گروه جهان
امریکا و کانادا برای اصلاح پیمان تجارت آزاد امریکای شمالی (نفتا) در آخرین ساعات مهلت قانونی به توافق رسیدند. بر اساس توافق صورت گرفته، قرارداد تجاری نفتا که در سال ۱۹۹۴ و در زمان زمامداری بیل کلینتون، رییس‌جمهوری اسبق امریکا به امضاء رسیده بود از این پس «توافق ایالات متحده، مکزیک و کانادا» (USMCA) خوانده خواهد شد.
به گزارش یورونیوز، ساعتی پس از موفقیت مذاکرات دولت‌های اوتاوا و واشنگتن با انتشار بیانیه مشترکی اعلام کردند توافق‌های جدید امریکا، کانادا و مکزیک به آزادی بیشتر تجارت، داد و ستد منصفانه‌تر خواهد انجامید و موجبات تقویت رشد اقتصادی در منطقه خواهد شد. یک مقام کانادایی گفته این توافق فرایند حل اختلافات را که امریکا خواستار لغو آن بود حفظ می‌کند. گفته شده، در پی اصلاح این پیمان دامداران و تولیدکنندگان محصولات لبنی امریکایی دسترسی بیشتری به بازار لبنیات کانادا خواهند داشت. در مقابل امریکا برای خودروهای کانادایی تعرفه جدیدی وضع نخواهد کرد. در توافق تجاری جدید بین واشنگتن، اتاوا و مکزیکوسیتی تعرفه بازرگانی وضع نشده اما شرکت‌های خودروسازی جهانی برای تولید محصولات خود در مکزیک محدودیت بیشتری خواهند داشت.
دونالد ترامپ رییس‌جمهور امریکا، بارها تهدید کرده بود اگر با کانادا به توافق نرسد، صنعت مونتاژ خودرو کانادا را که مقصد عمده آن بازار خودرو امریکا است، با وضع تعرفه‌های جدید تنبیه کند. کانادا سالانه حدود ۵۶ میلیارد دلار خودرو به امریکا صادر می‌کند که این رقم ۲۰درصد کل صادرات خودرو کاناداست. اما هم‌زمان صنایع خودروسازی امریکا هم به قطعاتی که در کانادا تولید می‌شود وابسته است.
خبرگزاری فرانسه در این باره نوشته، توافق جدید با اینکه محصولات خودروسازی کانادا و مکزیک را از تهدید ترامپ برای وضع تعرفه‌های جدید نجات داد، اما وضع فولاد و آلومینیوم چندان روشن نیست و به عهده وزارت بازرگانی امریکا گذاشته شده است. مجالس قانونگذاری سه کشور باید توافق جدید را تایید کنند و پس از آن، احتمالا یک ماه دیگر، رهبران سه کشور آن را امضا خواهند کرد. ۳۰ سپتامبر، آخرین روز مهلت توافق میان کانادا و امریکا بود.
به اعتقاد ناظران سیاسی، رسیدن به این توافق پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای امریکا در ماه نوامبر برای ترامپ اهمیت زیادی داشت. یک مقام ارشد دولت امریکا گفته: «این یک پیروزی بزرگ برای رییس‌جمهور [ترامپ] است و راهبرد او در زمینه تجارت جهانی را تایید می‌کند.» دونالد ترامپ بارها گفته بود که از نظرش نفتا منافع ملی امریکا را در تامین نمی‌کند و زمینه سوء‌استفاده شرکای اقتصادی امریکا از بازار بزرگ این کشور را می‌دهد بدون آنکه برای اقتصاد ایالات متحده فرصتی مشابه در کشورهای طرف پیمان ایجاد کند.
پیش از رسیدن به توافق، ترامپ به کانادا و مکزیک فشار آورد تا محدودیت‌هایی را در تجارت با شرکای خود برای صادرات کالا بپذیرند. هدف اولیه ترامپ برای تجدید نظر در توافق تجارت آزاد نفتا، کاهش کسری تجارت خارجی امریکا بود، هدفی که ترامپ در مورد چین نیز دنبال می‌کند و از طریق اعمال تعرفه‌های صدها میلیارد دلاری برای واردات کالا از چین است.
رویترز نوشته، خبر توافق کانادا و امریکا با استقبال بازار سهام امریکا، کانادا و برخی کشورهای آسیایی روبرو شده و سرمایه‌گذاران و سهامداران به آن واکنش مثبتی نشان دادند. به اعتقاد ناظران اقتصادی، از نظر سرمایه‌گذاران گرچه جزییات توافق واشنگتن و اوتاوا هنوز منتشر نشده اما امضای این توافق به هر شکل، بهتر از عدم امضای آن است. مذاکرات هیات‌های وزارت بازرگانی امریکا، مکزیک و کانادا از یک سال پیش آغاز شد اما شش هفته اخیر مذاکراتی فشرده برای دستیابی به نتیجه‌ای تا پیش از مهلت ساعت صفر نیمه شب سی‌ام سپتامبر انجام گرفت.
مدیریتی به ضرر کارگران
دولت امریکا هدف از قرارداد تجاری جدید را ایجاد شغل و بهتر شدن شرایط زندگی شهروندان امریکایی عنوان کرده است. این در حالی است که واشنگتن‌پست ضمن انتقاد از سیاست‌های تجاری ترامپ نوشته، شرایط زندگی کارگران در دوره زمامداری او بدتر شده است. در این گزارش آمده: تیم اقتصادی ترامپ همچون هر دولت دیگری اطلاعات درآمدی مثبت اداره آمار کار امریکا را که نشانگر افزایش دستمزدها است، در شکل تبلیغاتی و همچون یک نمایش تلویزیونی ارایه می‌دهد. این آمار گمراه‌کننده بوده و به جای نمایش درآمد یک کارگر معمولی، میانگین درآمد تمامی کارگران را نمایش می‌دهد. در دوره‌های افزایش نابرابری، کارگران حرفه‌ای، میانگین کل درآمد کارگران را افزایش می‌دهند اما با مراجعه به آمار این اداره از درآمد یک کارگر معمولی، تمام این دستاوردها ناپدید می‌شوند. در آمار کاخ‌سفید، میانگین درآمدها از 894.06 دلار در ماه ژانویه سال 2017 به 937.02 دلار در اوت 2018 افزایش یافته است. اما در این میان بر سر درآمد افرادی که در میانه پراکندگی درآمدی قرار دارند، چه می‌آید؟
درآمد یک کارگر معمولی به مدت بیش از 18 ماه بطور هفتگی تنها 11 دلار افزایش یافته که به‌زحمت یک چهارم آن افزایشی است که کاخ‌سفید از آن دم می‌زند. اهمیت درآمد افراد در فعالیت‌هایی است که می‌توانند با آن پول انجام دهند و تورم به تدریج قدرت خرید و پس‌انداز ما را از بین برده است. واقعیت این است که وضعیت کارگران در دوره ترامپ نسبت به اوباما، بدتر شده است. درست است که پایین آمدن نرخ بیکاری جای خوشحالی دارد اما کارگران امریکایی برای خوشحال نبودن دلیل خوبی دارند.
