چند سال اخیر به‌طور مداوم خبرهای ناخوشایندی از وضعیت آبی کشور می‌شنویم؛ همه آنها نشان‌دهنده این است که وضعیت ذخایر سدها و منابع آبی زیرزمینی کشور مناسب نیست؛ از طرفی هم خشکسالی و کم بارشی فشار آورده و مشکلات زیادی را رقم زده است.
البته در چند هفته گذشته، بارندگی‌های خوبی در سراسر کشور رخ داد که براساس اعلام وزارت نیرو، حدود ۴۰ درصد ذخایر سدهای کشور پر شده است اما بنابر اعتقاد کارشناسان، خشکسالی و کم آبی چند سال گذشته به حدی زیاد بوده و منابع آبی را از بین برد که این‌بارش‌ها جبران آن همه عقب ماندگی را نمی‌کند؛ بنابراین نباید فکر کنیم که با این‌بارش‌ها کمبود منابع آبی جبران شده است. تا پیش از این‌بارندگی‌ها، سازمان هواشناسی اعلام کرده بود که بارش‌های کشور ۳۰ درصد کمتر از معمول است؛ این در حالی است که حدود ۹۰ درصد از مساحت کشور درگیر خشکسالی با شدت و ضعف‌های متفاوت است.
همچنین بنابر اعلام شرکت مهندسی آب و فاضلاب، حدود ۲۷۰ شهر کشور دچار تنش آبی است؛ از سوی دیگر فرسودگی خطوط لوله انتقال آب موجب هدررفت ۲۵ درصد آب در شبکه آبرسانی می‌شود که خسارتی معادل ۶۵ هزار میلیارد تومان در قالب زیان انباشته به همراه دارد. وقتی این شرایط پیش می‌آید، برای جبران آن اقدامات مختلفی از جمله احداث چاه‌های عمیق در جای جای دشت‌ها صورت می‌گیرد که تعدد این چاه‌ها موجب می‌شود تا شیره زمین کشیده و دیگر توانی برای منابع آبی زیرزمینی باقی نماند.
۴۰۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز
در این وضعیت مشکلات زیادی متوجه بخش‌های مختلف از جمله محیط‌زیست می‌شود. یکی از بخش‌هایی که چاه‌ها حیات آن را به خطر می‌اندازند تالاب‌ها هستند. اگر نگاهی به روند حفر چاه‌ها چه مجاز و چه غیرمجاز در کشور داشته باشیم، می‌بینیم که در مدت چهار دهه گذشته بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی در دشت‌ها شدت گرفته است. آمارها نشان می‌دهد در دهه ۵۰ حدود ۱۵ هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور وجود داشت اما اکنون به بیش از ۴۰۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز افزایش یافته است که اثرگذاری این روند برای حیات تالاب‌ها به ویژه آنهایی که حوضه آبریزشان بسته است، بسیار خطرناک است.
متخصص مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی درباره تاثیر چاه‌ها بر حیات تالاب‌ها به ایرنا گفت: حفر چاه‌های عمیق چه مجاز و چه غیرمجاز در دشت‌ها و مزارع کشاورزی آسیب جبران‌ناپذیری را بر تالاب‌های کشور وارد می‌کند؛ به‌طوری که در برخی موارد دیگر قابل جبران نیست و در این شرایط تالابی که زمانی حیات‌بخش یک منطقه بود، دیگر به کانون گرد و غبار تبدیل شده است.
علی ارواحی افزود: نگاهی به روند حفر چاه‌ها چه مجاز و چه غیرمجاز در کشور نشان می‌دهد که در مدت چهار دهه گذشته بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی در دشت‌ها شدت گرفته است، این مساله شاید از سیاست‌های ما در راستای توسعه کشاورزی و خودکفایی در محصولات نشأت می‌گرفت اما غافل از اینکه متناسب با توان سرزمین ما نبود.
هزار حلقه چاه اطراف تالاب پریشان
او اظهار داشت: مثلا حدود ۴۰ سال پیش در اطراف تالاب پریشان ۵۰ حلقه چاه بود اما اکنون حدود هزار حلقه چاه اطراف این تالاب وجود دارد که از این تعداد بیش از ۲۰۰ حلقه چاه غیرمجاز است؛ با این حساب روندی را آغاز کرده‌ایم که همان تشدید فشار بر منابع آبی زیر زمینی در کشور است.
متخصص مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی ادامه داد: از طرف دیگر در دهه ۵۰ حدود ۱۵ هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور وجود داشت اما اکنون آمارها نشان می‌دهد که بیش از ۴۰۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور وجود دارد، جدای از چاه‌های غیرمجاز زیادی که در کشور حفر شده، چاه‌های مجاز ما هم عمدتا متناسب با پروانه بهره‌برداری، آب برداشت نمی‌کنند؛ در واقع بسیاری از آنها بیشتر از میزان پروانه‌ای که برای آنها صادر شده، بهره‌برداری می‌کنند، علاوه بر این، عمدتا بارها این چاه‌ها کف‌شکنی شدند یعنی عمقشان افزایش یافته است و این خود نشان می‌دهد که به‌شدت سفره‌های آبی زیرزمینی در دشت‌های مختلف کشور در حال افت سطح است و چاه‌های مجاز هم کف‌شکنی می‌کنند تا مازاد بهره‌برداری کنند.
متخصص مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی گفت: نکته دیگری که بسیار حائز اهمیت است، این است که هر زمان که با وزارت جهاد کشاورزی یا نیرو درباره مدیریت منابع آبی صحبت می‌کنیم به الگوی کشت اشاره می‌کنند؛ این در حالی است که باید حقیقتی را بپذیریم؛ اینکه سیاست‌گذاری دولت‌ها در چند دهه گذشته مسیر را به سمتی برده است که کشاورز هم در این شرایط اقتصادی مانند هر بخش دیگری به دنبال بهره‌برداری اقتصادی باشد؛ بنابراین وزارت جهاد کشاورزی باید مطالعه کند که در دشت‌های مختلف چه کشت‌هایی انجام شود که از لحاظ ریالی ارزش اقتصادی داشته باشد و همزمان آب کمتری مصرف کند؛ در غیر اینصورت اینکه صرفا به کشاورز گفته شود که از یک محصول آب‌بر دست بکشد و از مزایای اقتصادی آن هم چشم‌پوشی کند، نتیجه بخش نخواهد بود کما اینکه در مدت چهار دهه اجرای هر چیزی که درباره الگوی کشت گفته شده را روی زمین نمی‌بینیم.
