تلاش کرد ممنوعیتی برای ورود مسلمانان چند کشور به امریکا وضع کند. او سپس شروع به حمله به هم‌پیمانان امریکا، به‌ویژه ناتو کرده در حالی که به برخی از دشمنان خطرناک امریکا مثل کره‌شمالی نزدیک شد. همانطور که یک نفر قبلا گفته او از عمل کردن به شیوه رییس‌جمهوری خودداری می‌کند و با این رویکردش این نگرانی گسترده را تایید می‌کند که رهبر معقولی برای قدرتمندترین کشور روی زمین نیست. از جمله خصیصه‌هایی که ترامپ را برای سمتش نامناسب می‌سازد ناتوانی او برای پیش‌بینی تبعات است.
ترامپ در یک مورد از ماجراجویی‌های خود با تاخیر در اعطای کمک‌های نظامی به اوکراین جان اوکراینی‌ها را به خطر انداخته و بعدا هم با رای مجلس نمایندگان امریکا به استیضاحش تاوان داد. در یک مورد دیگر ماجراجویی‌های سوء خارجی او دست به یک ریسک خیلی بزرگ‌تری زده است... ترامپ احتمالا به‌خاطر تصمیمات شتاب‌زده‌اش پاداشی تلخ خواهد گرفت... تاریخ ثبت خواهد کرد که ترامپ خاورمیانه را از دست داد.»
